De titel is licht overdreven. Slechts licht.
Dolle Mina heette vernoemd te zijn naar Wilhelmina Drucker, van wie er een standbeeld staat aan de Churchill-laan in Amsterdam. Drucker kan de prominentste anarchistische feministe van haar tijd (levensjaren: 1847-1925) genoemd worden. Maar “Dolle Mina” is zij nooit genoemd. Die naam hoort bij de Tweede Golf feminisme in Nederland.
In de begintijd had Dolle Mina een uitgesproken marxistische inslag. Intuïtief vond ik dat Rita Hendriks, een van de voorvrouwen, dat niet zo waardeerde. Selma Leydesdorff bevestigde mijn indruk met de opmerkelijke woorden “haar vriend wil het zo”.
Waarmee het latere separatisme in de beweging mij al in 1970 gerechtvaardigd leek.
Die vriend was Alex Korzec, die met zijn broer Michel aan de wieg van Dolle Mina gestaan heeft.
Michel is zaterdag jongstleden overleden, iets wat ik ook alleen maar terloops verneem, via dit bericht.
Dat dit zo in mediastilte kan gebeuren vind ik behoorlijk erg.
Maar het is hier bij dezen dan ook vermeld.
