COVID-19 in de dagen van de dictatuur van Henk en Ingrid

Zomergriep, zo ken ik de zware verkoudheden die zich aandienen aan het begin van de zomer. Te zwaar voor een gewone verkoudheid, laat staan hooikoorts. Verkoudheid, ik hoop het ten overvloede gezegd te hebben, heeft niets met koude te maken. Ik heb er ervaring mee, de laatste keer heel zwaar in Loughborough 2016, op het congres van bestudeerders van anarchisme. Gezellig samenzijn met een alcoholische versnapering was er voor mij niet bij, en twee jaar later was er alweer een hittegolf ter gelegenheid van het congres, dus ik heb het aan mij voorbij laten gaan. Het tweejarig ritme werd daarna afgebroken door Corona of COVID-19. Wat mijn specialisme betreft werd het voortgezet in de Stockholmse essays.

Koorts, reutelende ademhaling, hoesten – zomergriep, en misschien was het toen in 2016 wel een lichte longontsteking, ik weet het niet. FFW naar de eerste zomerdagen van 2024. Het viel mij op dat mijn geliefde niet genoot van de zomerse geuren van versgemaaid (reuk-)gras, een haag van honingklaver in de berm, de sterjasmijn tegen de gevel van het huis, de linden aan de gracht. Zij heeft keelpijn, hoest en niest veel. Dan meet zij ook nog 38,7. Dat mag toch echt koorts heten. Als deelneemster aan een landelijk onderzoek via het RIVM heeft ze coronatests in huis. En jawel. Positief.

Hoe kom je er aan? Een volle tram? Een drukke supermarkt? Het is een kwestie van enkele dagen tot ik ook positief meet. Geen hoge koorts, geen verlies van reukvermogen, wel de zware verkoudheid. Is het hubris om te vragen: is dit alles? Het antwoord kan zijn: waarschijnlijk wel, dankzij de vaccins van de afgelopen jaren.

De vraag is: hoe zich te gedragen in menigten? Maar niet met die drukke tram of trein gaan. De supermarkt is moeilijker te ontlopen. En ik weet het nog van de dagen dat Grapperhaus zijn malle liedje had gezongen: voor de zekerheid toch maar het mondkapje op. En natuurlijk vraagt Ingrid achter mij in de rij van de kassa (Ingrid, de vrouw van Henk, u weet wel): goh, heeft u smetvrees? Mijn antwoord: bemoei je met je eigen zaken. Maar ja, die mensen zijn nu de baas in het land. Hopelijk duurt dat niet te lang. Intussen blijft het schipperen tussen geweten en verstand, maatschappelijk inzicht.
En hopen dat het hierbij blijft trouwens.

Voorzover u het niet wist: de COVID-19 waart nog steeds rond. Groeten uit Amsterdam.

– Uitgelichte afbeelding: Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=822112