Dat Trump de verkiezingen verloren heeft is inmiddels overvloedig duidelijk geworden, nu van de battle states na Michigan, Wisconsin, Nevada en Pennsylvania ook Georgia en Arizona door Joe Biden gewonnen blijken te zijn. Daarmee komt de zetelverdeling in het kiescollege op 306 -232 voor Biden, een vergelijkbare overwinning met die van Trump op Hillary Clinton in 2016. Trump noemde die overwinning destijds een landslide, en iedereen die het oval office bezocht had moest de electorale kaart van zijn overwinning zien. Maar het probleem met dat Kiescollege is nu juist dat het door het winner-takes-all systeem overwinningen een sterk uitvergroot, of zelfs vertekend beeld geeft.
Zowel de overwinning van Trump als die van Biden waren geen politieke aardverschuivingen, iets waar de Democraten zich overigens goed van bewust zijn. De marges zijn zeer krap, en op de president na zijn de resultaten in het Huis, de Senaat en ook in staatsvertegenwoordigingen voor de Democraten slechter dan bij de tussentijdse verkiezingen in 2018.
Trump kondigde weliswaar een hele reeks ontzagwekkende rechtszaken aan die al die Democratische fraude wel eens even ongedaan zou maken, maar in recordtempo werd de ene na de andere zaak afgewezen vanwege volslagen gebrek aan bewijs dan wel het uitgesproken ridicule karakter van de klachten.
In één zaak in Michigan baseerde een van Trumps advocaten zich volgens de rechter op hearsay (“van horen zeggen”), wat de betreffende advocaat echter ontkende. Waarna de rechter hem interrumpeerde en vroeg “ “I heard someone else say something” how is that not hearsay?
In Pennsylvania liep er een zaak dat er geen Republikeinse toezichthouders in de ruimte waar tellingen werden gedaan aanwezig zouden zijn, en de tellingen daarom gestopt moesten worden, dan wel dat er om die reden ca. 170.000 stemmen ongeldig verklaard moesten worden. Dit is aperte onzin, er zijn altijd toezichthouders van beide partijen aanwezig bij het tellen van stemmen. De rechter vroeg op zeker moment “Are there, or are there not Republicans in that room?” waarop het surrealistisch geformuleerde antwoord was “There is a non-zero amount of Republicans there”, waarop de rechter vroeg “Then what is your problem?”
Eén advocatenbureau in Pennsylvania, Porter Wright Morris & Arthur, heeft zich zelfs teruggetrokken van hun zaak, waarschijnlijk omdat de onzinnigheid ervan te schadelijk voor hun reputatie zou zijn. In het algemeen moet je in de VS namelijk wel opletten als advocaat met rare rechtszaken, want als een zaak echt tè onzinnig is kan je dat een boete opleveren wegens het verspillen van de tijd van de rechtbank. Dat risico wilden ze waarschijnlijk niet lopen.
Ook moeten er nog hertellingen plaatsvinden, zoals dat vaak verplicht is als het verschil tussen de twee kandidaten binnen de 1 procent valt. Maar nog nooit heeft een hertelling een verschil van meer dan een paar honderd stemmen gemaakt. Aangezien de verschillen in al die staten in de (tien)duizenden lopen, gaat een hertelling de verkiezingsuitslag dus niet beïnvloeden.
Al die tijd is Trump blijven tweeten dat hij de verkiezingen ècht gewonnen had, en veel Republikeinen bleven daarin meegaan. Minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo antwoordde bijvoorbeeld op de vraag of er een rustige overgang van de huidige naar de volgende regering zou zijn: “There will be a smooth transition to a second Trump administration”. Het kan zijn dat men Trump slechts naar de mond blijft praten tegen beter weten in, omdat Trump nu eenmaal razend populair blijft onder de Republikeinse stemmers en men daar niet graag tegenin gaat.
Maar, van de andere kant zijn er ook vreemde dingen gebeurd die je doen afvragen of men niet concreet iets van plan is. Zo vraag ik me nog steeds af waarom die muur weer rond het Witte Huis werd opgericht, is men dingen van plan waarop men hevige reacties verwacht? Bovendien ontsloeg Trump Minister van Defensie Mark Esper en drie leden uit de top van het Pentagon, die vervangen werden door naar zeggen voor die posities ongeschikte personen die echter zeer loyaal aan Trump hebben gebleken te zijn. En dat is gewoon vreemd en verontrustend, zoals ook viersterren generaal b.d. Barry McCaffrey zegt. Waarom voor nog slechts een dikke twee maanden die mensen vervangen? Wat is hier de bedoeling van?
Er blijft nog één, extreme, mogelijkheid open voor Trump om het verlies te ontlopen, en dat is om de wetgevende organen van bijvoorbeeld Michigan en Pennsylvania te bewegen de uitslag te negeren en ze al hun kiesmannen van de Republikeinse partij te laten sturen, in plaats die van de Democraten. Dat zou het aantal kiesmannen voor Biden onder de 270 brengen en de overwinning dus aan Trump gunnen.
In zo’n geval kan de gouverneur van zo’n staat (in beide gevallen Democratisch) besluiten niettemin ook zijn/haar eigen kiesmannen te sturen, en wordt het Congres dus met twee conflicterende delegaties van kiesmannen geconfronteerd. In dit geval zou het Congres een beslissing moeten nemen, maar het niet eens worden over wie de juiste delegatie kiesmannen is omdat het Huis en de Senaat in handen van verschillende partijen zijn.
Daarna wordt het wat onduidelijk hoe de wet uitgelegd moet worden. Eén interpretatie zegt dat de gouverneur van de betreffende staat dan het voordeel van de twijfel krijgt, wat de Democraten zou doen winnen, maar een andere zegt dat de president van de Senaat, en dat is de vice-president Mike Pence, kan besluiten dan geen van beide delegaties mee te laten tellen.
Vervolgens kan volgens één interpretatie beweerd worden dat, omdat geen enkele partij de 270 zetels gehaald heeft, er een beslissing via het Huis of het Supreme Court gemaakt moet worden. Als het Huis moet stemmen gebeurt dat met één stem per staatsdelegatie, en winnen de Republikeinen. In het Supreme Court bestaat nu een Republikeinse meerderheid van 6 tegen 3. Helemaal zou ik daar overigens niet op vertrouwen als ik Trump was, ook die conservatieve leden zijn niet zomaar bereid tegen alles wat redelijk is in te oordelen. Zij moeten immers nog langer mee dan Trump.
Het is niet duidelijk of dit een reële weg zou zijn, of de volksvertegenwoordigingen van de genoemde staten inderdaad bereid zouden zijn een dermate grove – zij het wettelijke – inbreuk op het normale proces te maken. Ik denk dat men in zo’n flagrant geval van verkiezingsdiefstal zeer ernstige onlusten tegemoet zou kunnen zien.
(Foto: Videostill uit One on One Laura Ingraham 31 augustus 2020)
