Die Nachbarn

Een korte beschouwing van het politieke klimaat bij onze oosterburen:

Het begon min of meer in Baden-Württemberg, tenminste, dat had de meeste impact, een soort ‘neue Wende’. De CDU werd met 39% (-5,2%) van de stemmen weliswaar de grootste partij, maar die Grünen maakten een enorme klapper met 24% van de stemmen (+12,5%). Samen met de SPD (23%) zitten ze daar nu in de regering. De FDP haalde daar maar net de kiesdrempel met 5,3% (-5,4%) van de stemmen.
Lager dan 5% van de stemmen is het over en uit en doe je niet meer mee in Duitsland dan mag je het over vier of vijf jaar weer proberen.

Ook in Hamburg, Bremen en Rheinland-Pfalz is Rot-Grün onlangs aan de macht gekomen en als we de peilingen bekijken in Mecklenburg-Vorpommern gaat het daar de dezelfde kant op en niet met een klein beetje verschil! Daar mag men op 4 september naar de stembus.
In Bremen mag de FDP, zeg maar ‘onze’ VVD, niet eens meer meedoen, ze haalden maar 2,4% van de stemmen! Einde verhaal dus. Ik zie nog die beteuterde kopjes op TV. Prachtig!

Eigenlijk begon het hele verhaal in Hamburg, waar de CDU sinds jaar en dag aan de macht was. Daar werd deze partij gestraft, ze ging van 42,6% in 2006 naar 21.9%(!) in februari 2011. In Hamburg ging het overigens om Bürgerschaftswahlen. De SPD werd daar de grootste met 48,4% van de stemmen.

Misschien moet ik die kleurtjes nog even uitleggen: Rood is de SPD, Grün hoef ik niet uit te leggen en in Berlijn (Bundestag) is Schwarz-Gelb aan de macht onder leiding van Angela Merkel, die Bundeskanzlerin, zeg maar de federale regering.
Nog wel. Het CDU/CSU-FDP kabinet wordt dus zwart-geel genoemd .
Wij kennen uiteraard maar één kleur voor ons kabinet: Bruin.

Onderschat die Bundesländer niet, sommige zijn groter of net zo groot als ons kikkerlandje. Met andere woorden: er gebeurt wél wat bij onze oosterburen. De zestien Bundesländer hebben hun eigen grondwetten, parlementen en regeringen.

Maar hoe komt die omwenteling nu tot stand?
De belangrijkste reden is eigenlijk de Atomausstieg oftewel het uitschakelen van de kerncentrales; in 2022 moeten alle kerncentrales van het net zijn.
Angela Merkel cum suis hadden net besloten om de kerncentrales achttien jaar langer open te houden dan gepland. Totdat de ramp bij Fukushima zich voltrok. De SPD en die Grünen trokken fel van leer tegen het openhouden van de AKW’s (Atom Kraft Werke). Dit heeft ze geen windeieren gelegd. Men vond de regering niet meer geloofwaardig. Sommigen noemen dit voortschrijdend inzicht maar de meeste Duitsers noemen dit draaikonterij, blijkt uit de deelstaatverkiezingen.

Het tweede, niet onbelangrijke, punt is vrij recent. De Duitse regering wil nu een belastingverlaging doorvoeren. Volgens de linkse oppositie is dit pure verkiezingsretoriek om de FDP weer in het zadel te helpen. Eén en ander gaat weer over de rug van de sociale onderkant van de samenleving uiteraard.
Tevens wordt er door de oppositie de Atomausstieg bijgehaald want dat grapje gaat ook miljarden kosten, volgens een aantal bronnen € 170 miljard. Geen ruimte voor belastingverlagingen dus. Vergeet hierbij niet dat Duitsers vele malen verder zijn met alternatieve energie dan wij hier in ons kikkerlandje waar Verhagen overweegt om een nieuwe kerncentrale te bouwen.

Ik laat Harz-IV maar even buiten beschouwing, mag u zelf googlen, gaat over wat bij ons de WWB heet, dan weet u genoeg denk ik met zo’n regering. Daar wordt Merkel en haar clubje ook op afgerekend. Toch wel vreemd voor iemand die opgegroeid is in de DDR.

Frank-Walter Steinmeier (fractie voorzitter van de SPD en van 2005-2009 minister van buitenlandse zaken) schreef afgelopen week het volgende:

In diesem Sommer wird die Zwischenbilanz des Unvermögens gezogen, mit dem die Koalition unserem Land schadet. Angetreten ist die Regierung 2009 in einem starken Deutschland, das die ökonomische Schrittmacherrolle in Europa zurückgewonnen hat. Nach zwei Jahren Regierungschaos und Politikversagen ist eines deutlich geworden: Schwarz-Gelb ist das gegenwärtig größte Zukunftsrisiko für Deutschland.”

Als we bovenstaande politieke situatie nu eens projecteren op ons land, goed beschouwd eigenlijk het zeventiende Bundesland van Duitsland?
We hebben hier in Nederland ook een CDU/FDP, oftewel een CDA/VVD regering. Enige verschil is dat de twee partijen in Duitsland wél een meerderheid hebben, hier moeten ze er een gedoogpartij bij slepen die de heleboel verstiert en maar één ideaal heeft: nationalisme.
Met deze partijen wordt de sociale samenhang in Nederland sneller afgebroken dan dat die is opgebouwd.

We kennen allemaal het gezegde: “Als het in Duitsland druppelt, regent het in Nederland”.
Laten we het hopen met z’n allen.
Het vreemde van dit alles is wel dat de FDP eigenlijk geen poot meer aan de grond krijgt bij onze oosterburen. Waarom groeien ze hier dan elke week in de peilingen?
Omdat wij een goedlachse MP hebben?
Het is wachten op Prinsjesdag en laten we maar duimen dat Pechtold gelijk krijgt!