Categorie: OVERIG

Zelfmoord en hongerstaking: de onmenselijke kant van het asielbeleid in België en Nederland

bij de Buren

christmasisland.jpg

Gesloten centra of detentiecentra vertegenwoordigen een donkere fase in het asiel- en uitzetproces in België en Nederland. Vluchtelingen worden er opgesloten in afwachting van de uitslag van hun asielprocedure of uitzetting, maar in de centra heerst een gevangenisregime. Het is precies dat regime, gepaard met wanhoop en onzekerheid, dat vluchtelingen tot hongerstaking of zelfs zelfmoord drijft. DeWereldMorgen verzamelde een aantal verhalen.
De meeste mensen hebben er geen idee van hoe het leven in een gesloten detentiecentrum eruit ziet. De vluchtelingen die er opgesloten zitten leven in isolatie, ze hebben nauwelijks contact met de buitenwereld en als ze uit de centra verlaten, dan is dat meestal ofwel voor uitzetting, ofwel voor een leven in de illegaliteit.

Nieuwslijn
Zelfmoord en hongerstaking: de onmenselijke kant van het asielbeleid in België en Nederland

Gesloten centra of detentiecentra vertegenwoordigen een donkere fase in het asiel- en uitzetproces in België en Nederland.
lees verder ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Gemeente Jeruzalem dwingt Palestijn zelf huis te slopen

bij de Buren

Ziad Omayra heeft zondag zelf zijn huis in de wijk Sur Bahir in Oost-Jeruzalem met de grond gelijk gemaakt. Hij deed dat omdat de gemeente Jeruzalem hem anders 70.000 shekel (14.000 euro) in rekening zou hebben gebracht aan sloopkosten. Omayra moest nu evengoed nog 25.000 shekel (5000 euro) opbrengen om een bulldozer te huren en trucks om het puin af te voeren.Ziad bouwde het 110 vierkante meter tellende huis huis 15 jaar geleden zelf op land dat hij van zijn vader had geërfd. Hij woonde er met zijn vrouw, zijn moeder en zijn kinderen, tezamen negen personen. Van de gemeente Jeruzalem moest het huis echter afgebroken worden omdat er geen vergunning was verleend voor de bouw. Palestijnen krijgen van de gemeente Jeruzalem slechts in minder dan 5% van de gevallen vergunningen om te bouwen of verbouwen. Dat bevordert de verjoodsing van de stad, omdat families door ruimtegebrek gedwongen zo soms naar elders verhuizen, wat betekent dat zij hun rechten als ingezetenen van de stad verliezen en niet meer kunnen terugkeren. Omayra trekt nu met zijn familie noodgedwongen met zijn familie in bij een broer. Zijn verhaal is niet ongewoon. Volgens de Israelische mensenrechtenorganisatie B’tselem heeft Jeruzalem tussen ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

De revolutie in Egypte is de weg volledig kwijt

bij de Buren

Wat te denken van de gebeurtenissen Egypte? Ik vind het moeilijk even snel een mening geven over de gecompliceerde situatie die daar nu is ontstaan. Gisteren heb ik me daarom beperkt tot het verslaan van het nieuws en een persoonlijke recensie van de staat der dingen, om het zo te noemen, een ruime 24 uur uitgesteld. Maar als oud-inwoner van Cairo, die Egypte ook een beetje als een soort tweede vaderland beschouwt, vind ik toch ook dat er niet omheen kan. Ik zal wat ‘opmerkingen over de chaos’ maken. Voor een echte analyses is het wat vroeg.Twee jaar geleden rond deze tijd – om precies te zijn in juli 2011 – liep ik in Cairo rond en sprak ik met een behoorlijk aantal mensen over de omwenteling die daar eerder dat jaar had plaatsgevonden. Ik was vooral op zoek naar hoe de opstand was voorbereid. Ik sprak ook met ‘nieuwe politici’ van partijen die vaak nog in statu nascendi verkeerden. Ik schreef er een stuk over in de Groene Amsterdammer. De stemming was blij en optimistisch, er was een nieuw élan, het was een echte revolutie, geweest. Maar er waren ook waarschuwende geluiden. Eén zo’n geluid – dat in ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Wat is verraad u waard?

bij de Buren

Al enige jaren leven we in een een moderne klikmaatschappij. Wellicht is ons land wereldkampioen meldpunten. Dat daar geen onderzoek naar wordt gedaan is een raadsel. Kennelijk is een wereldkampioenschap niet altijd een rondvaart waard.Vandaag, 12-8-2013, bereikt ons het “nieuws” dat de Sociale Dienst meer fraudeurs opspoort. Het is De Volkskrant die het bericht brengt.“Door uitkeringsgerechtigden intensiever te controleren, ontdekken gemeenten ongeveer een kwart meer bijstandsfraude dan een paar jaar geleden. Bovendien blijken mensen vaker bereid bijstandsfraudeurs te verklikken. Daarbij komt dat meer fraudeurs zichzelf verraden via sociale media als Facebook en Twitter.” Het artikel betreft Amsterdamse cijfers, maar verspreid over het land zou meer fraude worden ontdekt. Amsterdam heeft een “kliklijn”. Mensen kunnen anoniem bellen of mailen met de sociale recherche en er zijn blijkbaar mensen in Amsterdam die dat doen. Vorig jaar resulteerde dat in maar liefst 750 meldingen die het onderzoeken waard leken. Op 31 juli 2013 stond de teller op 390.Hieruit blijkt dus niet om hoeveel anonieme meldingen het precies gaat. Dat is blijkbaar niet van groot belang. Het is van belang, dat bijstandgerechtigden weten dat ze scherp in de gaten gehouden worden. Niet alleen door de overheid, maar ook door de buren. In dat licht ………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)