Bedreigd: Het recht op onzin

In Nederland schijnen bedevaarten en helderzienden nog steeds immens populair te zijn. In Nederland zijn er vijftien Lourdesgrotten, replica’s van de grot in Lourdes, Frankrijk. Die laatste wordt ieder jaar door zo’n 40.000 Nederlanders bezocht. Binnenkort trekt Derek Ogilvie weer een miljoen kijkers op RTL. Wie herinnert zich niet het instralen van flessen water door het medium Jomanda? Of de immens populaire gebedsgenezer Johan Maasbach, Neerlands eerste televisie-evangelist. Ondanks innovatie, vooruitgang en het digitale tijdperk huurt justitie nog steeds wel eens een helderziende in. Op de Nederlandse televisie word je dagelijks getrakteerd op paragnosten en paranormalen, die je tegen betaling mag bellen met een vraag of een verzoek een Tarotkaartje te trekken. Het is een industrie waar miljoenen in omgaan; met potentieel, want er zijn heel veel bange en onzekere mensen die je gemakkelijk kunt uitmelken. Als je echt rijk wilt worden in Nederland word je TV-dominee waarmee je kunt appen.

Teken in Durban wat sê die strand is net vir witmense kragtens artikel 37 van die Durbanese strandverordeninge. Die tale is Engels, Afrikaans en Zoeloe, die taal van die swart bevolkingsgroep in die Durban gebied.

Het is in zo’n cultureel klimaat dat vreemde ideeën gemakkelijk aarden. Gisteren was er ophef over Joost Niemöller, die van de redacteur van NCRV Lunch te horen had gekregen niet langer welkom te zijn bij het mediaforum. Aanleiding waren zijn uitlatingen over de gekleurde medemens in een artikel over Martin Luther King. Daarin stelt hij dat omdat armoede en criminaliteit meer voorkomen onder de zwarte bevolking er iets in de genen moet zitten dat dat veroorzaakt. Want ze hebben weliswaar tegenwoordig gelijke rechten, ze doen alles fout, dus moet het iets zijn wat dieper zit dan de huidskleur. Het is een cirkelredenering die je wel vaker in die kringen hoort. Die genoten vroeger nog meer populariteit, in de tijd lang voor het internet, internationale culturele uitwisseling of openbaar onderwijs. Ons cultureel erfgoed is voor een belangrijk deel gebouwd op de gedachte dat iemand die anders is, of iets wat afwijkt van de norm als bedreigend moet worden ervaren. Dat gevoel wordt verstrekt als er wordt geroepen dat er onheil dreigt. Hoe vaker, hoe sterker het gevoel.

Zo mocht Thierry Baudet gisteren op KRO’s Lijn1 vertellen dat de conservatieve liberaal Rutte eigenlijk een sociaal-democraat was en dat ook Drees Sr. anti-Euro en tegen immigratie was geweest. De Euro bestond toen weliswaar nog niet, maar wat zal het. En vadertje Drees was zozeer tegen immigratie dat hij er nooit over sprak. Baudet was enorm teleurgesteld in Rutte en zijn toespraak, omdat het niet over immigratie, de multiculturele samenleving en de EU ging. Dat zijn immers de thema’s waarover iedereen zich zorgen moeten maken in Nederland, volgens Baudet en zijn medestanders, omdat die het gevoel bevestigen van onmacht, ontheemding en vervreemding. Net als atonale muziek en moderne kunst. Het zijn ook van die onderwerpen waarover veel misverstanden bestaan, omdat men er in het algemeen weinig van af weet of niets van begrijpt. De onwetende is een gemakkelijke prooi voor volksmenners en ander lokvolk. Meningen zijn vaak gebouwd op vluchtige ervaringen in de media en herhaling zorgt voor de rest. Zo wordt een mening een waarheid en een geloof wetenschap. Het maakt helemaal niet uit of iets het resultaat is van jarenlang wetenschappelijk onderzoek of dat het van horen zeggen is. Een mening hoe onzinnig ook telt tegenwoordig zwaarder dan een onweerlegbaar feit.

En zo klommen de andere vrijheidsstrijders tegen de onderdrukking door Brussel, de islamisering en bedreigingen van onze soevereiniteit en cultuur in de pen om gehoor te geven aan hun verontwaardiging over het lot van Niemöller. Men riep “censuur” en “Berufsverbot” door de “linkse elite”, omdat hem het woord was ontnomen terwijl hij alleen maar “de waarheid” sprak en zich weigerde te onderwerpen aan “politieke correctheid”. Die van de NCRV zijn natuurlijk communisten en dat je in Nederland tegenwoordig geen mening meer mag hebben. Of dat een mening weliswaar verwerpelijk kan zijn, hij moet gehoord moet kunnen worden, want anders is er geen echte vrijheid. Homohaters, antisemieten en xenofoben hebben ook recht op een mening. Powned voegde aan het bericht een keuzemenu toe waar lezers konden aangeven wie ze het meest op Hitler vonden lijken. Op het innovatieve ThePostOnline was er zelfs een opiniepeiling of je het eens of oneens was dat Niemöller was “weggestuurd”. Sommigen reageerders riepen zelfs dat het een schande was dat iemand met zoveel goede bedoelingen ontslagen werd. Niemöller had een contract om op freelance basis één keer in de drie weken deel te nemen aan het mediaforum van NRCV Lunch, waarin journalisten met elkaar babbelen over het nieuws. Hij was zelf gisteren even nieuws. Waarom blijft voor de meesten een raadsel, maar morgen is er gelukkig weer een nieuwe bedreiging.

@wltrrr kijkt uit naar het warme weer van de komende dagen, want dan gaan die verdomde tomaten eindelijk eens rijpen.

2 gedachten over “Bedreigd: Het recht op onzin”

  1. Bedankt voor je heldere bericht, het is voortgeplant, bittere noodzaak. Ik betwijfel alleen of deze en gene het zullen begrijpen, daar zit m duidelijk de kneep. Niveau is niet iets wat men kan kopen, je verwerft het op eigen kracht. En bij de Niemöllertjes en de roze haatzaaiertjes is dat erg moeilijk gebleken, zo niet onmogelijk; voorgenoemde mediapruttelaars zijn nog niet bij niveau 0.

Reacties zijn gesloten.