In de ochtend van 30 november werd het Amsterdamse vluchtelingententenkamp op last van burgemeester Eberhard van der Laan met harde hand ontruimd. Ruim tachtig solidaire activisten waren aanwezig om zich daar samen met de vluchtelingen tegen te verzetten. Vanzelfsprekend ging de ontruiming gepaard met de nodige stemmingmakerij in de gezagsgetrouwe media tegen de strijdende vluchtelingen en hun sympathisanten, waarbij met name ingezet werd op het drijven van een wig tussen beide groepen. Twee van de solidaire activisten maakten zich kwaad over de tendentieuze berichtgeving in de NRC, en stuurden beiden een ingezonden brief. De krant plaatste die niet, maar Doorbraak hieronder wel.
De twee reageren op de artikelen “Voor het hek zitten en inhaken” van 30 november (zie helemaal onderaan) en “Respect voor asielzoekers, twijfel over actievoerders” van de dag erna, beide van journalist Bas Blokker.In de eerste ingezonden reactie, getiteld “Activistensmaad”, staat: “Met verbazing las ik Bas Blokkers artikel van 30 november over de ontruiming van het vluchtelingententenkamp in Amsterdam. De twee hoofdpunten die Blokker in desbetreffend artikel maakt, zijn dat de aanwezigheid van actievoerders bij de ontruiming ongewenst was en dat zij daar om oneigenlijke redenen waren, namelijk omwille van een confrontatie met de politie. Nader onderzoek zou echter tot moeiteloze verwerping van beide punten geleid hebben. Allereerst is er vanuit bewoners van het tentenkamp uitdrukkelijk en via diverse kanalen opgeroepen tot solidariteit. Als Blokker de moeite had genomen de actievoerders in de zeven uur van hun aanwezigheid te confronteren met hun vermeende ongewenstheid was hij hiervan op de hoogte geweest. Dan had ook Blokker ongetwijfeld moeten erkennen dat zijn stellingname in het artikel de werkelijkheid op zijn zachtst gezegd te eenzijdig weergeeft.
Ten tweede zet een groot deel van de aanwezige actievoerders zich niet voor het eerst in voor vluchtelingen. Velen van hen houden zich op velerlei manieren veelvuldig bezig met de strijd voor vluchtelingenrechten. Bijvoorbeeld door het bijwonen van lawaaidemonstraties bij detentiecentra, alsook door vluchtelingen te steunen met opvang en andere vormen van hulp. Van actieshoppen door daar te zijn waar de politie zal zijn, was dus geenszins sprake. Blokkers artikel is, kortom, een opvallend ongeïnformeerde weergave van de gebeurtenissen rondom de ontruiming van het tentenkamp in Amsterdam Osdorp. Een dusdanig onprofessionele gang van journalistieke zaken vraagt niet alleen om rectificatie, maar ook om beantwoording van de vraag waarom het NRC dergelijke naar smaad riekende berichtgeving plaatst.”TaartjeDe tweede brief, “Verslaggeving ontruiming tentenkamp”, gaat daarop verder: “In uw verslaggeving over de ontruiming van het tentenkamp van vluchtelingen in Amsterdam Osdorp, geeft u weer eens blijk van weinig kritische journalistiek door volledig mee te gaan in het zorgvuldig door Van der Laan georkestreerde verhaal. Uw berichtgeving is bijna volledig gericht op de zogenaamde ongewenstheid van de daar aanwezige sympathisanten. Waarbij het hoofdargument is dat zij de afgelopen maanden niet veel op het kamp aanwezig waren. Laat het ten eerste duidelijk zijn dat deze sympathisanten daar, vanaf vijf uur ’s ochtends, waren op uitdrukkelijk verzoek tot solidariteit van migranten uit het kamp zelf. Ten tweede klopt het dat niet al deze mensen evenveel op dit kamp zijn geweest. Er waren dan ook veel mensen die zich in hun eigen woonomgeving, buiten Amsterdam, dagelijks bezig houden met de ondersteuning van vluchtelingen en de strijd tegen het migratiebeleid. Van der Laan krijgt uitgebreid de ruimte om te vertellen dat hij ‘een taartje heeft gegeten op de goede afloop’ en dat ‘iemand’ daar respect had voor de asielzoekers. De goede afloop voor hem, ja! En geen kritisch woord over het feit dat hij deze mensen, voor wie ze bij hun taartje zoveel respect hadden, dezelfde nacht weer op straat heeft laten gooien. En door wie denk je dat er toen vervoer, onderdak en eten geregeld is? Precies! Door diezelfde zogenaamde relschoppers. Daadwerkelijk respect bestaat eruit deze mensen te steunen in hun strijd voor een menswaardig bestaan en daarvoor waren wij daar, waar was u?”Tot zover de brieven. Hieronder nog integraal het bericht van Bas Blokker van 30 november.
Eric Krebbers
(nrc 30 november) “Asielzoekers Het tentenkamp is ontruimd, maar wat nu? Voor het hek zitten en inhaken
Actievoerdersnijd. Op de ochtend van de ontruiming van het tentenkamp van uitgeprocedeerde asielzoekers lopen er ineens veel meer blanke actievoerders dan gebruikelijk tussen de Afrikanen. Degenen die al maanden op het kamp komen en hebben geholpen met voedselvoorziening of met workshops, kijken er scheef naar. “Dit helpt dus niet”, zegt de een. “Waar waren ze al die maanden”, zegt de ander. “Ze komen alleen als er politie is.”Er is de jongen van de samenwerkende moslimorganisaties, die nog heeft geholpen bij het opzetten van de tenten. Er zijn mensen van de stichting Vluchtelingen van de Straat. Twee meisjes uit stadsdeel Westerpark, die de afgelopen weken “heel intensieve contacten” hebben gehad, gaan in de ochtendschemering nog een keer met alle mannen op de foto. Al vanaf een uur of vier is ook een contingent anarchistische actievoerders op de been. Ze hebben sjaals omgeknoopt en telefoonnummers van advocaten met viltstift op elkaars armen geschreven.
“Waarom”, vraagt de Ethiopiër Abdelnasir Abdalla Ahmed, als hem wordt verteld dat de actievoerders de politie willen tegenhouden. De meeste kampbewoners hebben zich erbij neergelegd dat de politie hen komt arresteren na het verstrijken van het gemeentelijk ultimatum. Ze hebben gisteren welbewust het aanbod afgeslagen om vrijwillig naar dagopvang af te reizen. Dan liever in de cel van de vreemdelingenbewaring. Niet echt, zegt Younis Omar dan ook als iemand hem vraagt of hij blij is met alle steun.
Tegen vijven roept een van de leiders van de anarchisten de groep bij elkaar. Hij kondigt aan op verzoek van de mensen uit het tentenkamp geen geweld tegen de politie te gebruiken, en ook geen leuzen te scanderen. “Ik stel voor dat we voor het hek gaan zitten als de politie komt en inhaken.” Ze spreken af op duidelijke afstand van de kampbewoners te gaan demonstreren.Even na negen uur slaagt de politie erin het kordon van inhakers te doorbreken. Een voor een worden ze afgevoerd. In een ordelijke rij, koffers en tassen voor zich, wachten de asielzoekers op wat komen gaat.
Nadat de vordering van de politie twee keer is voorgelezen in vier verschillende talen, gaat de politie over tot arresteren. De naar schatting 95 asielzoekers worden een voor een gefouilleerd en gefotografeerd. Er wordt een vingerafdruk afgenomen. Hun naam en type bagage worden genoteerd.
In een grote bus gaan ze naar een politiebureau. Daar wordt bekeken wie naar de vreemdelingendetentie moet, en wie toch weer heengezonden wordt, zegt een woordvoerder van de burgemeester.
Dit stuk is eerder verschenen op de website van Doorbraak.eu; auteur Eric Krebbers.
