Verontrusting en troost over een zoekgeraakte canon


Gisteravond 3 juli werd ik bevangen door mismoedige en sombere gevoelens: de Rode Canon, die ik hier op Krapuul volg zoals hij op de site van de Wiardi Beckmanstichting staat/stond was onvindbaar geworden.
In een maatschappij waar het gevecht tegen het eenvoudigste geheugen dagelijkse openbare praktijk is zou ik er niet van opgekeken hebben. Tegelijkertijd zou ik het plotseling overboord gooien van een duidelijk uitgestalde geschiedenis een barbaarse wandaad hebben gevonden, daar, waar ik het niet verwacht had. Persoonlijke noot: ik heb het genoegen gehad als eerste en nu nog enige onderzoeker het politieke oernest van de naamgever van het instituut te verkennen – ja, persoonlijk betrokken bij de nabije geschiedenis kun je zijn, echt waar (en het is heel leuk werk).

Hoofdredacteur van Krapuul jvdh wees mij er op dat ik natuurlijk ook aan het wetenschappelijk bureau van de Partij van de Arbeid zou kunnen vragen waarom de Rode Canon plotseling geschrapt is. (Ik had al in de cache zitten vissen naar wat ik mij nog aan komende hier te behandelen posten kon herinneren). Tenslotte stelde ik de vraag maar, net na middernacht, vandaag 4 juli.
Binnen twee minuten was het antwoord binnen, geen robot maar echt aan mij gericht. De site wordt veranderd (dat is te zien, ja) en daarbij zijn de url’s van de Rode Canon even onvindbaar geworden. Maar ze komen terug. Ik durf nog niet te kijken, misschien is het al weer zover. Dank en complimenten voor het attente antwoord op een dag en een uur waarop men het eigenlijk in het geheel niet zou verwachten.

Mijn verontruste blogstuk kon de prullenmand in. Ik haal er toch even twee alinea’s uit die als het ware een geloofsverklaring in deze context inhouden. Zolang de PvdA in het openbaar nog zijn geschiedenis in ere houdt is er hoop. Ter linkerzijde van de PvdA is er ook nauwelijks leven mogelijk als de PvdA de geest geeft. De alinea’s:

Ik zeg het nog maar even: ik ben geen sociaal-democraat, mijn “gekozen” politieke voorgeslacht heeft het van begin af aan met de sociaal-democratie aan de stok gehad (hieronder althans te verstaan de parlementaire [parlementaristische] richting in de arbeidersbeweging). Enkele van mijn “vrienden” uit de vroege tijd van het Nederlandse socialisme staan hier als illustratie: Ferdinand Domela Nieuwenhuis en Frederik van Eeden. Gelukkig hoef ik het ook met hen op lang niet alle punten eens te zijn.

Maar ik waardeerde van de Wiardi Beckmanstichting nu juist de poging de rijke geschiedenis van de parlementaire stroming in beeld te brengen aan de hand van de “vensters” (zo heet dat blijkbaar nu eenmaal) op deze geschiedenis. De gezondheid van de stromingen ter linkerzijde van de sociaal-democratie is, dat leert de geschiedenis, wel degelijk gebonden aan de gezondheid van deze stroming.

14 gedachten over “Verontrusting en troost over een zoekgeraakte canon”

  1. ” De gezondheid van de stromingen ter linkerzijde van de sociaal-democratie is, dat leert de geschiedenis, wel degelijk gebonden aan de gezondheid van deze stroming.”

    Aangezien de S.P. de enige Sociaal Democratische partij is die we nog hebben , en de PvdA al lang ” Sociaal Liberaal ” is zou ik graag weten wat er heden te dagen nog aan radicaler links te vinden is … “Splinters van Splinters en” A.F.A ???

  2. Het lijkt mij dat de irrelevantie van links-van-de-sociaal-democratie afgeleid kan worden van de feitelijke irrelevantie van de sociaal-democratie ja, of je nu de PvdA of de SP als DE sociaal-democratische partij wilt zien. In Nederland dan.
    Hier wordt de #dutchrevolution meteen afgelast wegens regen.
    #Spanishrevolution begon juist in de stromende regen.

  3. jvdheuvel Schreef:

    Stem LOMP dat alles goedkomp.

    Stem LOMP zonder euvel
    met lijsttrekker v.d. Heuvel
    Bij ons niemand die bluft
    ( zelfs niet van der Kluft )

  4. @#2: Ik begrijp ook niet zo goed hoe je je opmerkingen bedoelt over het verband tussen de radicalere en de mainstream-variant, en wat dat dan zegt over hun gezondheid en relevantie, juist omdat de radicalen er nooit in zijn geslaagd hun sympathie te winnen en allemaal het loodje hebben gelegd. Het is wel een mooi gebaar dat de PvdA-denktank hen eert, maar het stemt toch wel heel melancholiek als je die verhalen leest. Want er was vrijwel geen wisselwerking – en als die er al was dan is dat alweer heel, heel lang geleden in de kiem gesmoord. Het drukt je met de neus op het feit dat niet alleen de PvdA altijd een salonfähige partij geweest is, maar dat dat zelfs voor de SDAP geldt.

    Een andere uitstekende bron is trouwens het Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland: http://www.iisg.nl/bwsa/alfindex.php.
    (Daar valt o.a. te lezen hoe Dirk Anthonie van Eck, toen hij na zijn bevlieging om de SDP op te richten weer terug op het SDAP-nest was, nog jaren scheef werd aangekeken vanwege zijn ‘linkse sympathieën’.)

  5. @7
    Het merkwaardige – en een specifiek Nederlandse situatie – is juist dat de parlementairen nooit als volwaardige partner geaccepteerd zijn door het christelijke blok laat staan door de rechtse liberalen.
    De huidige kletsverhalen over de linkse dictatuur waaraan Nederland eindelijk ontsnapt is zijn hier een echo van.

    Misschien moet ik in een apart blogstuk uitleggen wat ik bedoel. Ergens deze week dan.

  6. Yep. En dan te bedenken dat de PvdA vanaf haar geboorte hybride was (zijnde een fusie van sociaaldemocraten, christendemocraten en vrijzinnig liberalen die elkaar kenden uit het verzet).

  7. Joke Mizée Schreef:

    Yep. En dan te bedenken dat de PvdA vanaf haar geboorte hybride was (zijnde een fusie van sociaaldemocraten, christendemocraten en vrijzinnig liberalen die elkaar kenden uit het verzet).

    Eerder een bastaard dan een hybride …en verzet
    Drees heeft daar voor zover ik weet niet aan deel genomen , en nadat ze hem een jaar als gijzelaar hadden vastgehouden vonden de Duitsers hem onschadelijk genoeg om hem vrij te laten

  8. Idealen bestaan die nog? Vrijzinnigheid is al lang de kop ingedrukt, verzet is er niet meer. Het punt van mij om totaal het vertrouwen in de overheid op te geven was het scholierenprotest, waarbij 12 to 15 jarigen neer werden geknuppeld als ware het zijnde tuig, niemand die er wat van zei. Achteraf besef ik dat iedere burger vogelvrij is verklaard, als de ME even mag oefenen op middelbare scholieren.
    En ondertussen predikte het kabinet saamhorigheid en het gezin dat centraal staat. Ja, dat zagen we eerder in de VS in de jaren ’60. Saamhorigheid en het gezin dat centraal staat, terug naar de jaren ’50.

    Enfin de sociaal-democraten zijn al zo’n tien jaren geen factor van betekenis. Het probleem is dat er geen groep jongeren onder “onderdrukking” is opgegroeid of gewoon te lui is om voor zn rechten op te komen. Het moet moet vooral zo doorgaan, dan zie ik dat de Republiek Europa hetzelfde lot wacht als de VS in de jaren ’60. Ach doe er dan ook maar rassenrellen bij, daar hoeft tenslotte ” niet bij voorbaat een negatieve werking uit te gaan.”

    Het enige waar je de sociaal-democraten op aan kunt spreken is dat ze de jongere studerende generatie in alle lafheid hebben laten stikken. Ik zou me dan ook niet thuis kunnen voelen bij een PVDA, want die komt niet op voor mijn belangen als 20-er, geen enkele partij trouwens. En dus stem ik niet!!!!

  9. Ben je anders als kind, dan krijg je daar pilletjes voor en wordt je gekwalificeerd als ADHD-patient. Ben je eigenzinnig dan mag je naar een “speciale”school. Voor zover het humanisme waar altijd over wordt gesproken….. de methode is gewoon van jongs af aan platspuiten, volstoppen met ritalin of wegstoppen zodat het andere kinderen niet “besmet”. En ach de PvdA was sinds de jaren tig geen sociale partij meer, dus vind het prima als ze de rode canon schrappen.

  10. Wat het jammere is , is dat falliet niet alleen geldt voor de sociaal democraten die in neo-liberalen zijn veranderd , de zelfde teloorgang zie je in de Anarchistische gemeenschap waar velen het hyper egoïstische Libertarische gedachtegoed zijn gaan aanhangen.

  11. @Sjef
    “‘En dus stem ik niet!!!!”‘ Je kan toch op z’n minst de moeite nemen zo links mogelijk te stemmen. Je “‘Het probleem is dat er geen groep jongeren onder “onderdrukking” is opgegroeid of gewoon te lui is om voor zn rechten op te komen.”‘ komt doordat onze Tanja zogenaamd voor hun banaantjes zonder gewetensnood vecht en de Chinese Tanja’s zweten op hun hebbedingetjes gadget’s en de laatste mode ook al zonder gewetensnood. Geen jongere mag van mij onder onderdrukking opgroeien maar de linkse politieke partijen besteden aan de echte problemen van onze tijd totaal geen aandacht. Wat wil je nou? Door niet te stemmen geef je het in elk geval zowieso al op. Wat verwacht je dan van je leeftijdgenoten? 😯

    Vindit [offtopic] ook wel in de rooie canon horen maar zal er ongetwijfeld nooit in komen.
    Uit het land waar mijn dagelijkse banaan vandaan komt nu een veel beter en goed nieuws.
    ‘Tanja Nijmeijer maakt promotie binnen FARC’
    (Novum) – De Nederlandse Tanja Nijmeijer zou een hogere positie bij de Colombiaanse guerrillabeweging FARC hebben. Zij voert nu het bewind in gebieden van haar vroegere commandant Mono Jojoy. Dat heeft de Nederlandse mensenrechtenactiviste Lidwien Zumpolle tegen het lokale radiostation Caracol gezegd. :mrgreen:
    http://binnenland.nieuws.nl/649665/tanja_nijmeijer_maakt_promotie_binnen_farc

Reacties zijn gesloten.