Het Supreme Court van de Verenigde Staten heeft met zijn beslissing de immuniteitsclaim van Donald Trump in overweging te nemen, doelbewust een spaak in de wielen van Jack Smith’s zaak tegen Donald Trump met betrekking tot de opstand van 6 januari 2021 gestoken.
Wat is er gebeurd? In december 2023 werd de claim van Donald Trump dat hij volledige immuniteit zou hebben voor alles wat hij tijdens zijn presidentschap gedaan heeft in deze zaak aanhangig gemaakt.
Goed, deze onzinnige claim werd in eerste instantie, zoals iedereen al verwachtte, afgewezen door de rechter. Natuurlijk ging Trump in beroep. Zelfs hij weet denk ik wel hoe onzinnig zijn argumenten zijn maar het gaat hem om uitstel van de rechtszaak, liefst tot na de – voor hem hopelijk door hem gewonnen – verkiezingen, in welk geval een nog corruptere Attorney General dan Bill Barr ervoor zal zorgen dat die zaak beëindigd wordt. En als het Appeals Court zijn claim ook af zou wijzen zou hij in beroep gaan bij het Supreme Court.
Special Counsel Jack Smith zag, zoals iedereen, die bui al hangen, en stelde voor de zaak via een daarvoor beschikbare verkorte procedure gelijk naar het Supreme Court door te spelen omdat die daar toch wel terecht zal komen. “Nee nee nee, zo hoort dat niet”, zei het Supreme Court, “Laat het Appeals Court daar nu maar netjes uitspraak over doen.”
Vervolgens wordt Trumps advocaat John Sauer volledig gesloopt in dat Appeals Court, met name door rechter Pan.
Sauer probeerde daadwerkelijk vol te houden dat de president een speciaal team van de Navy Seals de opdracht zou mogen geven een politieke concurrent te vermoorden, en dat hij daar niet voor vervolgd zou kunnen worden. Sauer beweerde bovendien dat een president eerst impeached en veroordeeld zou moeten zijn in het Congres voordat hij vervolgd zou kunnen worden (dit is een absurde verdraaiing van de Amerikaanse Grondwet, waarin staat dat een president alsnog vervolgd kan worden als hij impeached is, dus dat een impeachment niet kan VOORKOMEN dat hij vervolgd wordt. Trump heeft later trouwens juist precies over dat geklaagd, namelijk dat hij nu twee keer vervolgd wordt voor hetzelfde, nl. eerst in het impeachment en nu gerechtelijk).
“Pan asked Sauer whether, under his argument, a sitting president could order SEAL Team Six to assassinate a political rival and not face prosecution unless he is convicted by the Senate. In this hypothetical scenario, the president could also resign from office before he is impeached, potentially escaping prosecution under Sauer’s reasoning.” (Newsweek)
Iemand als voormalig Acting Sollicitor General (de persoon die als advocaat voor het Witte Huis optreedt in Supreme Courtzaken) Neal Katyal vat de onzinnigheid van de standpunten van Trump en de Republikeinen als volgt samen:
Het eerste argument was dat een president niet vervolgd kan worden voor misdaden gepleegd voor zijn presidentschap terwijl hij president is. Vervolgens pleegt hij opnieuw misdaden en kan nog steeds niet vervolgd worden omdat hij president is. Dan wordt hij ervoor impeached, maar met name Mitch McConnell kwam met het punt dat dit soort zaken niet via een impeachment geregeld moesten worden, dat er daarvoor rechtbanken waren. En als hij dan eindelijk president-af is en men hem wìl vervolgen, is het argument dat Trump niet vervolgd kan worden voor wat hij deed toen hij president was (en argumenteert die advocaat Sauer nota bene dat hij er juist eerst voor impeached had moeten worden). En voor de dingen die hij deed toen hij (nog) geen president was kan hij nu niet vervolgd worden omdat hij kandidaat is voor de presidentsverkiezingen.
Enfin, hoe helder deze zaak ook leek te liggen, het Appeals Court had alsnog een maand nodig om tot de conclusie te komen dat een president geen absolute immuniteit heeft. Een kraakhelder vonnis. Uiteraard ging Trump nu in beroep bij het Supreme Court. Let wel, het Supreme Court neemt slechts een zeer beperkt aantal zaken aan en heeft geen verplichting ze aan te nemen. Het kan gewoonweg zeggen dat het oordeel van het Appeals Court blijft staan en dat de zaak daarmee afgedaan is.
Omdat het zo’n heldere zaak was had iedereen een snelle reactie verwacht van het Supreme Court, maar ook die namen weer drie weken in beslag alleen maar om te beslissen of ze de zaak om te beginnen aan zouden nemen of niet. Omdat het zo lang duurde vermoedde men dat er een niet-unaniem besluit over het vonnis van het Appeals Court lag en dat er rechters bezig waren hun tegenargumenten op te stellen die dan gepubliceerd worden bij het bekend maken van de beslissing. Maar tot ieders verbijstering bleek het Supreme Court wel degelijk besloten te hebben de zaak alsnog in overweging te willen nemen. En niet alleen dat, maar de eerste hoorzitting daarover zal pas eind april plaatsvinden. Dus terwijl ze zo graag de mening van het Appeals Court wilden horen moeten ze nu toch ook zelf hun plas erover doen.
Het gevolg daarvan is dat het, met alle ingebouwde vertragingen in het Amerikaanse rechtssysteem, waarschijnlijk niet vóór de verkiezingen in november tot een rechtszaak over deze kwestie zal komen, en dat is precies wat Trump wou. Want peilingen wijzen uit dat een veroordeling wel degelijk nadelig voor hem zou uitpakken in de verkiezingen.
Trump kan blijkbaar met willekeurig welk onzinnig argument dan ook komen en het Supreme Court gaat er dan eens twee maanden over nadenken, waar zoiets normaal gesproken niet eens opgepakt zou worden. Het kan niet anders dan dat het een bewuste sabotage-actie ter vertraging was van dat hof.
En dan weten we nog niet eens wat hun oordeel gaat zijn. Dat een president volledige immuniteit verleend zal worden lijkt nog steeds onwaarschijnlijk, dan zou immers Joe Biden bij wijze van spreken Donald Trump op Fifth Avenue kunnen afschieten, zoals diverse commentatoren hebben gesteld, maar het zou mij niet verbazen als ze met een of andere beperking op de proppen komen die aanklager Jack Smith aanzienlijk zal hinderen in zijn zaak.
Ik kan er níet bij waarom Biden niet geprobeerd heeft het Supreme Court uit te breiden met in elk geval twee rechters, omdat de Republikeinen onder Mitch McConnell immers de facto twee zetels hebben gestolen. De eerste via de schandalige blokkade van Mitch McConnell van de benoeming van Merrick Garland onder Obama, door simpelweg te weigeren een hoorzitting te houden omdat je zogenaamd in het laatste jaar voor de verkiezingen geen rechters in het Supreme Court meer zou moeten benoemen, en de tweede door na het overlijden van Ruth Bader-Ginsburg wel degelijk slechts drie weken voor de verkiezingen die kwezel van een Amy Coney-Barett aan te stellen. Gaan de Verenigde Staten zich juridisch nu echt braaf laten leiden door een stel fascistische theocraten gedurende de komende twintig, dertig jaar?
En oh, wat zou Garland beter op zijn plaats zijn geweest in het Supreme Court dan als Attorney General, in welke hoedanigheid hij minstens een jaar met zijn verschrompelde reet op zijn handen is blijven zitten, en slechts door de openbaringen van de 6 januaricommissie wel in actie móest komen. Kan die man alsjeblieft met vervroegd pensioen gestuurd worden als Biden herkozen wordt?
Het enige lichtpuntje vooralsnog is dat Trump intussen wel in zeer ernstige financiële problemen raakt, omdat het erop lijkt dat hij de circa half miljard dollar in de gecombineerde civiele zaken tegen hem van E. Jean Carroll maar vooral de staat New York niet zomaar op kan hoesten. Hij heeft al een volslagen lachwekkend “tegenbod” van 100 miljoen dollar gedaan, hij leeft blijkbaar in een Art Of The Deal – fantasiewereld, waarin hij als immers geniaal onderhandelaar met justitie handjeklap kan doen.
Ik heb steeds gedacht dat die civiele zaak concreet gezien wel eens het schadelijkst voor hem uit zou kunnen pakken, want ook de Mar-a-Lagozaak over de achtergehouden geheime documenten gaat voorlopig nergens heen. Die corrupte bitch van een Aileen Cannon in Florida weigert namelijk vooralsnog überhaupt een datum te plannen voor die rechtszaak, waarschijnlijk om de planning van de andere zaken tegen Trump te bemoeilijken.
Ten slotte gaat er in deze maand wel degelijk een criminele zaak tegen Trump van start, namelijk die van Manhattan District Attorney Alvin Bragg met betrekking tot het door Trump aan Stormy Daniels betaalde zwijggeld, die als juridische kosten waren geboekt. Tezamen met het doel informatie voor de kiezer achter te houden is dit een misdrijf in plaats van een overtreding. Sommige juristen betwijfelen of die constructie stand zal houden.
(Supreme Court – eigen foto Laurent)
