Messcherpe actie oppositie inzake uitzetting Guinese asielzoekers met valse papieren

Meer dan een jaar geleden had Deportatieverzet op haar site al het opmerkelijke bericht dat Guinese asielzoekers met vervalste papieren werden uitgezet. Op Krapuul namen we dit bericht dan ook over. Hoogst merkwaardig en kwalijk immers, dat mensen op basis van ogenschijnlijk volkomen frauduleuze papieren zomaar het land uitgezet kunnen worden.

Toch gebeurde er helemaal niets. Pas toen de MSM – in de vorm van Zembla – het een jaar later ook oppakte werden er Kamervragen aan staatssecretaris Teeven over deze dubieuze kwestie gesteld. Erg laat, maar niettemin een goede zaak.

Het schriftelijke antwoord van Teeven op dat specifieke punt:

“De procedure voor de afgifte van een (vervangend) reisdocument is een verantwoordelijkheid van de autoriteiten van het betreffende land. In het geval van Guinee zijn de in 2013 verkregen reisdocumenten ondertekend door de consul van de Republiek Guinee te Brussel.” (PDF)

Maar als we dus die mensen met een kassabon van de Jumbo terugsturen vindt Teeven het ook goed, want dat is niet zijn verantwoordelijkheid. Wie heeft die vervalsingen gemaakt? En waarom is dat niemand opgevallen? Of is het wel iemand opgevallen maar vond men het wel goed zo? Het betrof papieren van een niet-bestaand consulaat in Brussel getekend door een waarschijnlijk niet-bestaande consul.

Of had die ‘taskforce’ dat misschien even geregeld? En zo ja, wie wist daar hier in Nederland welllicht iets van? Waar kwam die taskforce vandaan en door wie waren die gelegitimeerd?

Allemaal vragen waar ik Teeven erg graag een antwoord op had willen horen geven. Men kwam echter nog niet toe aan deze kwestie in het eerste deel van het debat op 4 mei, en het tweede deel dat aanvankelijk op 10 juni zou plaatsvinden, werd uitgesteld naar 2 juli, de laatste vergaderdag vóór het reces. Wellicht in de hoop dat iedereen deze kwestie zou vergeten, en er vanwege het reces dat er direct op volgde niemand meer op terug zou komen.

Inmiddels was ook nog een belangrijke vragenstelster over deze kwestie, Linda Voortman onterecht geschorst door haar fractieleider Van Ojik, vanwege het spreken over een zogenaamd vertrouwelijke kwestie, die echter ter inzage aan alle kamerleden had gelegen. Het kan toeval zijn natuurlijk, maar het kwam allemaal wel weer erg handig uit voor deze staatssecretaris, die inmiddels bij een onoverzichtelijke hoeveelheid schimmige zaakjes betrokken is geweest, zowel als officier van justitie als politicus.

Maar ik was het niet vergeten. Op 2 juli was ik echter nèt te laat thuis van mijn werk om het eerste deel van het debat mee te maken, en de kwestie kwam in het deel dat ik zag niet meer aan de orde. Toch wilde ik weten hoe het nu afgelopen was.

Nauwgezet volgde ik de pers, maar ook daarin verscheen helemaal niets over deze kwestie. Ik tweette Linda Voortman of zij iets wist over het verloop van het debat, maar zelfs zij wist er niets over te zeggen, en verwees mij naar de CU, die de positie van GroenLinks zou hebben waargenomen hierover. Ik hield  de Kamerstukken in de gaten, maar ook daar verscheen vooralsnog niets. Uiteindelijk mailde een woordvoerder van de CU mij terug na navraag van mij hierover, maar hij wist mij alleen het schriftelijke antwoord van de staatssecretaris te melden en dat hij daarbij gebleven was.

Maar uiteindelijk verscheen dan het verslag van het debat op de website van de Tweede Kamer. Eindelijk zou ik eens kunnen teruglezen hoe men de staatssecretaris hierover stevig aan de tand gevoeld heeft.

Marit Maij (PvdA) was de eerste die het onderwerp aanroerde:

 “De PvdA heeft nog steeds een aantal vragen over de zaak Guinee, die ook op de agenda staat. Wij vinden dat de uitzending van Zembla niet zo’n fraai beeld geeft. Wij willen van de staatssecretaris weten wat hij precies wist van de delegaties in Guinee en welke signalen hij of de DT&V heeft gekregen over mogelijke samenwerking met corrupte ambtenaren of andere officials en over de vraag of die reisdocumenten vervalst zijn.”

Gerard Schouw (D66):

“Klopt het dat de CITT voor het onderzoek naar de Guinese uitzetdelegaties alleen gebruik heeft gemaakt van openbare bronnen, zoals antwoorden op Kamervragen en brieven van deze staatssecretaris en van zijn voorganger, minister Leers? Is de staatssecretaris het met mijn fractie eens dat een dergelijk onderzoek, eigenlijk een soort desk research, helemaal geen toegevoegde waarde heeft, dat je op die manier de werkelijkheid nooit boven tafel krijgt? Is het niet verstandig om alsnog een werkelijk onafhankelijk en kritisch onderzoek in te stellen naar de aard en status van die delegaties? Het blijft rommelen met die clubs.”
(…)
“Ik was blij dat de staatssecretaris zei dat hij ook de waarheid boven tafel wil krijgen, maar dat is mij niet geworden uit dat fraaie rapport. Om de woorden van de staatssecretaris aan te halen, die hij sprak over iemand anders die speurwerk deed: het is broddelwerk.”

Antwoord staatssecretaris Fred Teeven (VVD):

 “De CITT ziet overigens geen reden om te twijfelen aan de inzet van de taskforces en aan de status van documenten. Mijn voorganger in het kabinet-Rutte I is er ook veelvuldig mee bezig geweest. Ik zie geen reden om er nu weer apart onderzoek naar te laten doen.“
(…)
“Ondanks de uitlatingen die gedaan zijn door die Guinese minister, is er volgens mij en volgens de CITT geen aanleiding om te veronderstellen dat hier sprake is van een onjuiste gang van zaken.”

Nee, dus in Zembla zie je gewoon hoe papieren vervalst zijn, er zeer waarschijnlijk geen consul geweest kan zijn maar volgens Teeven is er geen sprake van een onjuiste gang van zaken. WTF??

Maar toen moest Schouw weg naar een andere vergadering en niemand ging nog verder in op dit flutantwoord. Voordewind niet, Gesthuizen niet en Maij ook niet.

Er worden mensen op bijzonder dubieuze wijze door een staatssecretaris uitgezet, iets wat hun leven in gevaar kan brengen. De geachte afgevaardigden komen hier pas een jaar later achter als het op prime time op televisie is geweest (of durven het pas dan misschien niet meer te negeren), en laten vervolgens de staatssecretaris wegkomen met een botte ontkenning van het bestaan van welk probleem dan ook.
Zo gaat dat dus in onze ‘democratie’ en met onze kamerleden. Je stelt wat vragen, de bestuurspersoon blaat wat en de kamerleden blijken eigenlijk ook niet erg geïnteresseerd in het antwoord en de voorzitter hamert af. En daarvoor krijgen ze 7000 euro per maand betaald.