Een jaar na Dolmatov en we zijn nog even ver

Vandaag kwam de Onderzoeksraad voor Veiligheid met een rapport met een rapport waaruit blijkt dat Fred Teeven, staatssecretaris van Schijnveiligheid en Klassejustitie, sinds de tragische dood van Aleksandr Dolmatov in het detentiecentrum Rotterdam geen flikker heeft gedaan om de veiligheid van asielzoekers in opvangcentra en detentie te verbeteren.

U herinnert zich ongetwijfeld hoe Teeven destijds naar aanleiding van de Dolmatov-affaire zwetend en kruipend door het stof de Tweede Kamer beloofde zijn asielbeleid ‘humaner’ te maken. ‘Humaan’ betekent ‘met respect voor de menselijke waardigheid’, dus met zijn belofte zijn beleid ‘humaner’ te maken, gaf Teeven in feite al toe dat het in zijn asielbeleid nogal schortte aan respect voor de menselijke waardigheid.

Nu blijkt dat Teeven al die tijd gewoon op zijn luie reet is blijven zitten, er pleegt opnieuw een asielzoeker in detentie zelfmoord, er verschijnt een kritisch rapport en de Tweede Kamer moet hem opnieuw achter zijn vodden zitten.

Wat heeft dit land eigenlijk aan een staatssecretaris die de helft van de tijd op het matje moet worden geroepen omdat er weer een of ander schandaal rond hem speelt? Een staatssecretaris die weigert te doen wat hij belooft en daarmee de Tweede Kamer en de bevolking feitelijk voorliegt?
Als ik dat soort dingen zou flikken bij mijn werkgever dan kon ik meteen wegwezen, dat is zeker. En dat zou nog volkomen terecht zijn ook. Een Tweede Kamer die zo’n figuur maar laat aanmodderen zonder dat er enige verbetering waarneembaar is, nee erger nog: terwijl nieuwe schandalen zich blijven aandienen, is geen knip voor zijn neus waard wat mij betreft.

Maar ongetwijfeld zal Teeven ook dit weer overleven, want Fredje is met geen twintig olifanten uit het comfortabele pluche te trekken, dat is na alle affaires rond hem na alle affaires rond hem volstrekt duidelijk.
Uiteraard ziet de VVD vooral positieve dingen in het rapport en de PvdA verzoekt Teeven vriendelijk om met de aanbevelingen uit het rapport aan de slag te gaan en zal hem daarvoor ongetwijfeld alle tijd en ruimte gunnen die hij nodig heeft. En de staatssecretaris zelf zal er vast en zeker geen seconde van wakker liggen.

2 gedachten over “Een jaar na Dolmatov en we zijn nog even ver”

  1. Hij zal vooral ook blijven zitten omdat Jeroen Recourt van de PvdA na enige zorgen geuit tehebben toch zal moeten vaststellen dat hij nog steeds het volste vertrouwen heeft in de staatssecretaris die ongetwijfed nu wel een en ander zal aanpakken.

  2. “Hahahahahahahajaja, verkeerd hokje aangevinkt”

    Inderdaad, hoeveel bedrijven zouden dergelijke werknemer aanhouden?

    Antwoord: de enige foute werkgever voor deze Staatsecretaris – De Tweede Kamer.

    (Ssssssst, hou het stil, ze trekken hun salarissen op dit moment!)

Reacties zijn gesloten.