Categorie: Postpunkklassieker
Postpunkklassieker du jour: Paralysed
Een op muziek gezet anti-kapitalistisch betoog. Meestal eindigt zoiets in tranen (van het lachen), maar de uit Leeds afkomstige neomarxisten van de Gang of Four kwamen er probleemloos mee weg.…
Postpunkklassieker du jour: Alles ist Gut
Alles ist Gut, het tweede album van Deutsch Amerikanische Freundschaft, bevat een handvol juweeltjes, met de titelsong als hoogtepunt. De band begon als ontoegankelijke industrial noise, maar eindigde met hoogst…
Postpunkklassieker du jour: Cut-Out Shapes
In het voorjaar van 1977 verliet Howard Devoto The Buzzcocks omdat hij het simpele akkoordenschema van punk een beetje zat was. Met Magazine wilde Devoto een wat avontuurlijker en progressievere…
Postpunkklassieker du jour: Three Imaginary Boys
De titelsong van het debuutalbum van The Cure, voordat het succes van Seventeen Seconds en vooral de single A Forest de band in een mega-act veranderde. Het wat huilerige stemgeluid…
Postpunkklassieker du jour: Knife Slits Water
Een fraaie stukje post-punk funk met een morbide tekst over een moordenaar die op het punt staat geëxecuteerd te worden. A Certain Ratio was één van de eerste (de Gang…
Postpunkklassieker du jour: Deep In The Woods
Een modern horrorsprookje van The Birthday Party. Nick Cave (“de meeste jongeren zijn dement”) en gitarist Mick Harvey (“It’s quite well established now that a lot of men don’t really…
Postpunkklassieker du jour: Seele Brennt
Voor de één is Einstürzende Neubauten niet meer dan structuur- en betekenisloze herrie (‘iedereen kan dit!’), voor de ander is het de meest revolutionaire band van de jaren ’80. Zelf…
Postpunkklassieker du jour: Out There In The Night
Een liefdesliedje uit de tijd dat love songs nogal uit de mode waren. Een beetje punk/new wave-artiest ging liever met zijn/haar hoofd op de rails liggen dan een lied te…
Postpunkklassieker du jour: She’s Like Heroin To Me
Ooit in een giftige, destructieve, alles verterende relatie gezeten, die nog het beste te vergelijken viel met een heroïneverslaving? Nee, ik ook niet. Maar dankzij Jeffrey Lee Pierce kunnen we…
Postpunkklassieker du jour: After The Rain
Officieel gekwalificeerd als ‘postpunk’, maar eigenlijk is After the Rain gewoon een prachtig stukje melancholieke popmuziek. The Comsat Angels leken net als The Sound voorbestemd dezelfde status te bereiken als…