Hoezo verdween de nuance uit een kwaliteitskrant?

Hans Moll, oud-redacteur van NRC-Handelsblad heeft onlangs een kritisch boek gepubliceerd over de berichtgeving van de NRC over het Israelisch-Palestijnse conflict ‘Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant’. Ik heb het boek nog niet gelezen (bloggers krijgen nooit recensie-exemplaren, moeten ze altijd zelf gaan halen). Ik zal het nog wel doen, dat boek halen en lezen, en misschien kom ik er dan nog op terug.
Maar laat ik voor nu voorop stellen dat ik altijd achterdochtig ben als ik dat soort titels zie en vooral als dat dan geprezen wordt door – zoals ik in de gauwigheid zag – het CIDI, Likoed-Nederland en mevrouw Ratna Pelle, drie instanties die ik nou niet direct zou willen aanprijzen als toonbeelden van objectiviteit en gebalanceerde berichtgeving over ditzelfde conflict tussen Israel en de Palestijnen.
Mijn wantrouwen wordt nog groter als ik zie dat onder meer de (voorbeelden uit de) berichtgeving van Guus Valk worden gegeven om te bewijzen dat het met de nuance droevig zou zijn gesteld. Ik begrijp wel waar dat vandaan komt, Valk (inmiddels correspondent in Washington) was namelijk waarschijnlijk de eerste NRC-journalist in Israel (in vergelijking met Salomon Bouman, Joris Luyendijk en wie nog meer) die werkelijk zijn best deed allebei de kanten tot hun recht te laten komen en ook een beetje aan investigative journalism te doen en daarbij soms ook de versie van Israelische bloggers en Palestijnse journalisten volgde. Dan ga je al gauw andere verhalen schrijven dan de Israelische pers, die bij conflicten tussen Israeli’s en Palestijnen nagenoeg altijd de versie van het leger volgt, of van de persbureaus of grote persorganen zoals CNN of de BBC, die om niet met het Israelische establishment in conflict te raken, meestal (grotendeels) eveneens de officiële Israelische versie volgen.

In de bespreking van Molls boek kom ik zowel bij CIDI, Likoed als Pelle het volgende tegen (ik kopieer de versie van het CIDI):
Een laatste voorbeeld. De krant meldde dat Joodse kolonisten uit Yitzhar “regelmatig huishouden in het nabij gelegen Palestijnse dorp Assira al-Kabaliya, onder toeziend oog van het Israelische leger”. Daarbij hadden ze “een jongen gedood die ervan verdacht werd een Joodse jongen te hebben neergestoken.” De werkelijkheid lag anders. De kolonisten vielen het Palestijnse dorp aan nadat Palestijnen brand hadden gesticht in Yitzhar, waarbij een 9-jarige joodse jongen werd vermoord. Bij de actie van de kolonisten raakten 8 Palestijnen gewond. Premier Netanyahu veroordeelde de eigenrichting van de kolonisten met kracht. Uit niets blijkt dat de kolonisten “regelmatig huishouden” in Assira al Kabaliya. Bovendien valt nergens een bewijs te vinden dat de kolonisten een Palestijnse jongen hebben gedood.

Tja, wat vervelend nu voor Moll, maar het incident van Assira al-Qibliyya (de spelling van Palestijnse namen is meestal verkeerd in Israelische organen, ook bij de oppositie) is uitgebreid gedocumenteerd. En wel het meest uitgebreid in een via Wikileaks openbaar geworden versie van een ijverige Amerikaanse diplomaat die de zaak probeerde uit te pluizen. Ik zal de tekst niet overnemen, maar wie hem wil lezen klikke hier.
En wat blijkt: er is óók nergens een bewijs te vinden dat de Palestijnen een Joodse jongen zouden hebben gedood. Blijkbaar hebben ze er overigens wel één verwond, maar de toedracht daarvan blijft duister in het Amerikaanse ambtsbericht. Het feit dat geen enkele Palestijn voor deze aanslag is gearresteerd, is daarvoor trouwens de duidelijkste aanwijzing. Het leger is er meestal snel bij om Palestijnen die Joden aanvallen op te pakken (het omgekeerde gebeurt zelden of nooit).
Verder is volstrekt duidelijk dat deze ‘rampagne’ door kolonisten uit Yitzhar onder het toeziend oog van het leger plaatsvond. Er is zelfs een video van, via B’tselem uitgezonden door de Israelische tv. Helaas kan ik deze (adobe) video hier niet overnemen, maar hij is hier te vinden.

En tenslotte: Uit niets blijkt dat Joodse kolonisten uit Yitzhar regelmatig huishouden in het nabijgelegen Assira al-Kabaliyya (sic)?? Nee, echt niet? Ik zou zeggen, google even wat. Assira is maar één van de nabuurdorpen waar de gezellige kolonisten van Yitzhar nog wel eens een bezoekje plachten te brengen (zie bijvoorbeeld het blog waarvan de foto boven dit stukje is overgenomen). Alleen al snel googelen van de naam Yitzhar op dit blog van mij, dat sinds 2009 bestaat, geeft zo’n 13 entry’s voor Yitzhar die allemaal gaan over wandaden jegens Palestijnen. En het laatste nieuws omtrent Yitzhar is dat de Israelische geheime dienst Shin Bet heeft geadviseerd de subsidie aan de yeshiva (theologische school) van Yitzhar in te trekken, omdat de leidende rabbijn is gesignaleerd bij het aanvuren van aanvallen van zijn leerlingen op Palestijnen.
Dus zeg ik maar tegen Hans Moll. Een ding kan je uit dit verhaal leren: vaak is bij dit soort berichten de hele werkelijkheid en niets dan de werkelijkheid moeilijk te achterhalen. Guus Valk zat er volgen mij niet zo erg naast, zijn bericht was vrij accuraat. En geef nu je dit weet, nog maar eens aan in welk opzicht hij eigenlijk ongenuanceerd was.

Dit stuk is eerder geplaatst op de website van Abu Pessoptimist.

1 gedachte over “Hoezo verdween de nuance uit een kwaliteitskrant?”

  1. Palestijnen die Joden aanvallen op te pakken (het omgekeerde gebeurt zelden of nooit)

    Dat mag zelfs niet eens.
    De Palestijnse politie mag geen Joden arresteren. Wat ze ook uitvreten. Het enige wat wél kan is om aangifte te doen bij de Israëlische politie of leger mocht een Jood zich niet al te netjes gedragen.

Reacties zijn gesloten.