Rishi en al die anderen verdienen een tocht – en bepaald geen stille

Het is in Den Haag nu ook al verboden om je door een politieagent doodgeschoten vriend of familielid of gewoon medebewoner van deze planeet – te herdenken buiten nauwkeurig door politie toegestane tijd. Dat bleek vandaag op Hollands Spoor. Ik kreeg het nieuws tamelijk rechtstreeks, via telefoon van een aanwezige, en heb het op Indymedia gegooid waar via de commentaren verder nieuws erover loskwam.. Intussen is er in de media enige aandacht. Te weinig aandacht, te weinig woede en betrokkenheid. Dat moet veranderen.

Vorige week zaterdagochtend schoot een politieagent Rishi, een jongen van 17 jaar, dood op Hollands Spoor. De jongen bleek ongewapend, hij deed alleen niet de handen omhoog toen de politie dat eiste. Zoiets. En daar staat dus de doodstraf op in Den Haag, zonder dat daar een rechter aan te pas komt. Op 1 december demonstreerden er 250 mensen tegen deze dodelijke politieagressie. “Weinig animo” , aldus koppen in de media. Klopt – maar dezelfde media gaan zich dan ook liever te buiten in verontwaardiging en hype over een scheidsrechter die aan schoppen van drie jongens overleed dan aan het kritisch belichten van doelgericht dodelijk politiegeweld.

Dood door schuld, zware mishandeling, bedreven door agressieve maar ongewapende jongens bij wie het helemaal niet aannemelijk is dat zij de grensrechter daadwerkelijk dood wilden hebben, dát brengt 12.000 mensen – volgens een schatting van de politie, maar in deze law and order kwestie zal de politie het aantal deelnemers vast niet zo omlaag toveren als bij protestdemonstraties – in een stille tocht bijeen. Gericht vuur uit een dodelijk wapen, afgevuurd door politiemensen – gewapende mensen die handelen in opdracht van de staat, betaald uit als belasting bekend staande staatsafpersing – verdient blijkbaar geen serieuze brede verontwaardiging, maar slechts een klein relativerend artikeltje hier en daar. En dan maar schamper doen dat er zo weinig mensen komen demonstreren. Verachtelijke houding, bijna net zo verachtelijk als die van de Haagse politie. Over de “geringe animo” valt trouwens meer te zeggen: op de herdenkingsdienst voor Rishi kwamen 1000 mensen af. Ik weet het niet, maar ik vermoed dat dit aantal aanzienlijk hoger was dan als Rishi aan longontsteking of vanwege een verkeersongeluk was overleden.

Vandaag probeerden mensen Rishi te herdenken op de plaats delict, station Hollands Spoor. Dat mocht van de politie, maar binnen een door de politie gestelde termijn – en het is al bespottelijk dat de ene tak van politie – waarvan de andere tak verantwoordelijk is voor Rishi’s dood – de grenzen zou mogen bepalen waaraan een herdenking van die dood zou mogen voldoen. De herdenking was toegestaan tot 17.00 uur. Er waren volgens Het Parool 25 mensen; 18 mensen vertikten het om na 17 uur te gaan. De spoorwegpolitie pakte ze op.

Dat is althans de gesaneerde versie. Intussen, getipt door iemand die het nieuws ook volgt, lees ik via Twitter: “One of two detained harshy beaten up”. In elkaar geslagen dus. Politiegeweld om het in vrijheid herdenken van een slachtoffer van eerder politiegeweld te onderdrukken, daar heeft het veel van weg, al moet er wel even bij dat ik dit bericht nog niet uit andere bron bevestigd heb gezien. De politie komt echter te vaak met dit soort wandaden weg omdat ze ze zonder risico kan begaan, in het gevoel dat politiek en media het wel dekken, en omdat de bevolking het tolereert door passief te blijven. Dat moet veranderen, vooral dat laatste.

Rishi verdient een tocht, net als al die andere slachtoffers van dodelijk politievuur waar GlobalInfo juist een belangrijk stuk aan geeft gewijd. Een grote tocht, en bepaald geen stille. Twaalfduizend boze mensen die van politiebureau naar politiebureau trekken, en ook het kantoor van opdrachtgevend burgemeester Van Aartsen niet overslaan. Zoiets. Dat de politie en het verantwoordelijke gezag gewoon maar een keer báng mag worden voor de woede die haar eigen gedrag oproept.

Dit stuk is eerder verschenen op de website Ravotr van Peter Storm.

14 gedachten over “Rishi en al die anderen verdienen een tocht – en bepaald geen stille”

  1. Herdenkingen ter plekke kunnen altijd het geheugen fris houden over het feit dat een ongewapende jongen is door de politie ter plekke afgeschoten. Daarom zijn de politie, burgemeester tegen.

    Toen de zwarte jongen Lauwrence in London door blanke fascisten gedood werd, hebben mensen regelmatig herdenkingen gehouden wat uiteindelijk de druk op de politie hield en na jaren moesten ze nog het onderzoek naar behoren afronden en werden de daders uiteindelijk gepakt. Waarop vragen kwamen over de rol van de politie in het hele gebeuren.

  2. Kritiek op het schieten door de politie is prima. Kritiek hebben op het optreden van de politie bij een demonstratie ook. En een pleidooi voor een stille tocht voor Rishi kan ik me ook voorstellen.

    Maar de vergelijking met het geweld tegen de grensrechter vind ik niet bijdragen aan het argument. Deze incidenten staan los van elkaar, en dat geldt ook voor het optreden van de demonstranten naar aanleiding van beide incidenten en het optreden van de politie bij beide incidenten.

  3. Ja ik vindt de verschillen ook veel te groot, in nrc.next vandaag niks over de herdenking van Rishi, uiteraard wel over de grensrechter. Zou dat komen omdat het volkssport nr 1 betrreft? Of omdat de daders niet wit waren? En zou situatie in Den Haag misschien gewoon komen omdat de vermoorde jongen geen witte jongen was en door de politie is vermoord? Kortom, het is meten met twee maten in optima forma. Ik vind het allebei te droevig voor woorden en ik vind dat iedereen daar tijd en plaats voor moet krijgen om dat een plaatsje te geven. Plus ik vind dat de dood van Rishi niet in de doofpot gestopt mag worden omdat het een politiefiguur betreft.

  4. Tja ,maar Roland , hoe los staat de “grensrechter affaire ” van de door zijn witte buurjongens dood getrapte Turk ..??? Daar geen stille tocht van de buurt , geen ” Jaap P, Jan L en Dirk van Z ” als lijstje verdachten , na 2 dagen al weer uit het nieuws en “emotionele reactie “als “verzachtende omstandigheden ” … Geen Geen Stijl pagina met heel groot : “Het waren Autochtonen ” , en geen bek-ruft van gekke Geert

  5. @4: Van wat ik er van weet (en dat is dus inderdaad weinig) zijn deze gevallen veel beter vergelijkbaar. Maar ook in dit geval gaat het niet om geweld door de politie, de enige instantie die de wettelijke bevoegdheid heeft geweld te gebruiken. Daarom vind ik dat zeker dodelijk, maar eigenlijk alle politiegeweld goed onderzocht moet worden, dat vereist een rechtstaat.

    Off topic: ik ben overigens geen fan van de term ‘racistische moord’, zoals ik ook niet van ‘hate crimes’ houd. Het lijkt gebruikt te worden als een verzwarende omstandigheid, en dat vind ik net zulke onzin als algemene verzachtende omstandigheden (moeilijke jeugd en zo).

    Naar mijn idee zouden alleen specifieke verzachtende omstandigheden tussen dader en slachtoffer in beschouwingen moeten worden meegenomen (het slachtoffer werd bijvoorbeeld jarenlang misbruikt door het slachtoffer of werd als inbreker aangevallen: noodweer-exces e.d.)

  6. @2 en @5, in een andere topic heb ik reeds deze gebeurtenis vergeleken met de moord op de Turkse buurman en gevraagd waarom toen meteen door de pers werd overgenomen “niet met opzet” terwijl het tegendeel in de ogen prikt.

    Door currante Racisme en Discriminatie wordt altijd met twee maten gemeten.

  7. Ach kijk daar zijn de COPY/PASTE boeren van Creative Commons weer!

    Maar off the record, iemand herdenken op de plek waar hij is gestorven vindt ik wel zo fucking cheap!

    En dat KAN ik immers zeggen want ik LEEF nog op het moment dat ik deze uitspraak doe!

  8. Ron heeft een of andere pathologische weerzin tegen welke vorm van empathie dan ook, begint me op te vallen. Op Erwin Lensink reageerde hij ook al zo hysterisch.

  9. @9 Leuk dat je over Empathie begint!

    Als ik een pathologische weerzin heb tegen welke vorm van empathie dan ook, dan vraag ik mijzelf af waar volgens jouw model Erwin Lensink zit qua empathie?

    En waar zit de empathie bij het verhaal van Creative Commons?

    Ik kan me nogal behoorlijk storen aan de uitspraak:

    …”ongewapende jongens bij wie het helemaal niet aannemelijk is dat zij de grensrechter daadwerkelijk dood wilden hebben…”

    Dus de agent die Rishi dood schoot, die wilde dat wel?

    Persoonlijk heb ik geen idee, maar volgens Creative Commons is dat empathie in de vorm van;

    ..”Gericht vuur uit een dodelijk wapen, afgevuurd door politiemensen – gewapende mensen die handelen in opdracht van de staat, betaald uit als belasting bekend staande staatsafpersing”…etc, etc.

    En vervolgens hebben ze het bij Creative Commons over dé aantallen mensen die deelnemen aan de “gelegenheid tot”….volgens de Politie

    Heeft weinig te maken met empathie volgens mij, maar ze willen schijnbaar een punt maken!

    @7 Kom ik uit op mijn gewauwel!

    Een aantal jaren geleden heb ik een vriend verloren bij een auto ongeluk, hij is stomdronken met z’n auto uit de bocht gevlogen en via de vangrail tegen een boom aangeknald!

    We stonden met de vriendengroep, bij de herdenkingsdienst (bij de boom) nogal verdwaasd te kijken naar het tafereel van het herdenken met kaarsjes en bosjes bloemen op/naar de plek waar onze vriend zojuist enkele dagen tevoren was gestorven!

    In mijn ogen niet echt een waardige manier om iemand te herdenken! Om wie hij was of wat hij was! Maar goed!

    2 Jaar later staan we wéér op dezelfde plek, wéér om dezelfde reden en wéér omdat we een vriend hebben verloren! En wéér dat achterlijke kaarsje/bloemetje verhaal op de plek ván!

    Destijds hebben we besloten als groep om dat niet méér te doen, en elkaar aan te spreken danwel iemand uit z.’n auto te rossen mocht ie er dronken in stappen!

    Ofwel sociale controle!

    Vandaar de uitspraak:..

    …”Maar off the record, iemand herdenken op de plek waar hij is gestorven vindt ik wel zo fucking cheap!

    En dat KAN ik immers zeggen want ik LEEF nog op het moment dat ik deze uitspraak doe!….”

    Onlangs heeft een tiener zich weer voor de trein geworpen….dankzij een gebrek aan emphatie…en we hangen bloemetjes aan spoorwegovergangen als blijk ván empathie!

    En zo kan ik nog wel even doorgaan!

    Ron

  10. @1); Ron:

    Ja stinkzwam, en we hebben een vice minister-president van een goor smerig treiterkabinet Bruin 2, , L. Asscher genaamd, en Rutte en nog heel veel bestuurders méér, en die zeggen allemaal dat kindertjes elkaar niet zo moeten plagen op school, omdat we zo’n wereld toch niet willen?
    Hoe gek wil je het hebben?

  11. Ron, je ben vrij om te denken en te doen wat je wil, net zoals anderen zullen steeds gaan kiezen om ter plekke een gebeurtenis te herdenken. Net als de mensen die bloemen in Parijs leggen op het plekje waar Princess Diana gestorven is of mensen naar Auschwitz gaan om de slachtoffers te herdenken.

    Je mag je bont en Blaauw ergeren, degene die Rishi willen herdenken zullen het zeker steeds op het plekje gaan doen en de houding van de politie zal bepalen of de laatste echt fout zit.

  12. @Ron, vind ik ook helemaal verkeerd dat men pas na de kwalijke gebeurtenis met bloempjes een goede bedoelingen komt.

    Waar waren ze toen de meisje dagelijks getreiterd werd?
    Waar zijn ze toen mensen dagelijks getreiterd worden?

    Waar zijn ze op het moment dat een hele politieke stroming opgericht is om mensen (allochtonen, buitenlanders) te doen treiteren?

    Waar waren ze toen een Premier dacht – ” ik ga lekker met de racisten regeren en we zien het wel….(hahahahaha)”?

    Altijd achteraf met het vingertje wijzen……helpt inderdaad niemand.

    Doe het nu – help iemand. Lach tenminste ’s een keertje naar je buurman/vrouw.

  13. @13: Nexus:

    Moet vaak grinniken als je mijn korte opmerkingen wat verduidelijkt, wel zo handig soms 😉

Reacties zijn gesloten.