De Ahniyvwiya (“Cherokee”) waren helemaal “aangepast” aan de koloniale wereld: hadden nette boerderijen, waren christelijk geworden (wat dat ook eigenlijk moge inhouden) en hun landbouw riep de jaloezie op van de witte indringers. Dus vond Andrew Jackson het tijd hen te deporteren naar Oklahoma. Te voet in 1835. De tocht der tranen. Duizenden kwamen er bij om.
Andrew Jackson hield er ook nog eens zo’n vijfhonderd mensen als slaaf op na. Het is een dagelijkse opgestoken middelvinger tegen de nazaten van de mensen tegen wie hij zijn misdaden pleegde dat hij op het twintig-dollarbiljet staat, en dat er zoveel plaatsen naar hem genoemd zijn. En het standbeeld dus.
Gisteren was op het Lafayette-plein in Washington DC, op een steenworp afstand van het Witte Huis, het ogenblik aangebroken om zijn standbeeld daar omver te halen. Ook dit is al een machtsstrijd, en dit is goed te zien aan de reacties van de macht in het algemeen en Trump in dit geval in het bijzonder. Voordat het beeld neergehaald kon worden kwam de “parkpolitie” er op timmeren en gas spuiten op de demonstranten.
Uitstel, geen afstel.
