Probeert u zich eens een Nederlands politicus voor te stellen die sarcastische opmerkingen maakt over een potentieel dodelijke ziekte van een collega. Ik zie het zelfs Wilders niet doen, over wie dan ook.
Trump echter, over Mitt Romney die in quarantaine is gegaan, en net als Trump in de zeventig is, een leeftijd waarop een besmetting met COVID-19 dodelijk kan aflopen:
Onder normale omstandigheden zou je erop kunnen vertrouwen dat de volkstrekt belachelijke en schandalige manier waarop Trump zich gedraagt in deze crisis, en hoe hij zich er doorheen probeert te liegen, een garantie zou zijn voor een verlies bij de verkiezingen. Maar gisteren nog zag ik een Amerikaan in een reactie op Facebook in alle ernst beweren dat hij vond dat Trump het geweldig deed. Republikeinen mogen dan niet immuun zijn voor het coronavirus, voor de werkelijkheid lijken ze dat vooralsnog wel degelijk te zijn. Misschien dat als die werkelijkheid binnenkort wel héél concreet aan ook hun deuren komt kloppen die immuniteit doorbroken gaat worden.
Overigens zou het me niet verbazen als Trump en de Republikeinen op een of andere manier deze crisis gaan gebruiken om de verkiezingen af te kunnen blazen. De Republikeinen onder McConnell zijn immers een volstrekt anti-democratische partij geworden. Nu is het wel zo dat de regering dat officieel helemaal niet kan doen, dat kan alleen het Congres. En ook als er geen verkiezingen zijn verloopt het presidentschap in januari 2021 en wordt de Speaker of the House president, heb ik me laten vertellen.
Maar er zijn de afgelopen jaren al meer dingen in de Verenigde Staten gebeurd die absoluut niet zouden kunnen. Het weigeren van dagvaardingen zou keihard afgedwongen kunnen worden door het Congres, de belastingaangiften van de president moesten per wet direct aan het Congres overhandigd worden als dat daarom vroeg, en toch zijn er talloze dagvaardingen genegeerd en die belastingaangiften hebben we nog steeds niet gezien.
Bovendien zijn er andere manieren om de verkiezingen te saboteren, bijvoorbeeld door de resultaten officieel in twijfel te trekken, waarna in het uiterste geval het Huis van Afgevaardigden de president kiest. Máár: met slechts één stem per staat! Wat dus een Republikeinse overwinning zou garanderen. Dat hele Amerikaanse kiesstelsel, met zijn winner-takes-all systeem en het Kiescollege met kiesmannen, lijkt erop gericht de bevolking zo weinig mogelijk invloed op de keuze van de president te laten hebben terwijl je ze tegelijkertijd de indruk geeft dat ze dat wel hebben). Nu kiezen wij onze premier helemáál niet natuurlijk, maar die heeft ook lang zoveel macht niet als een Amerikaanse president, hij is de facto slechts een minister, de primus inter pares.
Deze crisis móet Trump vernietigen. Als het dat niet doet, dan zal niets dat bewerkstelligen en komt het half-democratisch experiment dat De Verenigde Staten heet tot een eind.
