Het is maar een vlaggetje

Enkele dagen terug stond in de NRC een bericht met afbeeldingen van PVV-kamerleden die de prinsenvlag hadden opgespeld. Dat symbool is op zijn zachtst uitgedrukt nogal beladen. Na anderhalve eeuw werd de prinsenvlag door de NSB in de jaren ’30 van de vorige eeuw van stal gehaald als symbool voor de enige ‘echte’ Nederlanders. Sindsdien is de vlag alleen nog te zien bij manifestaties van aanverwante extreemrechtse organisaties, zoals Voorpost, Blood and Honour en de Nederlandse Volksunie. En sinds deze week dus ook weer te zien in de tweede kamer. Er was daarover lichte ophef in de media en veel verontwaardiging via de sociale media. Een gefronste wenkbrauw, een paar rimpels.

Hier volgt een heel simpele voorstelling van de geschiedenis, maar dat moet tegenwoordig want “anders snappen mensen het niet.” Oorspronkelijk een symbool van de geuzen werd de driekleur overgenomen door de jonge republiek die onder leiding van voornamelijk Franse (Oranje) en Duitse (blauw; Nassau) landadel voor onafhankelijkheid en tegen de Spaanse heerser streed. In de tweede helft van de 17e eeuw was het oranje om onduidelijke redenen, mogelijk door het toenmalige anti-Oranje sentiment, vervangen door rood. Aan het einde van de 18e eeuw kwam de vlag weer even terug als symbool van de orangisten, de prinsgezinde huuradel gesteund door de onderkant van de samenleving. Daartegenover stonden de patriotten die werden aangevoerd door de gegoede burgerij. Het nagenoeg bankroete Nederland had genoeg van de regenteske orangisten en hun belastingprivileges en men was geïnspireerd door de verlichting en de revoluties in Frankrijk en Amerika. Er braken overal opstanden uit. Er was enkele jaren een burgeroorlog in Nederland tussen patriotten en de orangisten.

Het was ook in de tijd dat het medium tijdschrift populair werd, waarmee opinies werden verspreid en de verlichtingsidealen diep doordrongen in de Nederlandse samenleving. Maar de opstand werd hardhandig de kop ingedrukt nadat de vrouw van de stadhouder was gegijzeld door de patriotten en haar broer met een Pruisisch leger van 25.000 de macht van Oranje in Nederland herstelde. Duizenden mensen ontvluchtten Nederland, de patriotten gingen ondergronds. Met de Franse revolutie wisten die steun te vinden om in 1795 Willem V te verjagen en de Bataafse republiek uit te roepen. Daarmee werd oranje weer rood en dat is sindsdien zo gebleven. Pas in de jaren dertig van de vorige eeuw komt de prinsenvlag weer terug als instrument van het nationaal-socialisme om de onderkant van de samenleving aan zich te binden. Je moet tenslotte ergens bij horen.

Op Koekamp vorige week in Den Haag stonden eerder genoemde extreemrechtse bewegingen enthousiast te zwaaien met de Prinsenvlag en flyers uit te delen. Het was de feestelijke afsluiter van de verzetstoer van de PVV. Wilders riep vanaf het podium “Wij zijn het volk” en noemde zich en zijn aanhangers een volk van geuzen en de patriotten. Dat is opmerkelijk omdat voor patriotten de prinsenvlag juist het symbool was van het huis van Oranje, van anti-democratische krachten die het burgerlijke verlangen naar vrijheid hard onderdrukten. De prinsenvlag heeft dus helemaal niets met patriottisme te maken. Pechtold vroeg Wilders afstand te nemen van de uitingen van extremisme van zijn fans. Wilders vatte dat op als belediging, noemde Pechtold zielig en miezerig en verweet hem dat hij werd uitgemaakt voor “halve nazi”. Het is natuurlijk teveel gevraagd afstand te nemen van een deel van je publiek dat zich er niet voor schaamt het nationaal-socialisme te vieren en dat met ons te willen delen. Je doet gewoon alsof het niets met jouw intenties te maken heeft.

Voor de echte PVV-sympathisant is de prinsenvlag dan ook helemaal geen symbool van nationaal-socialisme. Je ziet het net als de voorman als symbool van opstand en van het enige echte Nederland, dus is het goed. Dat de vlag ook wordt gebruikt door extreemrechtse bewegingen is gewoon puur toeval en bovendien kunnen mensen met foute ideeën ook best goede bedoelingen hebben. Het een heeft helemaal niets met het ander te maken. Dat laatste klopt voor een deel. De prinsenvlag is helemaal geen symbool meer van een opstand van een volk tegen een vreemde overheerser. Het is weer terug als symbool voor een beweging die een autoritaire sterke leider van eigen bodem en een absolute meerderheid en een land zonder vreemden als ideaal ziet. Die de democratie wil misbruiken om de verworvenheden van de verlichting en de revoluties van einde 18e eeuw, zoals mensenrechten, vrijheid en gelijkheid, weer terug wil draaien. Als veroordeelde antisemiet kun je tegenwoordig weer best participeren als je maar voor ons en tegen hun bent. Oom agent kijkt toe dat alles ordelijk verloopt. Het staat in de krant dus zal het wel goed zijn. Er zal niemand in je directe omgeving je op je verderfelijke ideeën aanspreken, want de aanwezigen hebben zonder uitzondering natuurlijk alleen maar goede bedoelingen. En zo’n feestje wil je niet bederven.

Afgelopen zomer was Wilders in Los Angeles waar hij sprak over het belang van de natiestaat. Daar zei hij in een interview “dat mensen zich veilig voelen, hun identiteit zien, alles zien wat ze zijn in hun nationale vlag, in hun natiestaat. Dit is wie ze zijn.” Zo’n stelling is weliswaar volstrekte onzin, maar sinds Thierry Baudet gelezen wordt zijn zulke ideeën helemaal in. Je persoonlijke identiteit ontleend aan een zoiets onbenulligs als een vlag en al helemaal als die vlag ook het symbool was en is van een criminele politieke beweging; da’s pas “zielig en miezerig”. Of als je net doet alsof je daar niks mee te maken hebt, want het is de enige echte historische driekleur want gebrek aan historisch besef is een deugd. Een swastika is ook een symbool van geluk dùs kunnen er geen kwade bedoelingen zijn. Je hoeft slechts te beweren alleen maar goede bedoelingen te hebben en mag iedereen die twijfelt aan je oprechtheid uitschelden, schofferen en bedreigen en iedereen er vals van beschuldigen tegen ‘ons’ te zijn, het land kapot te maken en ouderen in luiers laat creperen. Bovenop al die armzalige luiheid eis je simpelweg dat alles en iedereen die niet bevalt uitgeschakeld wordt waarna het paradijs zal komen. Zonder het zelf hardop uit te spreken, daar heb je tenslotte je kiezers voor. Beloof ze een orgie, geef ze een vaantje en ze vallen voor je. Iedereen die het daarmee niet eens is noem je gewoon miezerig of knettergek. Er is voldoende draagvlak in de samenleving om daar nog heel lang mee door te gaan.

Met dank aan @EdgeofEurope voor de hint voor de afbeelding.

@wltrr houdt van alle kleuren, vrolijke kleuren en minder vrolijke kleuren. Je kunt met een paar basiskleuren heel veel nieuwe kleuren maken. Dat kun je zelf als je een beetje weet hoe kleuren werken, maar dat werkt alleen als je je ook laat bespelen en verwonderen door al die kleuren, zonder daar al te veel betekenis aan te hechten. Bijvoorbeeld wanneer je de hele tijd naar één kleur staart en daarna een nabeeld in een complementaire kleur krijgt.