De haast waarmee de EU en Canada op zondag 30 oktober 2016 overgaan tot de ondertekening van het CETA-verdrag is merkwaardig en staat in fel contrast met zoveel andere internationale verplichtingen die de EU (en Canada) weigeren te respecteren. Na de ondertekening van dit verdrag blijft verzet echter zeer zinvol, zelfs meer dan ervoor.
Internationale akkoorden blinken nooit uit in vlotte leesbaarheid en onderhandelingen, ondertekeningen en ratificaties krijgen zo goed als nooit enige media-aandacht. Dat was tot voor kort ook het geval met het Comprehensive Economic Trade Agreement (CETA) tussen de EU en Canada. Met amper drie dagen uitstel wordt dit verdrag nu alsnog ondertekend door de EU-lidstaten en door Canada op zondag 30 oktober 2016 tijdens een plechtigheid in Brussel.
Internationale politiek is niet ondoorgrondelijk
Dat gewone mensen nauwelijks een idee hebben van het internationaal verdragsrecht is best begrijpelijk. Onaanvaardbaar is daarentegen de algemene onwetendheid waarmee mainstream media berichten over verdragen en over wat er komt kijken bij het totstandkomen van verdragen.
Over de verwarring die al dan niet bewust of onwetend voortdurend wordt gecreëerd tussen bijvoorbeeld ondertekening en ratificatie van een verdrag heb ik al eerder geschreven (zie VRT: ondertekening en ratificatie is NIET hetzelfde). Daarnaast is er het regelmatig opvoeren van ‘experten’. Daardoor krijgt een argeloos kijker/luisteraar/lezer al snel de indruk dat het hem/haar grotendeels boven het hoofd gaat en dat een en ander toch wordt beslist zonder dat zij/hij daar enige invloed op heeft. Niets is minder waar. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
