De afgelopen dagen was ik even in Canada. Daar is een en ander wat beter geregeld dan in de VS. Men heeft er bijvoorbeeld al jaren ziektekostenverzekering voor iedereen, de wegen zijn er een stuk beter onderhouden (als je Canada vanuit Michigan inrijdt is het een beetje zoals het in de jaren zeventig was als je van België Nederland inreed; wat een rust ineens in de auto!) en de ontbijten zijn er van wat minder hysterisch formaat. Canadezen zijn tegenwoordig trouwens ook gemiddeld 40.000 dollar rijker dan Amerikanen.
Canada wordt als socialistisch beschouwd door de Amerikanen (wie eigenlijk niet?), maar toch heeft men ook daar ziekelijk rechtse mensen, ontdekte ik toen ik in de hotellobby een Canadese krant, The National Post, zat te lezen, waarin een columnist repte van een ‘in socialisme wegzinkend Amerika’. ‘Was het maar waar’, zeiden mijn vriendin en ik tegen elkaar.
De VS is een harde maatschappij. Als je problemen hebt los je ze zelf maar op, je ziet maar. Hier geen overheid als ‘geluksmachine’, kortom het ideaalbeeld van Mark Rutte.
Als je hier in Amerika wat meer mensen hebt leren kennen begin je te merken wat voor effect dat op hen heeft.
Je hoort hier bijvoorbeeld vaker over mensen die in extreme problemen terecht zijn gekomen door zware financiële klappen, die je hier door het schrale sociale vangnet veel makkelijker oploopt dan in Nederland. Waarna ze vele jaren lang twee of drie banen tegelijk hebben om het hoofd boven water te kunnen houden, of tot ver in de zeventig door moeten werken. Onder de mensen die boodschappen staan in te pakken bij de kassa in de supermarkt (een functie die naar mijn mening om te beginnen al overbodig is) bevinden zich niet alleen jongeren, maar vaak ook mensen die al met pensioen zouden moeten zijn.
Dat maakt mensen harder en tast ook de solidariteit aan. Niet in persoonlijke zin, overigens. Men staat individueel gezien wel voor elkaar klaar – misschien zelfs wel meer dan in Nederland – maar bij de instelling van ‘ik heb het altijd zelf moeten uitzoeken, dus dan doen anderen dat ook maar’ kan ik me wel wat voorstellen als je bepaalde dingen hebt meegemaakt.
Van dat in socialisme wegzinkend Amerika zie ik hier dus bepaald weinig. Het bestaat er overigens wel, socialisme, zij het dat vooral onder de terreur van Joseph McCarthy in de jaren vijftig het ledental van diverse partijen sterk is teruggelopen.
De meest succesvolle partij is de Socialist Party USA (opgericht in 1901, en heette tot 1972 Socialist Party of America):
” Opposing both capitalism and “authoritarian Communism”, the Party advocates bringing big business under public ownership and democratic workers’ self-management. The party opposes unaccountable bureaucratic control of Soviet communism.”
Maar er is ook de radicalere World Socialist Party United States, die in 1916 hier in de buurt in Detroit werd opgericht en nog steeds bestaat, zij het dat ze nog maar slechts enkele tientallen leden hebben, die ook nog eens verspreid over het continent wonen. Zelfs tijdens hun topjaren hadden ze niet meer dan 150 leden, dus het is wel opmerkelijk dat ze nog steeds bestaan.
“The WSPUS defines socialism as a moneyless society based on common ownership of the means of production, production for use, and social relations based on cooperative and democratic associations as opposed to bureaucratic hierarchies.”
“They advocate the abolition of all employment which they argue is a modern form of slavery, and its replacement by a society of voluntary labor and free association that produces wealth for the community to enjoy without the need for buying and selling – free access”
Het klinkt erg idealistisch, maar op kleine schaal hebben dergelijke samenlevingen wel degelijk bestaan (bij de Iroquois indianen bijvoorbeeld), maar in hoeverre zoiets zich op grotere schaal laat doorvoeren kun je je afvragen.
Hoe dan ook, de Verenigde Staten kunnen wel wat meer socialisme gebruiken. In Canada doen ze het er in elk geval niet slechter om. Je moet het alleen een andere naam geven, want als je de Pavlovreactie die dat woord hier opwekt weet te vermijden zullen er best veel Amerikanen vóór blijken te zijn
Het Socialisme is een prachtige ideologie en iedereen zou zo sociaal mogelijk moeten zijn maar wel van hun eigen geld. Zoals Margaret Thatcher in de jaren 80 van de vorige eeuw al zo eloquent en treffend stelde:
“The trouble with Socialists is that eventually they run out of other people’s money”
Welnu, daar hoeven ze in Canada door hun enorme rijkdom aan bodemschatten voorlopig niet bang voor te zijn, die garanderen een bijna onuitputtelijke stroom inkomsten. Geen wonder dus dat juist in Canada socialisme wel werkt…
Zoals ook in de scandinavisme landen de sociaal democratie werkt.
maar in nederland is het socialisme vervangen door een banenfabriek van afgestudeerde neefjes en nichtjes en ex partybonzen.
Iets wat al in 1913 door Henk Sneevliet werd voorspeld.
me”nig salonsocialist komt in goeden doen door””:goed te doen
Bovenstaande discussie lijkt me een mooi moment om even het lijstje te updaten:
Aantal dagen in de regering per partij:
en als taart-o-gram voor 1960-heden:
😎
@4 Mooi overzicht. Dus door 30 jaar centrum rechts “wanbeleid” leven we in een van de rijkste en een van de fijnste landen ter wereld. Doe mij nog maar 30 jaar van dat centrum rechtse “wanbeleid” dan 😉
@5 Totdat je zelf chronisch ziek, bejaard en/of arbeidsongeschikt wordt. Of meld jij je dan spontaan aan om kunstmest van je te laten maken?
Een land kan gemiddeld genomen nog steeds “rijk en gelukkig zijn” als 1/3 van de bevolking in armoede leeft, zolang de rest maar rijk en gelukkig genoeg is. (Al kun je natuurlijk altijd nog de armoede terugdringen zoals George W. Bush dat deed, namelijk door de armoedegrens volledig arbitrair een heel stuk lager te stellen waardoor er opeens veel minder arme mensen waren. Ideetje voor Mark?)
Maar wel opmerkelijk… als er iets fouts te melden valt, zou het door 30/40/50 jaar onafgebroken extreemlinks PvdA-beleid komen, maar als er iets goeds (althans, gemiddeld genomen) valt te melden, komt het doordat we in dezelfde periode opeens een centrumrechtse (ook al omschrijven zij het zelf als “het meest rechte kabinet dat Nederland ooit gekend heeft”) regering hadden.
Kan niet allebei he? 😛
Of de VVD’ers zijn stiekem “socialisten”; dan kan t wel.
@1 Het is anders bekend dat met name de linksere kabinetten in Nederland minder grote begrotingstekorten hadden dan de rechtse. Thatcher is onder andere opgeklommen dankzij goed onderwijs dat ze daarna zelf aan de lagere klassen heeft ontnomen.
En zit het ondanks alles toch een keertje mee
Dan is dat te danken aan de VVD
http://www.youtube.com/watch?v=fJC788xhgxk
Soms kun je heimwee hebben naar de tijden waarin liberalen en socialisten niet zo goed uit elkaar te houden waren. Arnold Kerdijk bijvoorbeeld…
wanneer ik in 1947 stemplichtig zou zyn geweest was ik zonder meer lid van de PVDA geworden.
na Joop den Uyl is de PVDA niet langer een progressieve Volksparty meer.
Namens kapitalistisch Nederland myn dank aan Wim Kok, Wouter Bos en Zalm.
voor het behoud van het neoliberaal gedachtengoed.
Klopt Richard. Na den Uyl die wel weg moest natuurlijk. Ik weet het een tragisch gebeuren zeker als je dat zo achteraf hoort dat die zat te slapen.
En weg was het beetje socialisme dat Nederland kende.
Nee, als het aan “Rechts” lag ofwel het anti-socialisme kwam de hebzuchtige elite weer helemaal terug.
Oeps, ze zijn terug.
Degenen die het hardst geprofiteerd hebben van het “Socialisme” die schoppen er nu keihard tegen aan en geeft het geen bestaansrecht meer.
Margaret heb ik niet echt gekend. Ik weet niet uit welk hol ze kwam, maar ze had er moeten blijven.
Van Mark weet ik ook nog niet veel.
Eigenlijk zal het me wordt weten als die maar snel weer terug gaat naar dat gat waar die uitkwam.
Het is mooi te zien en te horen dat mensen met bepaalde taal zelf het niet doen of kunnen.
Dankzij de politiek en de Socialiasten zit die daar te pronken met andermans veren.
Ook al zaten ze doorlopend maar niet onafgebroken in de regering.
De grote 3, als ik dat zo mag zeggen, hebben af en toe steun gehad van een zogenaamd liberale dan wel demokratische partij of een christelijke partij om toch hun zin door te drijven.
Ik heb in de jaren met verbazing zitten kijken waar het nog over ging.
Zag het al helemaal verkeerd gaan als het zo doorging dat spelletje.
Met Lubbers werd het helemaal al lachen.
We moeten meer uitgeven met z’n allen dan komen we wel uit de krisis.
Krisis ? Welke krisis ?
Ze wilden alleen maar bezuinigen en dat werd steeds erger.
Mark was er toen blijkbaar nog niet bij, terwijl die een stukje jonger is.
Ik heb nooit geweten of we nou links of rechts waren.
Politici hebben een korte termijn geheugen maar VVD’ers een zeer korte termijn geheugen.
De rest gaat boven hun pet.
Eerlijk delen kennen ze niet.
Iedereen trekt de broekriem maar (hard) aan en als je geen riem hebt zoek je het maar zelf uit.
Ieder voor zich bij de VVD en god voor ons allen bij het CDA.
Volgens mij zaten ze in Den Haag alleen maar hun eigen broek aan het ophouden.
1 grote poppenkast heb ik het altijd gevonden en toen de welles-nietes spelletjes begonnen of iets doorging of niet of wel gestopt werd of niet toen begon ik pas echt misselijk te worden.
Mark heeft de ideale maatschappijen zonder parasieten.
Feit: de parasieten overwinnen al. 😉
BalkenEllende werd ook het eerste half jaar keihard gebeten door een parasiet.
Ik heb nooit mee gekregen waar hij die nou had opgelopen.
Als het aan mij lag zag ik die muil nooit meer. Wat een mietje zeg.
De PvdA heeft de krisis veroorzaakt door de VVD geoogst.
En wie maakt die nu erger ? Precies.
Eigenlijk hebben we deze hele krisis te danken aan de politiek.
Overigens ik weet hoe hard Amerika kan zijn.
Ken daar ook wat mensen. Nou ja, een stel.
Had het goed voor elkaar. Nederlands. 😉
Totdat die man met pensioen ging en inmiddels kanker.
Ach, in Nederland hebben het nog zo goed.
Maar dat verandert zei ik. De eigen bijdragen en het eigen risiko is hier ook al.
En alles wordt steeds duurder.
Zinloos eigenlijk. Ik hoorde wel wat ze daar moesten betalen.
En ik dacht: alsjemenou gaan wij dat ook nog meemaken ?
Ja dus.
Met de VVD werd, ondanks belofte, niks goedkoper.
Je hebt geen vrijheid meer. Dat lijkt maar zo.
En de demokratie hebben zij vakkundig om zeep geholpen.
Volkspartij ? Elitepartij zul je bedoelen.
We worden nu dubbel genaaid.
Ik kijk niet eens tv meer. Theoretisch zou ik dus niks meer betalen voor tv.
Geen kijkgeld.
Maar ja, de kommerciële TV krijgt gratis geld, want die is zo slim geweest om het via de boodschappen te doen.
Ik steel niet, dacht ik, maar aan diefstal betaal ik ook mee.
Dus ik weet eigenlijk nog steeds niet voor welke parochie Mark praat.
De paus weet ik inmiddels wel. Die is baas van de verkrachters en ontuchtplegers.