Joe Biden heeft de Democratische voorverkiezingen van South Carolina gewonnen. Van de ene kant was dit niet geheel onverwacht, het was bekend dat hij daar sterk stond. Maar van de andere kant had hij een dermate slechte start in Iowa, New Hampshire en Nevada gemaakt – niet eens in de top drie eindigend – dat het twijfelachtig was geworden of hij nog in staat was ook maar iets te winnen. Komende dinsdag is het echter Super Tuesday, de dag waarop er in veertien staten tegelijk voorverkiezingen gehouden zullen worden, en daarna zal pas echt duidelijk zijn of dit slechts een tijdelijke opleving van Bidens kansen was of een structurele.
Dat Bernie Sanders een sterke positie zal blijven houden lijkt waarschijnlijk. Het neo-liberale establishment van de Democraten is dan ook behoorlijk in paniek. Een vergelijking met wat Trump in 2016 bij de Republikeinen veroorzaakte is niet al te vreemd. De overeenkomst is dat het in beide gevallen om een opstand tegen de gevestigde orde binnen die partijen gaat. In zekere zin misschien deels om dezelfde redenen. Als je geen vet inkomen hebt is het leven in de Verenigde Staten immers bepaald niet makkelijk en behoorlijk onzeker, en dat geldt voor zowel Republikeinse als Democratische kiezers.
En net zoals we dat in ons eigen land zien, reageert een deel van die mensen daarop door vol wraakgevoelens jegens ‘links’ en ‘de buitenlanders’, volledig tegen hun eigen belang in, knetterrechts te stemmen. Het is de anti-solidaire stem, zij willen immers niet dat iedereen het beter krijgt, maar vooral dat anderen het niet beter dan zij kunnen krijgen.
Het deel van het anti-establishment dat het wel beter voor iedereen wil hebben stemt op iemand als Bernie Sanders. Het is een vergelijkbaar onderscheid als tussen de PVV/FvD enerzijds en de SP anderszijds in ons land, zij het dat de SP inmiddels regelmatig zeer omzichtig is omgegaan met het bekritiseren van de PVV en zelfs bedenkelijk dicht tegen de PVV heeft aangeschurkt op bepaalde momenten.
Het Democratisch establishment inmiddels, probeert Sanders tegen te houden door te wijzen op diens vermeende onverkiesbaarheid in de algemene verkiezingen, een argument dat door behoorlijk veel liberal nieuwsprogramma’s wordt overgenomen. Maar dat is een stelling die eenvoudigweg niet door de peilingen gesteund wordt. Hier is een peiling van afgelopen november, waarin Sanders het niet slechter doet dan Biden, Warren of Bloomberg. Verder staat hier nog een heel mooi overzicht van meerdere peilingen, en in alle daarvan wint Sanders van Trump. De enige andere kandidaat voor wie dat geldt is Pete Buttigieg, maar die wint met kleinere verschillen.
De grote vraag is nu hoe ver de Democratische partij durft te gaan in het voorkomen van een kandidaatschap van Sanders. Als ze middels hun Super Delegates de wil van de meerderheid van hun electoraat gaat negeren zal dat mijns inziens een garantie voor vier extra jaren Trump zijn. Ik denk dat Sanders’ legioen het dan voor een te groot deel uit frustratie zal laten afweten bij de verkiezingen.
(Foto: By Michael Stokes – Biden13, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=79141909)
