Al een tijdje stond het in onze agenda: 27 mei, de volgende demonstratie op de A12. Gaan we hier naartoe? Is dit iets voor GroeneKerken? Dat is de vraag die ons team en zeker ook mij persoonlijk de afgelopen weken veel heeft beziggehouden. Misschien geldt dat ook voor jou. Als ik mensen binnen en buiten de kerk spreek over de acties van Extinction Rebellion en Christian Climate Action, proef ik aan de ene kant ongemak. Burgerlijke ongehoorzaamheid, een weg blokkeren, dat voelt niet goed. Maar deelnemen aan de steun-demonstratie, omdat je óók wilt dat de fossiele subsidies stoppen, dat wordt voor steeds meer mensen een optie. Het is een worsteling, die ik ook herken bij mezelf en terug zie in ons team van GroeneKerken. De zorg voor Gods schepping zit zó in ons DNA en natuurlijk doen we daarvoor – voor en achter de schermen – wat we kunnen. Met ons team inspireren en ondersteunen we meer dan vierhonderd groene kerken in het land en hun verhalen motiveren ons elke dag weer. Maar moeten we niet óók een keer de stap naar voren zetten en publiek onze stem laten horen? Is dat een rol die bij ons past? We willen niet polariseren en mensen van ons vervreemden. Maar het gaat wel ergens over: niet 17 miljard, maar zelfs 30 miljard fossiele subsidies die een verwoestend systeem in stand houden. Waardoor Gods schepping zucht en lijdt. Dat moet stoppen.
- Voormalig CU-Kamerlid Dik-Faber, lees het hele verhaal hier
- Kanttekening AJvdK: Om relevant te zijn in deze tijd is het wel degelijk zaak dat de Kerk, enkelvoudig met een hoofdletter, zich uitspreekt.
- Uitgelichte afbeelding: Door Remco van de Pol – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=72862941
