Gelukkig is het nog goedgemaakt voordat we definitief gescheiden werden. Mijn laatste of beter enige ruzie met onze makker LRD, Willem. Ik zag echt al helemaal niets meer in “Pride”-roetetoeterij met een boot van de politie, van de INGBank, van de Shell (of was dat nog een stap te ver?), het CDA…
En ik denk aan de buurman hiernaast, met zijn gezinnetje, vijf verdiepingen, en daar zit hij met een lullig D’66-vaantje en een regenboogvlaggetje. Geeft het toch toe, het heeft geen enkele emancipatoire betekenis meer.
Homo’s als attractie voor boeren, burgers en buitenlui. De zoveelste portie herrie en drukte die over Amsterdam wordt uitgegoten. Hij was het met mij eens, maar vond kritiek ook te ver gaan. Het had wel degelijk betekenis voor wie niet uit de kast kon komen. Maar dat was nou net het punt. Als je gay bent in Elspeet of Grafhorst heb je niets aan een blotekontenparade met zeikmuziek op de Amsterdamse grachten. Gesteund door de ABNAMRO.
Omdat het fijn is jezelf te kunnen zijn.
En dat fijn jezelf te kunnen zijn heeft inmiddels zijn VVD/Veronica-eindpunt bereikt. De parade heet Pride, niet Gay Pride. Want hetero’s mogen ook trots zijn op wie ze zijn.
Op dit punt breek ik even in snikken uit en het schiet door mij heen dat het maar beter is dat Rooie Flikker van het eerste uur Willem dit niet meer hoeft mee te maken.
En ook hier dringt zich de vraag naar voren: wat nu te doen?