Vandaag opent de UvA na jaren (buren)ruzie, discussie, ontwerpen en bouwen dan eindelijk de nieuwe UB op het Binnengasthuisterrein. Met een gigantisch atrium, honderden studieplekken en minder boeken dan aan het Singel. Een gesprek met de eveneens kersverse directeur Carlos Reijnen. ‘De UB móet een plek van debat zijn.’
Ja stel je voor dat het een bewaarplaats van boeken zou zijn, wat het woord,ontleend aan het Grieks, toch echt betekent.
Een kwart van de literatuur uit de UvA-bibliotheken in de binnenstad is inmiddels verdwenen. Rondom het indrukwekkende, lichte atrium verrijzen wel meer dan duizend studieplekken, vertelt Reijnen.
Kortom, we hebben een enorme, nieuwe UB à 140 miljoen euro, maar minder plek voor boeken?
‘Al het werk blijft natuurlijk behouden, maar een deel is naar het depot IWO verhuisd. Bibliotheken draaien minder om boeken.
Het verdwijnen van de bibliotheken oude stijl stuitte tegen de borst van de liefhebbers van de P.C. Hoofthuisbibliotheek. Actiegroep de Reaksie zette een grote petitie en vervolgens drukbezochte ‘uitvaart’ voor de bieb op. Hoe is het uitsterven van zulke publieksfavorieten te verdedigen?
‘De P.C.-Hoofthuisbibliotheek was inderdaad erg prettig. Ik kwam er zelf vaak om te werken als onderzoeker. Het fijne aan die bibliotheek was dat je middenin de collectie zat. In allemaal kleine hoekjes, rustig of juist waar je even samen kunt praten, naast de boeken. En dat is precies het concept wat ik in deze nieuwe UB zo goed zie terugkomen. Veel kleine ruimtes, tussen de literatuur.
Een plaats om te kwebbelen en te kwekken en tegen zionisten te schreeuwen:
Het is een bibliotheek dus ik vind dat dat debat een beetje on topic moet blijven. Palestina-Israël dat kan zeker bij de onderwerpen horen, maar dan het liefst met thema’s als censuur of vrijheid van informatie. Zo’n discussie mag dan absoluut flink schuren.’
Het mag schuren, die kennen we. Dekoloniale wijsheden, je voelt het zo.
(H)et project is tegen fikse tegenvallers aangelopen. Voorbeelden zijn protesten tegen de sloop van het oude Binnengasthuis – gelukkig met succes –, bezwaren van buurtbewoners, bouwmateriaal dat alleen via de gracht in plaats van de straat vervoerd kon worden en een onverwachts noodzakelijke fietsenstalling.
De actiegroep tegen die sloop, zou dat de driepersoonsgideonsbende van midden jaren zeventig zijn, waarvan ik de eer heb lid te zijn geweest?
Enfin, het barbarendom heeft gewonnen.
Citaten uit Folia Civitatis.
– Uitgelichte afbeelding: Door Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=23971988
