Poging tot staatsgreep, Yes or No?

(Dit is een reactie op “Een poging tot staatsgreep?”, die weer een reactie was op mijn bijdrage “FBI stond in 2017 op het punt een staatsgreep te plegen in de VS” (vertaling van een artikel van John Kiriakou in Consortium Nieuws)).

Beste Laurent Bruning,

Bedankt dat je zoveel tijd hebt genomen om je kritiek op mijn bijdrage te formuleren. Op mijn dagelijkse tour langs de Amerikaanse progressieve onafhankelijke media pik ik regelmatig artikelen uit met kwesties en zienswijzen die niet aan de orde komen in de z.g. ‘mainstream’ en waarvan ik zelf het gevoel heb dat ze op de een of andere manier belangrijk zijn voor het linkse gedachtegoed.

Daarin verschil ik van jouw benadering van de Amerikaanse politiek, die voornamelijk ingaat op de mainstream narratives en bijna volledig gericht is op het afbranden van Donald Trump. Ik heb dan ook niets (behalve een vreemd soort verwondering over de totale gekte) met het RussiaGate onderzoek van Mueller dat zich nu al meer dan twee jaar voortsleept, zonder ook maar tot iets belangrijkers te leiden dan een gespannen verhouding met een andere nucleaire grootmacht en een hernieuwde McCarthy atmosfeer, waarin alles wat neigt naar progressief links voor Putin-puppets wordt uitgemaakt.

Zonder je deze benadering te misgunnen, moet me wel van het hart dat deze propagandaverhalen uitentreuren breed worden uitgemeten door alle mediabedrijven en dat er aan dit soort kluiven geen vlees meer zit voor media als Krapuul.

Maar om te reageren op je kritiek op het stuk van John Kiriakou:

Je zegt dus eigenlijk dat het illegaal afluisteren van een president een toelaatbaar idee is, als dat leidt tot het betrappen van de man op iets wat strafbaar is, met het doel om hem uit zijn functie te verwijderen. En niet alleen was het een idee, maar Rosenstein had het ook aangeboden om te doen, volgens McCabe (al ontkent Rosenstein dit). Nou ja, oordeel zelf maar of dat juridisch een poging tot staatsgreep is. The Washington Post (het agitpropblaadje van de status quo en Jeff Bezos) heb ik als bron de laatste jaren leren te wantrouwen als het gaat om politieke kwesties.

John Kiriakou is een zeer interessante figuur, die ik hoogacht en een felle criticus van de inlichtingendiensten. In het stuk geeft hij ook enkele voorbeelden van de volstrekt ondemocratische machtsuitoefening van deze diensten, die een staat in de staat zijn geworden en zelfs de presidentiële macht te boven gaan.

Hij beweert ook niet dat de FBI op zijn handen zou moeten gaan zitten als ze iets vinden wat een gevaar oplevert voor de veiligheid of het functioneren van de ‘democratie’ (we weten allemaal dat die niet bestaat in de VS), maar dat dat nog iets anders is dan “samenspannen om een president af te zetten, hoe gek en beledigend hij ook is. Dat is antidemocratisch en illegaal en het gaat terug tot de slechte oude dagen van de FBI onder J. Edgar Hoover en de CIA vóór de hervormingen van het Church Committee.“

Als hij zegt: “Wij hebben een manier om onwelgevallige presidenten af te zetten. Ze heten “verkiezingen.” De FBI zou zich daar eens in moeten verdiepen.” , zegt hij inderdaad dat de Amerikaan moet wachten op de volgende verkiezingen, omdat dit de enige ‘democratische’ wijze is om van een president af te komen om vervolgens weer te kunnen kiezen uit twee andere kwaden. Maar hij zegt daarmee ook dat de FBI zich actief zou moeten bezighouden met de enorme stembusfraudes, gehackte stemcomputers, verwijdering van kiezers uit de verkiezingsregisters, etc., die iedere verkiezing weer op grote schaal plaatsvinden in het hele land en de democratie tot een farce maken.

Als je zegt: “En alhoewel de schrijver terecht opmerkt dat de walgelijkheid van Trumps karakter op zichzelf geen reden mag zijn tot afzetting, is inmiddels wel degelijk duidelijk geworden dat de man bepaald niet (meer) goed bij zijn hoofd is” kan ik niets anders dan constateren dat bijna iedere andere president op dezelfde wijze had kunnen worden afgezet omdat je niet echt goed bij je hoofd moet zijn om honderdduizenden mensen de dood in te jagen door oorlogen te voeren die staatsrechtelijk volstrekt illegaal waren.

Nog een argument: Stel je eens voor dat er een echte progressief als president zou komen, die Wall$treet, het militair-industrieel complex en de multinationals tegen zich in het harnas zou jagen, omdat hij echt iets wil bereiken voor zijn bevolking en de inlichtingendiensten op dezelfde manier zouden samenspannen om hun belangen veilig te stellen. Zou er dan ook sprake zijn van een staatsgreep?

En dat is het land dat andere landen (Venezuela, Cuba) afrekent op de legitimiteit van hun democratie. Met de steun van de Westerse wereld.

Ik kom hier niet meer op terug.