Hoe staat het inmiddels met de doorlopende couppoging van de Republikeinen om nu eindelijk eens hun kapitalistische, christenfascistoïde heilstaat te kunnen oprichten?
Na een jaar is dan eindelijk die volslagen belachelijke en overbodige audit van de verkiezingsuitslag in Arizona voltooid. Trump verheugde zich op zijn website al op de uitslag, waar de “highly respectable auditors” wel eens even zouden verklaren dat het eigenlijk Trump was die de verkiezingen daar had gewonnen. Behalve dat ze moesten concluderen dat Biden eigenlijk nog ongeveer 250 stemmen meer had gekregen dan gedacht. Trump haastte zich om de eerder genoemde tekst weer van zijn website te halen.
Hilarisch als dit zijn mag – en veel hilarischer wordt het niet – het grotere plan dat hierachter zit moet niet uit het oog verloren worden, namelijk het zaaien van structureel wantrouwen in verkiezingsuitslagen. Het idee doen postvatten dat die uitslagen eigenlijk nooit te vertrouwen zijn. Trump had gouverneur Abbott gevraagd ook een audit te houden in Texas, terwijl Trump daar nota bene ruim gewonnen heeft, en dan specifiek in vier counties van welke er drie door Biden gewonnen waren. Abbott wist niet hoe snel hij moest gehoorzamen, een teken van de sterke positie die Trump bij de Republikeinen nog steeds heeft. De hoop die er was dat hij geleidelijk naar de achtergrond zou verdwijnen na zijn nederlaag, en dat de Republikeinen zich weer een beetje normaal zouden gaan gedragen, moet opgegeven worden.
In ergens tussen de 15 en 18 door Republikeinen beheerste staten is men wetgeving aan het aanpassen zodat het regelen en beheer van de verkiezingen in handen van de volksvertegenwoordiging aldaar komt, in plaats van de staatsregering, zodat het weerleggen van de verkiezingsuitslag niet meer door integere staatsregeringsleden zoals Brad Raffensperger in Georgia in 2020 kan worden tegengehouden. Expliciet weerleggen hoeft niet eens, het volstaat als er genoeg staten zeggen dat er door uitgebreide fraude en/of onbetrouwbaarheid van de verkiezingen niet duidelijk is wie er gewonnen heeft. In dat geval, zoals ik al eens eerder uitlegde, kiest het Huis van Afgevaardigden namelijk de president, máár: met één stem per staatsdelegatie, niet per lid. En dan hebben de Republikeinen de meerderheid. Dáárom moet er op grote schaal wantrouwen in de verkiezingen gezaaid worden. Het is namelijk ten eerste om te beginnen al niet de bedoeling dat er mensen stemmen die niet Republikeins stemmen, maar als die er onverhoopt toch tussendoor glippen dat hun stemmen dan ongeldig verklaard kunnen worden.
Wat gebeurt er inmiddels aan Democratische zijde? Welnu, eindelijk is er weer actie van de 6 januaricommissie: vier mensen die dicht bij Donald Trump stonden zijn gedagvaard om te getuigen over de gebeurtenissen op en rond 6 januari 2021. Het betreft Mark Meadows, de toenmalige stafchef van het Witte Huis, Steve Bannon, de in de gratie van Trump teruggekeerde strategisch adviseur, Daniel Scavino, de toenmalige adjunct-stafchef en Kashyap Patel, de stafchef van het ministerie van defensie in 2021, die om nog steeds onduidelijke redenen pas ná de verkiezingen voor nog even werd aangesteld.
De grote vraag is wat het Huis doet als deze vier mensen gewoonweg zullen weigeren op te komen dagen? Adam Schiff heeft al laten weten dat het mogelijk is dat men dan direct aangifte ervan zal doen bij het Ministerie van Justitie. Maar bij het Muelleronderzoek gebruikte men ook al zo’n dreigende taal over mogelijk hoge dwangsommen en ik weet niet wat, maar er is helemaal niets gebeurd, dus eerst zien dan geloven. Een voordeel is dat het nu Biden zal zijn die beslist of bepaalde informatie onder het Executive Privilege van communicatie tussen de president en zijn medewerkers valt of niet, wat bepaalt of die overhandigd moet worden of niet.
Juist omdat het Congres niet zo’n heel sterke middelen heeft om dagvaardingen en dergelijke af te dwingen is het veel belangrijker dat Justitie achter die verantwoordelijken aan gaat, maar ik vind het verdacht stil. Nu is het ook wel zo dat het Ministerie van Justitie bij voorkeur niets naar buiten moet laten komen totdat er een aanklacht komt, maar ik vind het allemaal wel erg lang duren. Zoals gaste Jennifer Rubin bij Bill Maher zei, bestaat de zorg dat Attorney General Merrick Garland zichzelf nog steeds ziet als de rechter die hij lange tijd was en zich als zodanig neutraal zou willen opstellen, en niet de indruk willen maken dat het ministerie van justitie gepolitiseerd is. Maar, merkte zij op, De Attorney General is, zoals de naam zegt, de hoogste Officier van Justitie van het land, dàt is zijn rol. Hij dient criminelen na te jagen. Ik hoop dat ik het mis heb en dat er van alles gaande is achter de schermen, maar gerust ben ik er niet op.
(Afbeelding: Videostill uit One on One Laura Ingraham 31 augustus 2020)
De doorlopende couppoging van de Republikeinen
