Gisteren is op 77-jarige leeftijd plotseling overleden de grootse Portugese zanger José Mário Branco
José Mário Branco werd in 1945 geboren, zo´n echte boomer dus. Hij was lid van de ondergrondse Communistische partij en ging kritische liedjes zingen tijdens de dictatuur in Portugal, werd door de geheime dienst vervolgd en vluchtte in 1963 naar Frankrijk. In 1974, na de anjerrevolutie kwam hij terug en richtte de GAC – Grupo de Acção Cultural op en vond eigenlijk een eigen stroming uit, de interventieliederen. Dicht tegen de fado aan, maar ook poëtisch en klassiek.
Daarna altijd actief gebleven en vooral cultureel hoogstaand actief; prachtige stem, geweldige gitaarpartijen en inhoudelijk geen blad voor de mond. Niet alleen de snor deed aan Georges Brassens denken.
Het lied FMI over inderdaad het IMF maar vooral over de lasten en lusten van de revolutionaire beweging in Portugal na de dictatuur, werd zijn meer dan twintig minuten durende meesterwerk.
Hier een heel concert uit 2012 naar de gelijknamige laatste plaat die hij uitbracht voor het verzet in Oost Timor: Resistir é vencer: Verzet bieden is winnen
En de dubbel-LP Ser Solidário integraal
