Cordula Rooijendijk heeft in het boek Waterwolven – over het echte polderen in Nederland – voor een groter publiek althans leesbaar uitgelegd hoe het zit met die eeuwige strijd tegen het water van Nederland. Ontluisterend vaak is er gesjoemel, corruptie, centenknijperij terwille van eigenbelang in het spel en verdrinken er daardoor mensen en loopt er land onder.
Toen het boek twee jaar geleden verscheen werd 44% van de zeeweringen veilig bevonden, 24% onveilig en van 32% was de status onbekend. Gemakshalve, concludeert de schrijfster, wordt onbekend maar als veilig geklasseerd.
Nu meldt staatssecretaris Atsma dat een derde van de waterkeringen niet aan de normen voldoet.
Dat is knap veel. Er wordt nog eens naar gekeken over drie jaar, wordt verder gemeld.
Eerlijk gezegd geloof ik in de eerste plaats de juistheid van deze cijfers niet zo.
Maar ook als zij kloppen: is een kans van een derde op een overstroming geruststellend? Is het een reden maar verder de zaak vooruit te schuiven naar 2014?
Heel eenvoudig , met de opruiming na een overstroming valt meer te verdienen dan met voorkomen …
*blup* http://www.youtube.com/watch?v=oyHGqXxcikk&NR=1
kans van een derde? waar haal je die vandaan?
Pingback: Dijkdoorbraak | Krapuul