Met de trein reizen door Groot-Brittannië is bijna voortdurend kennisnemen van schuldig landschap. Het geldt dus niet alleen voor Engeland, misschien daarvoor zelfs wel minder dan voor Wales of Schotland.
Het land is leeg. Wat je te zien krijgt is in Nederland wel bekend als onland: niet (meer) bewerkt, verwilderend land, met struiken, bosschages en onbegraasbaar grasland. De massa’s adelaarsvarens maken het landschap misschien nog herkenbaar voor tijdreizigers, de rododendrons (!) en vlinderstruiken (buddleia’s) dan weer niet. De laatste zorgen wel voor vlinderdrukte, ja.
In de Schotse Hooglanden en in Wales verwijst de verlatenheid naar het verjagen van de plaatselijke keuterboeren (het wordt ook vanzelf denigrerend uitgedrukt). Geploeter op een moeilijk bebouwbaar lapje grond werd onmogelijk gemaakt door mensen die zich als eigenaar van de grond konden aandienen en de kleine boeren van hun land verjoegen om eventueel in de stad iets nuttigs te gaan doen. Het werd als een christelijke weldaad gepresenteerd om deze mensen “echt” te laten werken. Hun plaats werd ingenomen door schaapskuddes. Het was een van de manieren om de kapitalistische productiewijze op gang te brengen, lees Marx er hier over.
Als de verdrevenen niet naar “de stad” gingen, of naar “het andere eiland” (vanuit Ierland, waar de ontvolkingscampgne gerust genocidaal genoemd kan worden), was vaak Noord-Amerika de bestemming. In Nieuw-Schotland in Canada wordt meer Schots-Gaelic gesproken dan in Schotland zelf, veelzeggend nietwaar. Daar kon men neerstrijken op land van weer andere verdrevenen zoniet uitgeroeiden.
Er wordt nog landbouw en veeteelt bedreven in Engeland, maar dit kan zich gerust aan je waarneming onttrekken als je het landschap voorbij ziet komen. Is de wildernis “mooi”? Ik vrees van niet. Het is dat ik er vanuit mijn treinraam eens een Grote Trap heb gezien op zo’n veld dat geen veld is, een vogel van de steppen die bijna overal in gevaar is (er zijn inmiddels serieuze herintroductieplannen voor deze vogel in Engeland). Daar zijn die velden voor: schieten op hoenderachtigen, vossen, en voor de paar boeren die er nog zijn, op dassen want die worden beschuldigd van het overbrengen van koeientering. Beesten schieten, een Toryhobby bij uitstek, zoals vrijwel het hele plattelandsleven als Toryhobby kan worden afgeschilderd (het programma Countryfile op BBC1 zondagavond getuigt daar wekelijks van). De ontvolking van het platteland en extensieve kiesdistricten bevoordelen de Toryparty al vele jaren in Engeland. Het onzinnige districtenstelsel waarbij degene met de meeste stemmen gewonnen heeft staat ondanks de coalitie met de LiberaalDemocraten niet ter discussie – laatstgenoemden waren als partij behoorlijk slachtoffer van dit stelsel. Nu zij in de coalitie een lusteloze bijwagen van de Tories zijn geworden maakt het allemaal niet meer uit. Een mogelijke onafhankelijkheid van Schotland moet de oneerlijke politieke situatie in Engeland welhaast tot ontploffing brengen, nog een reden waarom dit referendum gewonnen moet worden volgende week.
Ik heb geen idee hoe het leven in plattelandsdorpen in Engeland is – mijn schoonvader keek er steeds met liefde en verlangen naar terug (hij was geen Tory, hoor) dus ik moet nog gaan kijken. Kijken is toch iets anders dan er wonen. In Billaricay ben ik wel al geweest. Ik kan er echt NIETS over melden, laat Ian Dury het maar doen.
In de buitenlandse pers gisteren was te lezen dat in het geval dat de Referendum in Schotland plaats vindt en met “Yes” zou bekroond worden, zouden de Schotse banken gedreigd hebben het land te verlaten.
Indien je nog twijfels heb wie de EU-landen tegenwoordig regeert is dit het directe antwoord op deze vraag. Feuk de Democratie zeggen de banken. Dan mag je je conclusies trekken wie tegenwoordig de Westerse Democratieën verpest en tegelijkertijd de maatschappelijke rust. Degene die we met onze gemeenschappelijke belastinggeld hebben gered.
Van Vuuren heeft er een mening hierover:
http://youtu.be/lxKV5uVyrdc