Waarom de peilingen van De Hond niet kloppen

Het bureau van Maurice de Hond werkt met mensen die zich vrijwillig hebben aangemeld. Dat is niet echt een goede methode voor een representatieve steekproef.

De peilingen zijn gebaseerd op steekproeven van zelfaanmelders en zijn dus onbetrouwbaar. Een veelgehoorde kritiek van politieke wetenschappers is dat onze steekproeven afkomstig zijn van online accesspanels. Vooral de ‘zelfaanmelding’ – respondenten bieden zich zelf aan om regelmatig mee te doen aan onderzoek – wordt gezien als een statistische spelbreker. Het nadeel van veel zelfaanmelding is volgens politicoloog Joop van Holsteyn ‘dat de groep deelnemers aan de peiling niet het resultaat is van een willekeurige (aselecte) selectie van Nederlandse kiesgerechtigden’. (Volkskrant)

Overigens meldt TNS NIPO dat zij niet met zelfaanmelders werken, dus betrouwbaarder zijn. Tja,  zou kunnen. Maar als mijn tante een piemel had gehad, was het mijn oom geweest.

Dat hele peilingen gedoe, zeker vlak voor verkiezingen, vind ik hysterisch gedoe. Ook journalisten doen daar aan mee. Van mij zou er een peilverbod in mogen gaan twee weken voor de verkiezingen, opdat mensen zelf beslissen waar ze op gaan stemmen en niet juist op een partij omdat die er slecht of goed voor staat in ‘de peilingen’.

4 gedachten over “Waarom de peilingen van De Hond niet kloppen”

  1. Inderdaad,een peilverbod twee weken voor de verkiezingen,daarna wordt niet ‘gepeild’ maar ‘gestuurd’.

  2. Als je langdurig met een groep werkt, kun je de onnauwkeurigheden statistisch compenseren. Problematisch wordt het wanneer de groep respondenten sterk wisselt. Ik weet niet in hoeverre de groep van De Hond stabiel is.

    In een peiling zit natuurlijk altijd een behoorlijke marge. Het gaat om trends, niet om 1 of 2 zeteltjes op en neer.

  3. De foutmarge bij peilingen zoals de hond het doet is gewoon afhankelijk van de grootte van de zgn onafhankelijke steekproef die hij doet (of niet, het is vlgs mij helemaal via internet gepeild ook) en de betrouwbaatheid die hij aan een bepaalde uitspraak zou mogen doen…….. maar ja da’s te ingewikkeld he. Ook de Hond moet z’n pegels verdienen …. en daar is ie goed in

  4. Het is een wekelijkse steekproef onder 2500 mensen van een groep van 40.000 die zich heeft aangemeld.
    De keuze voor de 2500 lijkt ‘random’ te zijn. Ik kan het weten want soms krijg ik een oproep 2 weken achter elkaar en dan weer een tijd niet. De enquête bestaat uit een aantal vragen die met de politieke actualiteit te maken hebben en eindigen met standaardvragen over stemgedrag, politieke voorkeur, en wat je van genoemde politici vindt op een schaal van 1 tot/met 10.

    Omdat ik enige ervaring heb met survey maken heb, weet ik dat het verdraaid moeilijk is, maar je kan ook sturen. Wat je bij De Hond niet vindt is het sturen naar een politieke partij. Dus de keuze waarop je stemt is echt je eigen keuze. en dan is het gewoon optellen en verdelen over de zetels.

    Dat De Hond in zijn peilingen de verschuivingen meeneemt van partijkeuze naar partijkeuze in de enquête is interessant omdat hij daarmee een trend probeert waar te nemen en is niet bedoeld om elke week voor de ene dan wel voor de andere partij te juichen.

Reacties zijn gesloten.