Strijdlied du jour: Salud Proletarios

Ook bekend als Hijos del pueblo‘. Het lied dateert uit 1885, al is de componist niet met zekerheid bekend.Salud Proletarios’ is tot op de dag van vandaag enorm populair in anarcho-syndicalistische kringen in Catalonië, waar de anarchistische CNT een machtsfactor van betekenis was, tot ze eind jaren ’30 verpletterd werd door Franco.

De naam van het koor, Corale Durruti, verwijst naar Buenaventura Durruti, de befaamde anarchistische activist en commandant. Durruti was een charismatische leider die een belangrijke rol speelde bij het organiseren van de anarchistische milities die Barcelona in 1936 succesvol verdedigden tegen de troepen van generaal Goded. Eind november 1936 werd hij bij Madrid door een sluipschutter gedood.

We have always lived in slums and holes in the wall. We will know how to accommodate ourselves for a while. For you must not forget that we can also build. It is we who built these palaces and cities, here in Spain and America and everywhere. We, the workers. We can build others to take their place. And better ones. We are not in the least afraid of ruins. We are going to inherit the earth; there is not the slightest doubt about that. The bourgeoisie might blast and ruin its own world before it leaves the stage of history. We carry a new world here, in our hearts. That world is growing in this minute – Buenaventura Durruti

Salud proletarios: Llegó el gran día;
dejemos los antros de la explotación,
no ser más esclavos de la burguesía,
dejemos suspensa la producción.
Iguales derechos e iguales deberes
tenga por norma la sociedad,
y sobre la tierra los humanos seres
vivan felices en fraternidad.
 
Trabajador, no más sufrir
el opresor ha de sucumbir.
A derrocar al capital,
al grito de Revolución Social.
Acracia al fin triunfará.
Bello jardín la tierra será.
Todo lo vil a eliminar.
Pueblo viril, ¡Luchar, Luchar!
 
No más supremacía de dioses y leyes,
no más de tiranos la vil opresión.
Y vallas, fronteras, gobiernos y leyes
derrúmbense al paso de la rebelión.
Formemos un mundo de paz y armonía
donde libres imperen las Artes y Amor.
Viviendo la libre Anarquía
Natura brinda en su rica labor.
 
Trabajador, no más sufrir
el opresor ha de sucumbir.
A derrocar al capital,
al grito de Revolución Social.
Acracia al fin triunfará.
Bello jardín la tierra será.
Todo lo vil a eliminar.
Pueblo viril, ¡Luchar, Luchar!