Kamervoorzitster betuigt spijt voor rare Indië-rede

 DEN HAAG,22-08-2014 – Kamervoorzitster Anouchka van Miltenburg betuigt spijt voor haar wonderlijke Indië-rede van vorige week. De AFVN/Bond van Antifascisten had haar sterk bekritiseerd vanwege haar toespraak bij de Indië-herdenking in de Tweede Kamer, vorige week.

Die excuses zijn opmerkelijk, niet omdat er volgens de bond eigenlijk niets klopte aan die rede, maar omdat zij ze toch maakte. Van Miltenburg prees in haar tekst uitvoerig de veteranen van de politionele acties, dus van de laatste koloniale onderdrukkingsoorlog. Daar vloeide nogal wat bloed, maar wie op Van Miltenburg af zou gaan, zou dat totaal ontgaan. ‘Haar’ veteranen hadden namelijk ‘naar eer en geweten gehandeld’.

Daarbij inbegrepen dus kapitein Westerling, alias ‘de Turk’, die op Borneo heel erg tekeer was gegaan met honderden doden als gevolg,  en die in Bandoeng ook nog een staatsgreep probeerde in 1950 – weer 60 doden. En natuurlijk Rawagede, het topje van de ijsberg. Ditmaal 431 doden – de Indonesiërs hebben naar hun eigen gevallen strijders een straat in Djakarta vernoemd, de ‘Djalan 40.000’. Dat is dus evenveel als de plaats Bussum, die van de aardbodem verdwenen zou zijn.

Van Miltenburg stelde ook de bevrijders in Europa in 1945 op één lijn met de Nederlandse militairen die de Indonesische vrijheidsstrijd bevochten en dat schoot de antifascisten in het verkeerde keelgat: beledigend en een verdraaiing van de geschiedenis en de bond stuurde een brandbrief. Maar de bond is bij monde van voorzitter professor Kees van der Pijl toch wel blij met de excuses van de voorzitster en stelt dat het haar siert dat zij hier openlijk op terugkomt. Er stierven bovendien minstens 100.000 niet-strijdende Indonesische burgers.

Vreemd is dat Van Miltenburg ook  voorbij ging aan de Indische Holocaust, de nauwelijks bekende dood van minstens 3 miljoen Indonesiërs. Het stak de AFVN ook dat de Kamervoorzitster de discriminatie in Nederland van de Nederlandse socialistische en communistische dienstweigeraars negeerde. Velen van hen hebben niet alleen tijdens hun dienstperiode in de gevangenis destijds in Schoonhoven zwaar moeten afzien, maar er stond bij alle overheidsdiensten een sterretje achter hun naam en ze konden een baan als ambtenaar het eerste decennium vergeten.

De Kamervoorzitster schrijft dat zij de bevrijders van de Tweede Wereldoorlog niet op één lijn wil stellen met de Nederlandse onderdrukkingsoorlog, maar dat zij het als een geschiedenis ziet waarbij het ene uit het andere voorkomt, waarbij gebeurtenissen onlosmakelijk met elkaar zijn verknoopt. Zij stelt dat zij niemand wilde uitsluiten. “En het spijt mij als bij u die veronderstelling is ontstaan.”

De AFVN wil nu dat de Tweede Kamer en de regering vanwege de 70-jarige oorlogsherdenking volgend jaar aan het Indonesische volk excuses aanbieden voor de laatste onderdrukkingsoorlog. Dat is nooit gebeurd, dus dat agendapuntje ligt er nog. De organisator van de Indië-herdenking, Raad-van-Statelid Jan Kees Wiebenga, had het er vorige week nog over, dat het Japanse parlement ook nooit zijn excuses heeft gemaakt aan Nederland. Dus kunnen wij beter het goede voorbeeld eerst zelf geven.

Van der Pijl wil ook dat de informatie in Indisch Herinneringscentrum Bronbeek compleet wordt gemaakt. Ook daar nauwelijks een woord over de Indische Holocaust. En op Wikipedia heeft een groep rechtse activisten het artikel ‘Indische Holocaust’ waaraan de antifascisten hadden meegewerkt, omgewerkt tot een plaatselijke hongersnood.