Door Arthur Graaff
De grondregel is simpel: gebruik nooit de ‘jodenster’ voor actuele politieke problemen. En ook geen andere nazisymbolen als het niks met WO-II of de holocaust te maken heeft. En helemaal niet in actuele spotprenten.
Je laat dan namelijk zien dat je van de nazi’s en de holocaust de essentie niet hebt gesnapt. Die cartoon is dom, en bovendien keihard en verlakkend populisme. Het is ook pure armoe: als je niks meer weet dan gooien we er een hakenkruis, hitlersnor of jodenster tegenaan…
Hier voor de hoofdredacteur Bjorn Oostra en cartoonist Martijn waarom dit niet kan.
- De holocaust oftewel geplande massamoord op Europese Joden is zo uitzonderlijk geweest, dat niets daarmee te vergelijken valt.
- De nazi’s waren een terreurbende die kon regeren omdat ze totaal gewetenloos uit waren op de macht, met alle middelen, maar vooral met geweld; aanvankelijk met knokploegen, daarna massa-arrestaties van tegenstanders en strafkampen, daarna met keiharde discriminatie ook via de ‘wet’ en de rechters; daarna met roof, deportatie en massamoord in vernietigingskampen.
- Het is ons met vallen en opstaan gelukt om staatsdiscriminatie en staatsterreur in ieder geval in West-Europa te beteugelen, al kost dat zelfs 80 jaar na de oorlog nog aardig wat moeite en zijn er jammer genoeg dwaalgeesten, zoals Le Pen of de AfD die terug willen naar vormen van nazisme en fascisme.
- De suggestie dat de EU-staten of Nederland fascistokde plannen of regels hebben, is domme volksverlakkerij.
De cartoon in De Limburger heeft ook nog één raar bij-effect: het zal de discussie over een vaccinatiepaspoort scherper maken.
Een portret van de hoofdredacteur Bjorn Oostra – ik ga er niet naar zoeken maar meld het vast even – met hitlersnor is daarom ook helemaal fout.
Uitgelichte afbeelding: Leichenverbrennung durch das Sonderkommando KZ Auschwitz-Birkenau, August 1944 – Von A member of the Sonderkommando from Greece, often named as Alberto Errera (or Albert, Alex, Aleko or Alekos), a Greek army or naval officer who died in Auschwitz in 1944.For Errera’s death, see Gideon Graif, We Wept Without Tears: Testimonies of the Jewish Sonderkommando from Auschwitz, Yale University Press, 2005, p. 375; Steven Bowman, The Agony of Greek Jews, 1940–1945, Stanford University Press, 2009, p. 95; Shlomo Venezia, Inside the Gas Chambers: Eight Months in the Sonderkommando of Auschwitz, John Wiley & Sons, 2013, p. 90ff. – First published in Stanislaw Wrzos-Glinka, Tadeusz Mazur and Jerzy Tomaszewski, 1939–1945: Cierpienie i walka narodu polskiego, Zarząd Główny Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Warsaw, 1958, p. 80. Also see here and Auschwitz-Birkenau museum: [1] [2] [3] [4], Gemeinfrei, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8676559
