Hermanisme

U kent Herman, die joviale vent die al jaren een leven leidt als vele anderen, een baan met kansen, een vrouw die er mag zijn, kiddo’s die het goed doen en verzekerd van vele zaken voor later. Die Herman heeft het goed voor elkaar, huisje, auto, vakanties, caravan, motor en nog wat meer zaken die het leven op deze boerderij wat veraangenamen.

Herman is blij, tevreden en voelt zich, op wat uitingen in het reclameblok na, gelukkig. Een leven volgens het boekje en nog kunnen genieten ook, iets wat meer mensen zouden moeten doen. Herman prijst zich gelukkig met alle verworvenheden en kansen die hij heeft weten waar te maken, de wereld biedt het allemaal en dat zou eigenlijk gevierd moeten worden, met mate, dat dan weer wel.

Herman is ook dankbaar, dankbaar voor de vooruitgang die tot zijn levensvreugde leidt, dankbaar voor de voorzieningen en voorzienigheid van de bouwers van deze samenleving. De prijs hiervoor in belastingen, een prima deal volgens Herman, vindt maar eens een betere prijs/kwaliteitsverhouding ergens op deze wereld. Ook de set van regels en beperkingen is voor Herman het fundament van de mogelijkheid tot werkelijke ontplooiing en wordt dan ook van harte onderstreept. Het wordt zelfs aangemoedigd om tot nog verdere perfectie te komen, als de regels van nu al tot dit kunnen leiden, waar zouden betere regels dan niet uit kunnen komen? Er leeft en droom, regels als leidraad tot succes en vooruitgang en euh, nee Herman is geen ambtenaar.

Als rechtgeaarde regelsfetisjist heeft Herman natuurlijk ook een oordeel over regels, per definitie is het goed dat er regels zijn maar de inhoud is voor verbetering vatbaar, ook numeriek kan er nog wel wat bij want dat leidt tot steeds verdere ordening van de chaos die soms door Herman wordt gezien. Een chaos die door non-conformisme aan de reeds bestaande regels wellicht ingeperkt kan worden door meer en betere regels.

Het is de basis van de kritiek van Herman op de maatschappij, er zijn helaas wat mensen in deze maatschappij die het fundament van de orde aan gort helpen. Subversieve elementen die bewust of onbewust de regels niet als basis zien voor de mogelijkheid tot een fijn en gelukkig leven. Zouden meer mensen zich nu maar conformeren aan de regels en de moraal, in bijna perfecte vorm door hemzelf uitgebeeld, dan kwam het allemaal wel goed.

Herman is dan ook een maatschappelijk zeer betrokken persoon, een persoon met een missie die vele anderen vooruit kan helpen. Hij laat dan ook geen gelegenheid voorbij gaan om op enige wijze de blijdschap en vreugde van vooruitgang te laten zien. De kinderen met een fietshelmpje op, een geel hesje op de motor en ja, zijn auto is uitgerust met een snelheidsbegrenzer. Ook de fluoridebehandeling van de tanden vindt nog regelmatig plaats evenals de jaarlijkse griepvaccinatie.

Sinds kort heeft Herman een nieuwe vorm van uiting van vreugde gevonden, het bewust opzoeken van situaties waarin conformerend gedrag vertoond kan worden. Mocht u ooit achter iemand gereden hebben die bij het naderen van een kruising niet doorreed omdat er geen verkeer aankwam maar rustig wachtte tot er wel verkeer kwam dat dan voorrang verleend werd dan heeft u Herman al gezien in zijn nieuwe missie. Regels zijn er tenslotte niet voor niets, als je niet kunt laten zien dat je eraan conformeert dan lijkt het wel alsof je ze niet meer respecteert. Dat zou een grote zonde betekenen en disrespect jegens datgene dat de regels je hebben gebracht, een bijna religieuze godslastering.

Het geloof van Herman, ik noem het maar Hermanisme.

Dit stuk is eerder verschenen op de website van Anarchiel.