Intussen zit iedereen achter Donald Trump aan, lijkt het wel. Manhattan District Attorney Alvin Bragg en Attorney General van New York Letitia James in verband met de vermeende verzekerings- en belastingfraude van de Trump Organization, Fulton County District Attorney Fani Willis te Georgia in verband met Trumps poging 11780 extra stemmen te “vinden”, en natuurlijk de 6 januaricommissie die het ene na het andere nieuwe feit onderzoekt. Het meest recent een conceptdocument van Trumps Witte Huis waarin onder andere plannen stonden voor het leger om alle stemcomputers in beslag te nemen. Plannen voor een regelrechte militaire coup dus. En niet te vergeten de pers, die ook – en soms lijkt het wel vooral – regelmatig met nieuwe feiten naar buiten komt.
Iedereen? Het blijft verdacht stil op het Ministerie van Justitie van Merrick Garland. En ook al heeft hij onlangs gezegd dat 6 januari zijn volle aandacht heeft, van het laagste tot het hoogste niveau, er zijn diverse andere zaken waar zijn ministerie al lang op had kunnen reageren maar dat nooit gedaan heeft.
Hoe zit het bijvoorbeeld met de zaak van illegale campagnebijdragen in de vorm van zwijggeld aan Stormy Daniels? Trumps fixer Michael Cohen ìs daar nota bene voor veroordeeld en hééft er voor in de gevangenis gezeten. Maar hoe is Donald Trump dan onschuldig? Cohen deed dat immers allemaal in opdracht van Trump. Deze zaak verjaart bovendien binnen afzienbare termijn. En hoe zit het met de tien gevallen van belemmering van de rechtsgang die Robert Mueller in zijn rapport omschreef? Had het Ministerie van Justitie ook daar niet al op 21 januari 2021 aan kunnen beginnen? Moet dat allemaal maar kunnen? En alhoewel Steve Bannon dan aangeklaagd is voor minachting van het Congres – waarvoor echter pas in juli de eerste zitting plaats zal vinden – hebben we na aangifte van voormalig chef staf van het Witte Huis Mark Meadows door het Huis bij het Ministerie van Justitie voor eenzelfde feit al veertig dagen helemaal niets meer gehoord.
De enige keer dat Justitie wèl snel reageerde was na de aangifte van schrijfster E. Jean Carroll wegens smaad tegen Donald Trump (die beweerde dat Carroll loog en niet zijn type was, naar aanleiding van haar aantijging dat hij haar verkracht zou hebben). Toen vond het ministerie het ineens nodig om in de bres te springen voor de voormalige president omdat die diens uitlatingen in zijn functie als president gedaan zou hebben. Het daarmee onmogelijk makend voor Carroll om hem verder aan te klagen voor dit feit (er loopt echter nog beroep tegen die beslissing).
Kortom, ik weet niet of ik Garland op zijn blauwe (ok, ze zijn bruin) ogen moet vertrouwen als hij zegt dat 6 januari zijn volle aandacht heeft op alle niveaus. Het gebrek aan actie tegen Trump en zijn handlangers doet immers op zijn minst een gebrek aan enthousiasme op zijn ministerie ervoor vermoeden.
Wat kan de reden daarvoor zijn? Is deze zaak misschien te groot om aan te pakken? Zijn er teveel mensen op hoger niveau bij betrokken? Hoeveel mensen van Garlands eigen ministerie stonden stilletjes achter de opstand van 6 januari? Vindt men dat men in principe ex-presidenten niet aan moet klagen uit vrees voor bananenrepubliekachtige toestanden? (Die toestanden zullen juist bij gebrek aan vervolging ontstaan). In hoeverre kunnen we de door Trump ter vervanging van James Comey aangestelde directeur van de FBI Chris Wray vertrouwen? Doet de FBI wel iets? (Ik begrijp niet dat Wray niet gelijk eruit gezet is bij het aantreden van Biden).
Ik hoop dat ik ernaast zit, maar ik vertrouw er allerminst op dat dit tot een goed einde wordt gebracht.
Foto: United States Court of Appeals for the District of Columbia Circuit – cdn-news.wgbh.org (archived); used in news.wgbh.org (archived), Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=47567264)
