Ik verbaas me erover dat er nog verwachtingen zijn over de onderhandelingen in Djeddah. En dat het koortsachtige beraad van de ‘Coalition of the Willing’, van de Europese leiders, ervan uitgaat dat er een troepenmacht gevormd moet worden om in het geval van een vredesakkoord in Oekraïne naar de demarcatielijn te sturen. Maar is er iets wat erop wijst dat zo’n bestand er werkelijk komt?
Enkele uren nadat er een overeenkomst leek over het niet-aanvallen van energiecentrales vuurde Rusland drones af op zo’n centrale in Slovjansk, nog steeds in handen van de regering in Kyiv. Zodra er een overeenkomst leek te zijn over het niet-aanvallen van oorlogsschepen in de Zwarte Zee riep Poetin vanuit Moskou dat daaraan een extra voorwaarde verbonden is, namelijk dat sancties tegen Russische landbouwproducten moeten worden opgeheven. Wetend dat dit een voorwaarde is die Trump niet kan vervullen, omdat dit vooral Europese sancties betreft en de EU er niet aan denkt om die sancties in te trekken.
Verwonderlijk is dat maskirovka-spel van Poetin niet. Op de derde dag van de invasie in 2022 noemde Poetin Oekraïne ‘een onvervreemdbaar deel van onze eigen geschiedenis, cultuur en spirituele ruimte’. Zijn doel is om Oekraïne als staat te vernietigen, het gebied in te lijven als de kolonie die het ook in de Sovjet-Unie en gedurende anderhalve Tsaren-eeuw was.
Dit is Poetins heilige missie en hij benut Trumps pogingen om vrienden te worden met Rusland alleen om tactische voordelen in de strijd te krijgen door te doen alsof hij onderhandelt. Maar er is geen haar op zijn hoofd dat denkt aan concessies. Nog altijd hamert hij op het doel dat hij voor ogen had toen hij Oekraïne binnenviel. Dat doel is een Rusland-vriendelijke regering, een zwak Oekraïens leger en iets wat hij ‘neutraliteit’ noemt, geen lidmaatschap van de NAVO of de EU. Kortom, Oekraïne weer Russisch.
TRUMP EN POETIN PAAIEN
Ik vermoed dat de ’onderhandelingen’, achter die gesloten deuren eigenlijk een ander brandpunt hebben. Het gaat niet over het beëindigen van de oorlog, maar over hoe het duo Poetin/Trump zo soepel mogelijk hun wereldrijken mogen uitbouwen, zonder elkaar in de weg te zitten. Vandaar het gepraat over wederzijdse ijshockeywedstrijden. Hoera, schept goede sfeer en juichen over hoe gezellig die landen weer met elkaar spelen. Daarom schrapt Trump de Amerikaanse subsidie voor Radio Liberty /The Voice of Europe, de zender die een doorn in Poetins ogen is omdat hij door zijn propagandagordijn blijft prikken. En daarom het ontbreken van protest van Poetin over Trumps pogingen om Groenland en Canada in handen te krijgen, gebieden die toch echt zijn belangen in de Arctische oceaan in de weg staan. Dat zijn allemaal opmerkelijk warme gebaren, in tegenstelling tot de wazige ‘vredesdeals’ voor Oekraïne waarover Trump zo graag opschept. De Amerikaanse onderhandelaars loven Poetin en deze noemt, op zijn beurt, Trump ’constructief’. Ook de wederzijdse Amerikaans-Russische complimenten steken schril af tegen de woorden die Washington en Moskou kiezen voor Zelensky.
Kon het duidelijker? Dat achter het masker van vredesonderhandelingen vooral gewerkt wordt aan een gemeenschappelijk Russisch-Amerikaanse verstandhouding die zich tégen Europa inclusief Oekraïne richt en impliciet vóor de uitbreiding van hun beider imperia?
COALITION OF THE WILLING
De Frans-Engelse inspanningen om een Europese legermacht op te bouwen die ‘de vrede’ zou kunnen bewaren zijn goed bedoeld. Maar hoe kan het zover komen als er geen echt vredesakkoord wordt gesloten? Daarbij komt nog dat het voor Rusland onaanvaardbaar is als er een westerse vredesmacht komt handhaven, alleen al daarom kan er geen akkoord tot stand komen waarbij een Europees leger een rol kan spelen. Gelukkig komt in de gesprekken de realistische versterking van het Oekraïense leger nu meer centraal te staan.
PISSED OFF
Even lijkt het nu weer helemaal anders. Alsof Donald en Vladimir pissig op elkaar zijn. Donald is ‘very angry, pissed off’ als Vladimir aan boord van z’n nieuwe atomaire onderzeeboot ‘Perm’, in Moermansk, weer eens herhaalt dat de regering van Zelensky ‘illegitiem’ is en tsjielpt dat de Verenigde Naties het land maar onder haar hoede moeten nemen. Wat eigenlijk betekent dat de vredelievende Poetin de onderhandelingen tot zijn spijt stop moet zetten. Ergerlijk voor Trump is dat zijn Moskouse collega voor het eerst de wenkbrauwen fronst over Donalds streven om de Groenlanders te bevrijden van het Deense juk. Vladimir priemt dat hij dit Amerikaanse plan nauwlettend in de gaten zal houden omdat het arctische gebied Rusland toebehoort. Trump springt uit zijn vel over het vertragen van het vredesproces in Oekraïne en dreigt Rusland met secondaire sancties, waardoor ieder die Russische olie koopt kan fluiten naar zakendoen in het almachtige Amerika.
Betekent dit dat dat de geostrategische afspraak tussen Trump en Poetin, het nieuwe Hitler-Stalin Pact, al afbrokkelt nog voordat die goed en wel gesloten is?
Dat moet ik nog zien. Ik geloof niet dat Trump echt zo boos is op Poetin, want dan zou hij Oekraïne moeten steunen, maar hij doet het tegenovergestelde. Hij perst Oekraïne af met een voorstel voor een mineralen-dictaat dat het niet mag weigeren, anders zal het land iets ’héél, héél verschrikkelijks’ overkomen. Poetin kan weer lachen als hij dit leest.
Ik geloof niet zo gauw dat de bouw van een nieuw Hitler-Stalin Pact al stopgezet is. De laatste tijd heb ik me geworpen op de ideologen achter Trump, zoals de hier nog onbekende maar duistere Curtis Yarvin en de al even schrikwekkende vicepresident J.D. Vance, bekend van zijn deelname aan chatgroepen over oorlogsplannen waaraan ook een journalist deelnam.
Het valt me op dat hun ideeën spiegelbeelden zijn van die van de christen-fascistische ideologen achter Poetin. Uiteindelijk zijn het ideeën die richting geven aan politiek en als die overeenkomen is dat een prima basis voor samenwerking.
MIJN WIEG
In de dagen dat ik in mijn moeder tot leven kwam was er zojuist een einde gekomen aan het Hitler-Stalin Pact. Hitler was diep in het rijk van zijn ex-partner binnengedrongen. De wereldoorlog was in volle gang. Waar ze maar konden maakten de wapenbroeders van gisteren elkaar af. Maar wel hadden ze een paar jaar daarvoor, toen mijn zus Lucie al met een stralend gezicht in haar eerste schoolbank zat, samen de wereld in brand gestoken door hun stiekem afgesproken, gezamenlijke aanval op Oost-Europa, in de nazomer van 1939.
Op het moment dat ik door m’n moeders weeën uit haar schoot gestoten werd, in dat katholieke ziekenhuis op de hoek van de Haagse Koninginnegracht, ging mijn geboorteschreeuw haast verloren in een wanhopig schreeuwende wereld. Een noodradio met een slinger hadden we niet, wel een draadje met een luidspreker naar het illegale toestel van de buren die mijn handige oudste broer Bob had aangelegd en in mijn wieg lag ik nieuwsgierig te luisteren naar de bassende stem van Winston Churchill.
Gaat de samenwerking tussen Trump en Poetin vastere vorm aannemen of juist niet? En is de Oekraïense dader van de steekpartij op de Dam het werk geweest van de Russische FSB? Als boodschap aan Nederland?
Wordt vervolgd!
– Uitgelichte afbeelding: By The White House from Washington, DC – President Trump at the G20, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=80012566
