Directe actie: you can’t beat it. Wat weer eens wordt bewezen door de Franse vakbonden die president Macron met inmiddels al weken durende stakingen en acties tot flinke concessies hebben gedwongen.
Macron heeft zich voorgenomen de Franse economie te hervormen het Franse stelsel van sociale zekerheid te slopen. Onderdeel van die slooplannen is een ‘hervorming’ van het Franse pensioenstelsel. Nieuw is dat niet: 25 jaar geleden probeerde Jacques Chirac ook al het pensioenstelsel te ‘hervormen’. Ook destijds liep dat uit op maanden aanhoudende stakingen, acties en demonstraties. Uiteindelijk was Chirac onder druk van de straat gedwongen zijn sloopplannen in te trekken.
De plannen lagen daarna dus een aantal jaren in de vriezer, maar daar heeft Macron ze nu weer uitgehaald. Vakbonden (ook de centristische CFDT) zien nog net zo weinig in de plannen als ze 25 jaar geleden deden en organiseren al wekenlang protestacties, waarbij o.a. het openbaar vervoer regelmatig vrijwel volledig wordt platgelegd.
In december deed de regering al een aantal concessies, maar dat was voor de bonden niet voldoende. Gisteren bood premier Edouard Philippe aan de voorgestelde verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd van 62 naar 64 jaar in te trekken. De gematigde CFDT heeft inmiddels laten weten deze concessie te zien als een stap in de goede richting, de linkse CGT daarentegen betitelt het voorstel als ‘een rookgordijn’.
Het Franse pensioenstelsel verschilt radicaal van het Nederlandse. Frankrijk kent geen pensioenfondsen. Pensioenen worden betaald door werkenden, een principe dat we in Nederland kennen van de AOW. Daarbij dragen hoge inkomens meer bij dan lage(re) inkomens. De neoliberale Macron is het principieel oneens met dit solidariteitsprincipe. Macron is de president van de rijken en dat zullen de Fransen weten ook: de belasting op onroerend goed wordt afgebouwd en de belasting op grote vermogens is afgeschaft. De protesten daategen bleven beperkt, maar met zijn poging ook binnen het pensioenstelsel het solidariteitsprincipe af te schaffen schopte Macron miljoenen Fransen tegen het zere been. Niet alleen vuilnismannen ook artsen, leraren en advocaten gingen de afgelopen weken de straat op om te demonstreren.
