Met de seks ben ik wat mij betreft snel klaar. Nee, ik heb geen orgieën meegemaakt in de keuken. Er moet wel stelvorming hebben plaatsgevonden, die ook tot stelontbinding leidden – of het iets te maken had met de begintijd van waar ik terechtkwam, als commune, geen idee. Er waren geen verhalen over, misschien was het enigszins traumatisch.
Het is wel opmerkelijk dat ik de drie vaste relaties die ik heb gehad ontstaan zijn op de Zilverberg. De eerste was met iemand die één nacht mijn buurvrouw was geweest, en met wie het later aanraakte op een feest van jarigen – ik woonde er zelf niet meer. Maar in het kielzog van de relatie ben ik er wel weer terechtgekomen en toen raakte het uit.
De tweede was een jonge vrouw die op bezoek was bij een medebewoner. Die was er niet eens en ik ging als vanzelf in de flirtmodus. Twee gelukkige jaren en nog negen maanden ongelukkig, zij ging inmiddels met de vent van haar zogenaamd beste vriendin. Jaren later heb ik het grootste verdriet via de site van onze makker Roel van Duijn (is die uit de lucht?) weggewerkt.
En de derde, de meest vaste, is met een collega van het radiostation op de Zilverberg, RVZ (Radio Vrij Zilverberg eerst, voluit). We woonden er geen van beiden, maar Berg is Berg. Op die radio kom ik uiteraard terug.
Laatst vroeg ik mij af waar ik ook alweer de zaadjes voor de vijf struiken die ik een jaar op de vensterbank had, vandaan had gehaald. Waarschijnlijk uit een portie wiet. Kiemkrachtig was het in ieder geval. Maar de thee die van de bladeren getrokken is leidde tot meligheid en niet tot Ervaringen. Nou was dat wel anders met de paar cakes die we gebakken hebben. Hier keuren Peter (links) en ik het baksel – een normale cake heb ik nooit gemaakt, dank u. Cannabisgebruik was gangbaar. Ik denk met een mengsel van schaamte en napret aan een wilde nachtuitzending op RVZ waarin we garnalenstoned uit de Margriet voordroegen. Of er luisteraars waren die dit waardeerden – u meldt zich maar.
Toen studentenhuisvesting in feite afgeschaft werd – de Dienst/Stichting werd overgenomen door asociale-woningbouwcorporatie Lieven de Key – moest de tent opengesteld worden voor “werkende jongeren”. Toen die moeilijk bereid te vinden waren werden de reclassering en vluchtelingenhulp aangeboord, een recept voor een ramp die de flat niet meer te boven is gekomen. De Iraniër die stierf aan een overdosis en een maand of negen gemummificeerd op zijn kamer heeft gelegen woonde op mijn voormalige kamer. Op mijn oude afdeling was de sociale samenhang al zo ondergraven dat niemand zich afvroeg hoe het met deze schim ging. De luchtafzuiging was zo sterk dat er ook met de neus niets te merken was geweest.
(Hoe sterk die luchtverversing werkte kon je illustreren door er een theezakje – gebruikt uiteraard – onder te houden. Dit werd schielijk naar het dak gezogen.)
De alcohol behandel ik apart binnenkort.
Uit de krochten van het net heb ik deze twee nummers van de Inside Nipples, de punkband van de Zilverberg, geladen, benevens de uitgelichte afbeelding van de band in oerfase. Achteraf viel “punk” ongeveer op de helft van de bestaanstijd van de flat, onvoorstelbaar.
In de achteraf zo veilige omgeving van feestelijkheden op de afdeling kon ik mij aanstellen op de tonen van L.A. woman van de Doors. Hoe denk ik er op terug? Mijn hart springt wel op bij het horen van het nummer, waarom heb ik het niet in mijn topzoveel aller tijden? Ik laat de rock’n’roll verder over aan het verhaal over de radio.
