Een lied bij 11 september 1973, de enige elfde september die ik gedenk.
De staatsgreep in Chili liet heel wat mensen het land ontvluchten, en “opvang in de regio” was niet aan de orde – Argentinië was nog net even opnieuw een parlementaire democratie onder nota bene Perón, maar dat duurde niet lang en alle buurlanden in de ruime omtrek waren dictatuur en nog eens dictatuur.
Vluchtelingen werden ook nog niet verdacht gemaakt in die dagen – hoewel, een politieoverval bij het centrum voor Chileense vluchtelingen in de Amsterdamse Warmoesstraat (de straat van het gelijknamige beruchte politiebureau) waarbij de deur werd ingetrapt en mensen tegen de muur werden gezet, dat moest toch kunnen. Nederland is en blijft Nederland tenslotte. Uit solidariteit zijn we er daarna nog de lekkerste runderlappen gaan eten die we ooit geproefd hadden (vegetariër of niet, mensen gingen voor), doordrenkt van knoflook. Je zou er weer carnivoor om worden.
Hoevelen zijn gebleven, hoevelen zijn teruggegaan toen het kon?
Een klein jaar na die staatsgreep, in de dagen van de omwenteling in Portugal, kwam het Vlaamse gezelschap de Internationale Nieuwe Scène ons bemoedigen met Mistero buffo van Dario Fo. In de Nes (het kan zijn dat bovengenoemd Chileense centrum in die oude straat was, ze liggen in elkaars verlengde en ik wil ze nog wel eens verwarren).
Het slotlied van die voorstelling voor deze dag. Om het internationalisme te onderstrepen. De Nederlandse tekst is van Wannes van de Velden.
Omdat wij de miserie
Van onze hoofden weerden
Zijn wij door alle landen
Voorgoed verbannen
Wij zijn thuis op de hele wereld
Onze wet is de vrijheidsdrang
In onze harten, in onze harten
Wij zijn thuis op de hele wereld
Onze wet is de vrijheidsdrang
In onze harten leeft een rebellenzang
Maar eens keren wij weer
Wij bannelingen
Om ’t vals gezongen welvaartslied
Juister te zingen
Wij zijn thuis op de hele wereld
Onze wet is de vrijheidsdrang
In onze harten, in onze harten
Wij zijn thuis op de hele wereld
Onze wet is de vrijheidsdrang
In onze harten, in onze harten
Wij zijn thuis op de hele wereld
Onze wet is de vrijheidsdrang
In onze harten leeft een rebellenzang
Ach, de Nieuwe Scène bestaat niet meer, dat theater in de Nes ook niet, en hoe er over vluchtelingen gepraat wordt door de goegemeente in Nederland…
