De Verenigde Staten, van welk land de meeste inwoners niet nalaten te roepen dat ze de geweldigste democratie ooit zijn, hebben zichzelf weer eens gigantisch in de voet geschoten ten gevolge van de totale polarisatie die een tweepartijensysteem nu eenmaal met zich meebrengt.
Tweepartijensystemen vereisen immers nauwelijks het sluiten van compromissen omdat steevast één van de twee de absolute meerderheid verwerft. Daardoor bestaat het gevaar van radicalisering, iets waar vooral de Republikeinen aan onderhevig zijn geweest. Die partij is sinds Newt Gingrich in de jaren negentig geleidelijk tot een pure, cynische machtsverwervingsmachine verworden, zonder enige ideologie.
En nu staat men dus voor het probleem dat men het zelfs binnen de Republikeinse partij niet eens kan worden over een nieuwe Spreker van het Huis, na de afzetting van Kevin McCarthy. In het soort regelingen dat je vooral in het bestuur van de Verenigde Staten lijkt aan te treffen zijn allerlei dingen afhankelijk van één verondersteld superpersoon zonder wie er niets meer kan gebeuren. De Spreker van het Huis is ook zo iemand, en nu ligt het Huis van Afgevaardigden dus volledig plat omdat er momenteel slechts een tijdelijke Spreker met zeer beperkte bevoegdheden is. Zijn enige bevoegdheid is het bevestigen van een nieuw gekozen Spreker, begrijp ik.
Nu was het tot voor kort zo dat je een Spreker niet zomaar af kon zetten, er moest een substantieel aantal leden van het Huis akkoord gaan met een stemming daarvoor, maar Matt Gaetz en de zijnen wilden alleen akkoord gaan met de benoeming van Kevin McCarthy als de regels zodanig veranderd zouden worden dat slechts één lid van het Huis zo’n stemming al kon aanvragen, wat Matt Gaetz – vrijwel iedereen binnen de Republikeinse partij haat hem, en er zijn geluiden dat men hem via de Ethische Commissie het Huis uit wil proberen te zetten – weinig verrassenderwijze na verloop van tijd dan ook deed.
Twee andere kandidaten meldden zich, de afschuwelijke – en dus onvermijdelijk door Trump gesteunde – Jim Jordan met zijn witte hemden en gele stropdassen (wáárom is die man trouwens nog niet aangeklaagd? Hij heeft een dagvaarding van het Huis genegeerd van de 6 januaricommissie en hij speelde duidelijk met Trump onder een hoedje op 6 januari 2021. Liz Cheney siste hem nog toe van haar af te blijven bij de evacuatie van het Huis, omdat híj hiervoor verantwoordelijk was volgens haar. Ook hier lijken Congresleden, net als presidenten, als een soort heilige supermensen beschouwd te worden die onschendbaar moeten zijn) en de slechts marginaal minder erge Steve Scalise. Die laatste werd genomineerd maar heeft zich gisterenavond dus alweer teruggetrokken omdat ook hij niet voldoende stemmen kon krijgen, de Republikeinse fractie en het Huis stuurloos achterlatend.
Volgens Robert Reich is de enige oplossing nu dat de wat redelijkere Republikeinen ofwel voor Hakeem Jeffries (D) als Spreker stemmen (zie ik niet gebeuren), of dat Democraten met een aantal gematigde Republikeinen (die bij de laatste verkiezingen zetels van Democraten wonnen) samenwerken om een van hèn tot Spreker te maken. Die zetels komen immers in gevaar als zij zich al te rabiaat opstellen in hun districten.
Of de Democraten dan maar weer de verstandigste willen zijn zullen we moeten afwachten.
(Kapitool Washington – eigen foto Laurent)
