Goede doelen; bestuurders zorgen vooral goed voor zichzelf

Mijn hele leven lang heb ik aan allerlei goede doelen gegeven. Met een groot hart en een gulle hand. Nu ik het wat minder heb, ben ik er eens over na gaan denken en dan stemmen dit soort berichten mij niet vrolijk.

De heibel over topsalarissen in de charitatieve branche ligt vers in het geheugen, al behoren excessen volgens de Vereniging van Fondsenwervende Instellingen tot het verleden. Het gemiddelde jaarinkomen van de directeur van een goededoelenclub is nu 98.000 euro. (VN.nl)

Natuurlijk heb ik door de jaren wel eens gelezen dat er wel eens een organisatie niet zo fris was, dat er niet zo zorgvuldig met het opgehaalde geld werd omgegaan. Dat speet mij dan altijd voor de mensen die zich belangeloos voor zo’n organisatie in hadden gezet en het stoorde me ook dat ik zo simpel was geweest om er aan te geven. Ook de heibel over de topsalarissen in deze branche deden mij er anders naar kijken.

Bij de landelijke acties wordt enorm op het sentiment ingespeeld, mensen die niets geven zouden zich schuldig moeten voelen. Voor mij is het op dit moment nog steeds moeilijk om ‘nee’ te zeggen, maar ik moet het toch gaan leren. Ik gun een ander zoveel, maar kan ook boos worden om anderen die daar dan weer misbruik of ‘gebruik’ van maken.

Ik ben een poosje weg uit het goede doelen circuit en ik ben bang dat dat zo zal blijven, en dat is niet alleen vanwege de financiële omstandigheden. Een illusie armer, een ervaring rijker, zullen we maar denken.

2 gedachten over “Goede doelen; bestuurders zorgen vooral goed voor zichzelf”

  1. KEIRA,er is jammergenoeg van jou sociaal voelend hart op schunnige wijze misbruik gemaakt ,maar een troost je staat hier in niet alleen ,een overgroot deel van de nederlandse bevolking is hetzelfde overkomen .Deze week was er een stukje over open het dorp ,u weet wel in de 60 er jaren de 24 uurs maraton voor een dorp voor gehandicapten .Ik weet niet meer hoeveel geld er toen is opgehaald .Het enige wat mij toen is bij gebleven ,tot nu toe zelfs ,DAT NOG VOORDAT ER EEN STEEN VOOR HET HUIS VOOR DE GEHANDICAPTEN WAS GELEGD .ER EEN HUIS STOND VOOR DE DIRECTEUR EN EEN CHEVROLET IMPALA VOOR HEM TE VERVOEREN .ook toen al

  2. Zelfverrijking (ego) is van alle tijden, maak niet de (denk)fout om vanuit een lege portemonnee bevestiging te zoeken, in (gekleurde) berichtgeving over zelfverrijking. Laat dat maar aan de “domrechtsen” over.

    Succes met het ‘nee’ leren zeggen.
    Tip: probeer op een andere & niet financiele wijze wel bij te dragen. 😉

Reacties zijn gesloten.