De politieke leegte van de PVDA

Met het lenteakkoord ontstaat een nieuwe politieke werkelijkheid. Waar 5 partijen elkaar gevonden hebben om de benodigde hervormingen voor 2013 te realiseren, zoekt de PvdA wanhopig haar nieuwe positie. Diederik Samsom probeert de verloren veren weer op te prikken, terwijl deze al ingenomen zijn door de SP. Als Diederik niet oppast overkomt de PvdA op links, wat het CDA op rechts is overkomen.

De PvdA zit in een tweespalt. Enerzijds draait zij scherp naar links om het traditionele socialisme weer te omarmen. Terug naar de traditionele sociale zekerheid van weleer. Daarbij komt de PvdA direct de SP tegen die de claim op dit gebied allang heeft binnengehaald. De SP verzet zich dan ook tegen te grote invloed vanuit Europa, waar de PvdA datzelfde Europa wel omarmt. Waar Rutte wanhopig wenkte naar de linkse partijen op Europese zaken, omdat Wilders niet thuis gaf, was de PvdA zonder meer bereid om de helpende hand toe te steken. De SP daarentegen hield voet bij stuk en houdt vast aan haar traditionele standpunten. De waterscheiding en het dilemma werd meerdere malen pijnlijk duidelijk in het afgelopen anderhalf jaar.

De PvdA komt zo direct ook in aanvaring met de PVV. Wilders heeft Europa tot thema verheven voor de verkiezingen. Al was daar niet veel voor nodig, omdat de lopende crisis Europa sowieso op de agenda zette. Wilders heeft er echter een dimensie aan toegevoegd: gepensioneerden. Wilders had in de verkiezingen naar 2010 ook al nadrukkelijk ingezet op de ouderen door de pensioenleeftijdskaart te spelen. Toen hij die kaart binnen 8 uur na de verkiezingsuitslag verkwanselde, kostte hem dat electoraal geen enkele zetel, wat opmerkelijk was. Andere partijen zoals de PvdA komen daar veelal niet mee weg.

De SP zet zich sterker in voor behoud van het pensioenstelsel dan de PvdA. Los van het feit of dat de juiste keuze is, het maakt de positie van de PvdA niet makkelijker. Wilders zal aan de andere kant het compromis van de PvdA als een uitverkoop aan Brussel profileren. Doordat zowel de SP als Wilders scherpe compromisloze standpunten innemen, worden zij in deze tijd van onzekerheid aanlokkelijker voor bepaalde kiezers. De huidige Griekse politieke status quo is daar een duidelijk voorbeeld van.

De lentecoalitie heeft duidelijk een andere koers gekozen. GroenLinks heeft zich losgemaakt van de conservatieve opvattingen van de PvdA en kiest haar eigen groene linkse koers. Dat zal mogelijk ten koste gaan van het links conservatieve deel, maar maakt GroenLinks aantrekkelijk voor de progressieven binnen de PvdA, die met argusogen kijken naar de koers die Samsom/Spekman hebben ingezet. Niet voor niets zei niemand minder dan wethouder Asscher dat Samsom best bij het kruisje had kunnen tekenen. Het tekent het schisma dat zich ontwikkelt binnen de PvdA. Want Samsom weet wel goed hoe hij naar links moet hangen, maar hij legt geen verbinding tussen de verschillende bloedgroepen binnen zijn partij. Met name Spekman stuur zeer hard op een koers die bijna gelijk is aan de SP. Maar waarom zou de traditionele linkse kiezer dan nog bij de PvdA blijven als de SP veel meer helderheid en standvastigheid toont?

Een beetje desperaat probeerde Samsom nog goed te praten waarom hij niet aan de onderhandelingstafel zat. Eerst was hij niet tijdig geinformeerd, later omdat hij vond dat de PvdA dan het vijfde wiel aan de wagen was en op het einde omdat hij niet gedwongen bij het kruisje wilde tekenen. De onzekerheid spatte ervan af. Zou hij aan tafel gaan zitten, dan had hij definitief de strijd verloren met de SP, maar nu hij er niet aan zit heeft hij nog altijd lege handen. In de verkiezingsstrijd kan de SP makkelijk het gevecht aan om de traditionele linkse kiezer met de PvdA, waar anderzijds de Lentecoalitie de PvdA zal aanvallen op haar weifelende en ook arrogante gedrag op het moment dat er beslissingen genomen moesten worden. Voor een bestuurderspartij, wat de PvdA graag wilt zijn, een ernstig verwijt. En Wilders zal de PvdA continu om de oren slaan dat de PvdA heeft meegewerkt aan Europa en de enorme geldstromen richting de Zuid-Europese landen. Niet de Lentecoalitie heeft zo direct een probleem, maar de PvdA waar het wederom vlees noch vis is.

Verscheen eerder op hgroen.wordpress.com. Auteur: Hans Groen.

10 gedachten over “De politieke leegte van de PVDA”

  1. groen links is altijd een partijtje geweest voor mooie mensen die het getroffen hebben
    salonsocialisten van het ergste soort
    en maar lullen over die bomen en de zon die ze niet meer kunnen zien

    geschreven vanuit de zelfingenomen luie kunduz-stoel
    de kiezer zal afrekenen, dat biedt troost

  2. De hypocrisie van GL:

    De 200 miljoen euro die niet bezuinigd wordt op natuur houdt in dat er nog steeds 400 miljoen bezuinigd wordt, waar GroenLinks, D66 en de ChristenUnie mee akkoord zijn gegaan.

  3. Dus geen krities stuk over hoe de eigen partij uitverkoopt , neen een aanval op de PvdA als conservatief omdat die in tegenstelling tot Groen Blerghhhhhh geen V V Dhimmies blijken te zijn … , Het is dat je hier geen ongemak mag wensen , anders zou ik Hans Groen een tijdje Kunduz toe wensen met gevolgen die hem heel weinig inkomen en heel veel kosten zouden opleveren ..

  4. Groen schrijft:

    De PvdA zit in een tweespalt. Enerzijds draait zij scherp naar links om het traditionele socialisme weer te omarmen. Terug naar de traditionele sociale zekerheid van weleer. Daarbij komt de PvdA direct de SP tegen die de claim op dit gebied allang heeft binnengehaald. De SP verzet zich dan ook tegen te grote invloed vanuit Europa, waar de PvdA datzelfde Europa wel omarmt.

    Zo zwak.

    Net of Europa tegen een socialere maatschappij is. GL is toch pro Europa? Dus eigenlijk tegen een socialere samenleving. Nou ja, de conclusie klopt in ieder geval wel. Leve Kunduz!

  5. Ooit zei de grote Uyl, leider van de PvdA in de 70 jaren dat de nettoinkomens verschillen tussen minimu en maximum 1 tot 5 mochten zyn.

    Dat by de VVD hoe meer poen hoe beter geldt is bekend, maar hoeveel PvdA en Groenlinksers hebben meer dan de Balkenendenorm???

    % hier % daar ha ha volgend jaar gaat Jan Modaal en Marinus Minimum tenminste 10% inleveren en op den duur is Griekenland als voorbeeld.

  6. Een stem op de SP is een verloren stem, met radicale ideeën valt land niet te regeren

  7. Radicale ideeën? De SP is een keurige sociaal-democratische partij. De laatste tijd veel te gouvernementeel zelfs, wat mij betreft. Al is het natuurlijk waar dat iemand als Den Uyl tegenwoordig gezien zou worden als een gevaarlijke communist.

    Maar wellicht dat Jan die radicale ideeën even kan noemen? En wanneer hij dan toch bezig is kan hij ook even vertellen waarom met die ideeën het land niet valt te regeren.

  8. Erg radicaal is toch wel dat de SP niet de bytjes en bloemetjes als alibi voor mooie bestuursbaantjes kiest.
    Wie de afslachting door de groene universiteitsdames van Dibli op de TV volgt snapt wel dat de socialebovenlaag in Nederland (Groen/Rood/Bruin) nooit accepteert dat een medebestuurder de dingen by de naam zal noemen

    Ook zullen niet veel afgestudeerden naar de SP gaan omdat ie nog geen baantjes te vergeven heeft.

  9. De principeloze soep die VVD, CDA, D66, CU en GroenLinks hebben gemaakt kan schiften.

    Hans Groen probeert een frame te zetten op de PvdA die in analyse inaccuraat is. In die twee bijzondere dagen is een akkoord in elkaar gezet waarin zo maar even het pensioenstelsel en het ontslagrecht fors wordt ontmanteld. PvdA, stemt u even in, niet nadenken over principes, dan kunnen we verder. In twee dagen worden besluiten genomen die voor 10 of meer jaren opgaan. Ook bezuinigingen en lastenverhogingen die langer opgaan dan dat die nu worden voorgesteld. Als u het kan betalen is er niks aan de hand. Er is geen politieke partij nodig om het voor die mensen op te nemen. Voor de genen die het níet kunnen opbrengen, daar hebben partijen hun plicht op te komen.

    Voor wie wat beter ingevoerd is, de PvdA Kamerleden zijn over het algemeen veel progressiever dan haar achterban en sociale partners (vakbonden). De thema’s die nu in het Kunduz-akkoord staan zijn jaren geleden al door Wouter Bos intern bespreekbaar gemaakt. Zoals daar zijn: betaalbaar houden van de gezondheidszorg, vergrijzing van de bevolking, ontslagrecht, de evolutie van vakbonden in een moderne wereld, duurzaamheid van bestaande economische systemen. Is ook de taak van politici, vooruit kijken. Dat heeft de PvdA vele jaren eerder gedaan dan dat GroenLinks en D66 recent hun ‘visionaire’ keuzes kenbaar maken. Het is tamelijk opportuun hoe snel ze over de ware onderliggende problemen heen stappen om snel van systeem te wisselen om modern te ogen. Te gemakkelijk worden gedupeerde burgers gezien als afgeslagen spaanders gezien die horen bij het hakken.

    De PVV is de komende jaren niet meer aan zet. Wie nog wat aan het Kunduz-akkoord zou willen bijstellen, kan dus juist het beste PvdA gaan stemmen. De ironie is nooit ver weg.

Reacties zijn gesloten.