Het door klimaatactivisten bezette dorp Lützerath is inmiddels geheel ontruimd. De laatste twee activisten hebben het kamp vanochtend via een ondergrondse tunnel verlaten.
De bewoners van het gehucht (62 inwoners) waren al eerder vertrokken, het land behoort nu toe aan energiereus RWE die zo snel mogelijk wil beginnen met de bruinkoolwinning.
RWE heeft toestemming voor de winning gekregen van een regering waarvan de Groenen deel uitmaken. Nog pikanter: de twee direct bij dat besluit betrokken ministers zijn beiden lid van die partij. De Groenen presenteren de plannen als een compromis: in ruil voor de toestemming de mijn bij Lützerath te exploiteren, worden enkele andere geplande projecten niet doorgezet.
Die Geschichte geht etwa so: Durch den Krieg in der Ukraine wird akut mehr Kohle gebraucht, leider muss man kurzfristig einlenken, aber dafür kommt der Kohleausstieg 2030, endlich, Robert Habeck sei Dank. Das Ganze hat natürlich einen Preis, und der ist das Dorf Lützerath. Jetzt regen sich noch ein paar Radikalos über die Räumung eines verlassenen Dorfes auf, sollen sie doch, wir Öko-Pragmatiker wissen, dass hier ganz große Schritte gemacht werden.
Het is even afwachten hoe dit halfgare compromis electoraal uitpakt, maar de Duitse Groenen zijn allang niet meer afhankelijk van (min of meer radicale) milieuactivisten. 35.000 betogers mag dan indrukwekkend klinken, maar de Groenen maken zich daar waarschijnlijk weinig zorgen over. De partij richt zich op kiezers links van het midden, niet op activisten.
Bij de ontruiming kwam het tot stevige confrontaties met de politie. Enkele honderden activisten probeerden door de politielinie te breken, met een voorspelbare afloop. Een militaire confrontatie met de staat win je niet, en deze onderneming vormde geen uitzondering. Aan beide kanten vielen flink wat gewonden. In eerste instantie werd zelfs gemeld dat er iemand in levensgevaar zou verkeren, maar dat bleek gelukkig onjuist te zijn.
Elders ging de politie ook flink tekeer tegen vreedzame activisten. Vroeger werd je dan gewoon weggesleept, maar tegenwoordig kun je blijkbaar een knuppel in je nek krijgen.
Duitsland beschikt over enorme voorraden winbare bruinkool, naar schatting zo’n 40 miljard ton. Bij een jaarlijks gelijk blijvende productie van 166 miljoen ton is dit voldoende voor 240 jaar.
Bruinkool is zwaar vervuilend en verbranding ervan draagt om voor de hand liggende redenen niet echt bij aan het verminderen van de CO2-uitstoot. Het landschap wordt er bij bruinkoolwinning ook al niet fraaier op:
Ken een rijmpje
Wat een pech
Dorp weg pic.twitter.com/ZXFxS1D2hA— Paul Blom (@paulblom) January 14, 2023
Uitgelichte afbeelding: Door Arne Müseler / www.arne-mueseler.de, CC BY-SA 3.0 de, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=106933639
