Het is dat ik een persoonlijke reden had om tot zeer laat op te blijven, maar eigenlijk had ik het moeten weten toen de scherpe verdeeldheid in Schotland ter sprake kwam in Scotland decides op de BBC. Op de Orkaden en de Shetlands vindt men Edinburgh te ver weg en zit men “dus” niet op Schotse onafhankelijkheid te wachten. Misschien moesten die eilanden zich maar afscheiden om binnen het Verenigd Koninkrijk te blijven. Want Londen, dat is dan niet zo ver weg blijkbaar (en laten nou de olie en gas zich hoofdzakelijk bij deze eilanden bevinden…).
Inderdaad, op de Orkaden was drie kwart van de kiezers “tegen”. Zo werkt het Britse imperium, nog steeds.
Ik overzie even mijn meest intense “buitenland”-activiteiten van veertig jaar en langer geleden: Biafra, Bangladesj, Ierland, Palestina. Verdomd, in alle gevallen producten van Engelse (niks Britse) koloniale politiek waarbij de overheersers onoverbrugbare tegenstellingen ontwaarden bij de onderdrukten die uiteraard alleen door “Brits” geniaal koloniaal bestuur opgelost konden worden. In het geval van Palestina was het wel heel grof: land beloven aan mensen die er niet wonen in een gebied waar je op dat ogenblik geen zeggenschap over hebt. Dat werd alsnog geregeld. De truc die ook in Ierland is uitgehaald kan ten aanzien van Schotland ook, maar het hoefde niet, tenslotte won de “neen”-stem, al zou men zich kunnen afvragen of 45% voor “ja” niet een groot percentage is waar toch rekening mee moet gehouden worden – met de mensen er achter.
Het Engelse koloniale rijk heeft overal zijn sporen, ook waar het nooit geweest is (en dat is op niet veel plaatsen, ook Vlissingen hebben ze en tijdje in handen gehad). Tenslotte zijn de Verenigde Staten een afgeleide van het Rijk en de onstuitbare behoefte van iedereen ter wereld de taal van MTV en McDonalds te spreken zorgt er voor dat het Rijk overal doordringt. Tweedegraads of niet.
Nu zijn de Engelsen (“Britten”) zich wel bewust van deze aanwezigheid overal ter wereld, in tegenstelling tot “de Amerikanen” (weer zo’n term die wel heel pars pro toto is) – daar heeft men in doorsnee geen idee waar Irak of Afghanistan ligt, of Vietnam, maar bombarderen “voor onze vrijheid’ kunnen “we” het. En hoe ongelooflijk het ook is: de VS is voor veel vluchtelingen uit de door het imperiale leger bestookten de vluchtbestemming.
Je hoeft in een beetje Britse (dat dan weer wel) stad niet ver te lopen om te merken dat “zij” op het eiland zijn omdat “wij” daar waren. De door mensen uit voormalig Brits-Indië gedreven newsstand of cornershop confronteert je al met het (verleden van) het Rijk. De nasi goreng bij “de Chinees” is een Maleisisch gerecht (ook Brits geweest) en is vanzelfsprekend pedis, iets wat men de Nederlandse klanten niet zou durven aandoen. Toen ik er voor het eerst was struikelde je in Londen over de zwarte schoonheden, een genoegen dat Nederland pas later zou kunnen kennen en eigenlijk niet gekend heeft (je moet een geheugen hebben om de dagelijkse racistische zooi in historisch perspectief te zien, “Surinamer” was tijdenlang een scheldwoord en met “Antilliaan” is het nog steeds niet anders). Zelfs Nigel Farage durft “multicultureel” Groot-Brittannië niet af te vallen. En al met al: de eerste plaats waar ik ooit op straat Welsh heb horen spreken was Londen, niet ergens in het land zelf…
Wijlen mijn schoonvader wilde niet weten van verhalen over onderdrukking van bijvoorbeeld India. Wij gewone Engelsen hadden daar geen boodschap aan. Ik ben tenslotte beachteroordeeld, om eens een nieuw woord te introduceren, ik deel het leven al lang met iemand wier vaderland Engeland is. Hoe zou ik het land van George Orwell ooit kunnen afvallen.
Maar de Grote Regisseur hoort mij wel brommen over het Schotlandreferendum. “Ik heb het je toch gezegd,” zegt de Grote Regisseur dan, “als het stembiljet verandering kan brengen zou het allang verboden zijn.”
Jammer dat het niet mogelijk is om plaatjes te posten omdat ik heb een hele mooie fotoshoot van de CNN scherm met het resultaat: NO 58% en YES 52%, het zou zeker ergens tussendoor zijn geweest.
Veel belangrijker is dat nu de Catalanse regering net een wet heeft aangenomen die afgezien van het geratel van Madrid het houden van een Catalaanse Referendum voor afscheiding mogelijk maakt.
Bijzonderheid in dezen is dat iedereen van tevoren weet wat het resultaat in deze specifieke Referendum zal zijn.
Daarom deed tot nu toe Madrid alles om alles om het tegen te houden.
Schotland kan niet zelfstandig beschikken over de aardolie en -gas van de Noordzee. En daar ging het referendum op de eerste plaats over. Alle blabla verder ten spijt.
Salmond kan zonder die inkomsten geen ambitieuze plannen à la Venezuela uitvoeren. Zijn aftreden is dus niet verwonderlijk ondanks toezeggingen over ‘devolutie’.
@Tijl: “Salmond kan zonder die inkomsten geen ambitieuze plannen à la Venezuela uitvoeren.”
Wat moet ik me daar bij voorstellen (moeten veel Schotten nog leren lezen en schrijven, wonen ze in krotten)?
@Joke,
Nee niet in krotten, maar…
Jackie Anderson stands in the center of the campaign office she helps run on Maryhill Road in northern Glasgow. Her white T-shirt is emblazoned with a single word in bright blue print: “Yes.”
On Thursday, Scotland holds a referendum on independence from the United Kingdom. Pollsters say the race is too close to call. But Anderson has no doubt about the way the residents of Maryhill will vote.
“Independence has won the hearts and minds of people here,” she says. “They want a return to old Labour and socialist values. It’s not about hating the English. It’s about the sense that Westminster is totally detached from ordinary life.”
Fifty-year-old Anderson — herself a former Labour voter who moved to the pro-independence Scottish National Party (SNP) some years ago — grew up in the area and now works there as a housing officer. One of her many duties is distributing vouchers at a local food bank.
“Maryhill is poor. There is a lot of social deprivation. If you’re unemployed, you get £72 [$117] a week support, which is nothing. It’s very tough. But independence offers a bit of hope. That’s why Maryhill is going yes.”
Bron: http://america.aljazeera.com/articles/2014/9/17/yes-vote-glasgowscotland.html
72 pond = 91 euro.
@Tijl: Het is vooral een kwestie van een eerlijker verdeling van belastinginkomsten, maar dat bedoelde je wrsl. ook. Het is alleen dat het klinkt alsof zoiets zo ontzettend ‘duur’ zou zijn dat je het zonder olie-inkomsten niet zou kunnen bekostigen.
@Joke,
Je hebt gelijk dat het om een eerlijker verdeling van welvaart gaat. In de huidige situatie komen de inkomsten echter vooral terecht bij de elite in Londen. Door een losser verband (devolutie) kan Schotland wellicht een iets socialere politiek voeren, het haalt het natuurlijk niet bij de mogelijkheden van een onafhankelijk Schotland.
Het zou ook van dezelfde Anderson het uitspraak zijn geweest – “onze politieke systeem is grotesk” ( omdat door Engelsen bepaald).
Alle beslissende macht moet hier naar het Schootse Parlement, voegt ze vervolgens.