Afgelopen donderdag vond de hoorzitting van Supreme Court-kandidaat Brett Kavanaugh en diens beschuldigster Christine Blasey Ford plaats. Ford beschuldigt Kavanaugh ervan haar op de middelbare school aangerand te hebben.
Ford deed haar verklaringen op serene en overtuigende wijze. Het meest overtuigende aspect van haar beschuldiging is wel dat ze er bepaald niets bij te winnen heeft. Aanvankelijk had ze dan ook anoniem willen blijven, en wilde slechts dat de personen die over Kavanaughs benoeming gaan op de hoogte zouden zijn van wat er zich volgens haar vroeger afgespeeld heeft. Toen de zaak toch uitlekte (en dat is volgens Trump natuurlijk weer de grootste misdaad, niet wat er zich mogelijk heeft afgespeeld maar dat er iets uitgelekt is) besloot ze dan ook maar helemaal naar voren te treden omdat anders haar verlies aan anonimiteit zinloos zou zijn. Inmiddels heeft ze doodsbedreigingen gekregen en heeft ze met haar gezin moeten verhuizen. Dus je doet zoiets bepaald niet voor je lol. Wie weet of ze nog ooit haar normale leven weer terug zal hebben.
Toen was het Kavanaughs beurt, en dat was vanaf de eerste seconde een ronduit verbijsterende ervaring. Voor wie het niet gezien heeft, hier ziet u de volledige hoorzitting (vanaf 6.38 Brett Kavanaugh), maar deze werkelijk hilarische sketch van Saturday Night Live met Matt Damon in een sterrenrol als Brett Kavanaugh raad ik ook aan. Het optreden van Kavanaugh wordt er niet eens zo héél erg in overdreven.
Nog even geheel afgezien van of de man daadwerkelijk schuldig is of niet, het soort optreden dat Kavanaugh tijdens deze zitting heeft tentoon gespreid zou bij uitstek voor een rechter, laat staan voor een rechter voor de Hoge Raad van de Verenigde Staten, volslagen onacceptabel moeten zijn. Hij zou zich hiermee volledig gediskwalificeerd moeten hebben. Voor de positie van rechter verwacht je iemand die in een serene, evenwichtige gemoedstoestand afwegingen maakt. Niet iemand met een overduidelijk zelfbeheersings- en mogelijk drankprobleem. Zoals ik ergens las, is het moeilijk je voor te stellen bij welk sollicitatiegesprek je de baan zou krijgen door herhaaldelijk al snikkend aan te halen hoeveel je van bier houdt.
Dan de inhoud.
Direct nadat de beschuldigingen van Ford openbaar werden, kwam Kavanaugh op de proppen met vijf-en-zestig vrouwen die hem in die tijd gekend hadden en die voor zijn goed gedrag in stonden. Waar in godsnaam haalde hij die zo snel vandaan? Ik zou moeite hebben om überhaupt vijfenzestig mensen te vinden die me vijfendertig jaar geleden kenden, laat staan vijfenzestig vrouwen (okee, ik studeerde aan een TU, maar dan nog). Dit is dus gewoonweg uiterst verdacht.
Verder heeft hij tijdens de hoorzitting zéér opzichtig vragen ontweken, met name de vraag of hij een FBI-onderzoek zou wensen (zie hier enkele voorbeelden), en heeft hij zelfs overduidelijk ronduit zitten liegen.
Zo stond er in zijn jaarboek van Yale, waarin opmerkelijk veel referenties bleken te staan naar excessief alcoholgebruik, de vraag of hij wel eens ge-‘boofed’ had. Dit refereerde volgens Kavanaugh aan flatulentie, wat uiteraard nergens op zou slaan. Het betekent dan ook: alcohol of drugs via de anus innemen. Natuurlijk weet Kavanaugh dat ook, en het betreft dus een opzichtige poging suggesties te ontwijken dat hij wel degelijk excessief dronk gedurende die jaren. Iets wat op zichzelf niet zo vreemd is voor studenten, maar waarom wil hij het dan ontkennen?
Kavanaugh sloot af met de dreiging dat men door deze aanval op hem wind zaaide die later een storm zou oogsten, als men dit allemaal op deze manier meende te moeten doen. Stephen Colbert legde in zijn Late Show echter zeer treffend uit dat dit reeds de storm ís, en dat de wind die daarvoor gezaaid is bestond uit de verkiezing tot president van een zelfverklaard pussygrabber, waar bovendien beschuldigingen van 19 vrouwen wegens seksueel wangedrag tegen bestonden.
Leider in de Senaat van de Republikeinen Mitch McConnell had eerder al verklaard gewoon ‘door deze toestand heen te willen ploegen’ en Kavanaugh ondanks alles te gaan benoemen. Ik was dan ook bang dat dit zou gebeuren. Voor een decennialang durende meerderheid in het Supreme Court hebben de Republikeinen immers alles over, het kan ze niet schelen hoe schurkachtig ze er daardoor uit komen te zien. Ze weten dat hun aanhang dat toch alleen maar prachtig vindt, niet in democratie geïnteresseerd is en een unieke kans ziet hun extreem-rechtse utopie te realiseren. Ik was dan ook zeer verrast toen Jeff Flake, een in woorden – maar helaas niet in stemgedrag – wel vaker dissidente Republikein, samen met Lisa Murkowski een uitstel van één week van de stemming in de senaat over Kavanaugh wist te bewerkstelligen om een verder achtergrondonderzoek door de FBI naar Kavanaugh in verband met de recente beschuldigingen mogelijk te maken. Flake stelt zich overigens niet herkiesbaar als senator voor Arizona, dus deze keer heeft hij minder te verliezen, wie weet waar dat toe leidt.
Het staat te bezien in hoeverre dit onderzoek echt iets op gaat leveren of dat het slechts als schaamlap dient, zodat de Republikeinen kunnen beweren dat alles ècht grondig onderzocht is en er geen reden bestaat Kavanaugh niet te benoemen. Er kwamen vervolgens ook berichten over dat het FBI-onderzoek door het Witte Huis beperkt zou worden, en dat er slechts bepaalde mensen onderzocht zouden mogen worden (bijvoorbeeld niet de derde beschuldigster Julie Swetnick), maar dit werd later door Trump per tweet weer ontkend. Maar deze thread is wel een zorgelijke analyse, die erop lijkt te wijzen dat men dit onderzoek wel degelijk op voorhand saboteert. De FBI heeft in elk geval naar verluidt al contact gezocht met Kavanaughs tweede beschuldigster, Deborah Ramirez, die beweert dat Kavanaugh met zijn penis in haar gezicht heeft staan zwaaien.
Dit alles beschouwende is door diverse mensen al gezegd dat het hier geen rechtszaak betreft, maar in feite een sollicitatieprocedure. En bij een sollicitatieprocedure ligt de bewijslast eerder bij de sollicitant dan bij de werkgever. Het criterium voor indienstneming bij een sollicitatie is immers niet dat niet bewezen kan worden dat die persoon een misdrijf gepleegd heeft. Je neemt daarentegen bij voorkeur iemand aan van wie je je niet eens hoeft af te vragen of hij/zij een misdrijf gepleegd heeft, iemand die bij voorkeur ook uitermate geschikt lijkt voor de baan. Twee criteria waar Kavanaugh op jammerlijke wijze niet aan voldoet.
Ik heb vorige week gezegd dat dit het einde van Kavanaughs carrière zou betekenen. Ik ben daar nu wat minder zeker van, maar acht het nog steeds mogelijk. Ook al wordt hij benoemd, er bestaat nog steeds de mogelijkheid voor Ford om in Maryland aangifte te doen bij de politie. Dit soort zaken verjaren daar niet en een rechter kan wel degelijk aangeklaagd worden voor zaken die niet direct met de uitoefening van zijn ambt te maken hebben.
