Afgelopen week spuide Donald Trump zijn zoveelste walgelijke tweet, deze keer over LeBron James, de basketballer die een complete gratis school oprichtte met garantie voor betaling van het collegegeld voor een vervolgopleiding. Dit in scherpe tegenstelling tot Trump die een universiteit oprichtte waarna hij 25 miljoen moest betalen aan door hem opgelichte studenten. Lebron had eerder laten weten nooit plaats te zullen nemen aan een tafel voor een gesprek met Donald Trump.
Trump, die het woord presidential waarschijnlijk niet vaker dan zeven van de tien keer goed kan spellen, moest hier natuurlijk weer direct op reageren:
Lebron James was just interviewed by the dumbest man on television, Don Lemon. He made Lebron look smart, which isn’t easy to do. I like Mike!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) August 4, 2018
Met al zijn aanvallen op de veronderstelde intelligentie van anderen zou het toch waarachtig hilarisch zijn als iemand eens een IQ test van hem kon lekken. Als het resultaat boven de 95 uit komt zou het mij verbazen.
Er wordt wel gezegd dat zijn afstotelijke tweets slechts afleiding zijn van belangrijkere zaken die inmiddels stiekem door zijn regering geregeld worden. Van de ene kant is dat beslist waar, en daar kom ik zo meteen op terug, maar van de andere kant is het ook enorm zorgwekkend dat iemand die zich dermate walgelijk gedraagt nog steeds op de steun van tientallen miljoenen kan rekenen (wie, WIE in godsnaam zijn dat? Zoals men al twee jaar op Twitter of Facebook kan lezen, hoe is het mogelijk dat slechts die ene gelegenheid waarbij hij een gehandicapte verslaggever belachelijk maakte met zijn handicap al niet volslagen fataal was voor zijn campagne? En er zijn nog vele vergelijkbaar abjecte of ergere incidenten gevolgd, waaronder natuurlijk ook Charlottesville, waarbij het gedrag van nazi’s, met nota bene een dode als gevolg, onder het tapijt geveegd werd). Bijna 90% van de Trumpstemmers steunt hem nog steeds, wat deels verklaart waarom de Republikeinse partij hem nog steeds niet wil laten vallen.
Deels, en daar ligt het andere probleem: de Republikeinse partij is namelijk ook zelf verworden tot een door en door cynische belangenbehartiger van het grote geld, de big corporations die een definitieve machtsgreep willen plegen en nu hun kans schoon zien. Niet dat de Democraten helemaal vrij te pleiten zijn van het behartigen van belangen van het grote geld – in de VS mag je kiezen tussen rechts en ziekelijk extreem-rechts – het probleem van de Amerikaanse politiek IS namelijk het grote geld. Toch, het was het door Republikeinen beheerste Supreme Court die de conservatieve organisatie Citizens United in het gelijk stelde in 2010, en kortgesteld bepaalde dat het een beperking van de vrijheid van meningsuiting was als bedrijven niet mochten doneren aan PACs (Political Action Committees) en daarmee dus indirect maar onbegrensd aan politieke partijen konden doneren. Kortom, hoe meer geld je hebt, hoe meer recht op meningsuiting. Het kan de Republikeinse partij dus voor een belangrijk deel werkelijk geen zier schelen hoe afstotelijk Trump zich gedraagt, zolang hun agenda maar doorgevoerd wordt.
Waaruit bestaat die agenda? Voor een belangrijk deel uit het vrij baan maken voor commerciële belangen van bedrijven middels dereguleringen van allerlei soort.
Zo werd de Dodd-Frank regulering van Wall Street, ingesteld na de crisis van 2008 ter voorkoming van een herhaling van iets dergelijks, versoepeld.
Verder is er een hele reeks milieugerelateerde regels herroepen. Soms krijg je het idee dat het er vooral ook specifiek om gaat dingen die liberals aan het hart gaan, en in het bijzonder als ze door de regering Obama ingesteld zijn, kapot te maken.
Zo werd al vrij snel besloten verder te gaan met de Keystone Pipeline in Noord-Dakota, waar men na een lang gevecht de regering Obama eindelijk zo ver had gekregen die leiding om een gebied waar de plaatselijke native Americans onder andere hun drinkwater vandaan halen heen te leiden. Die indianen moeten wel hun plaats weten natuurlijk.
Natuurreservaten werden opgeknipt, zoals het Bears Ears nationaal park in Utah, dat van ca. 500.000 hectare naar 80.000 hectare gereduceerd werd. Dit ter behartiging van mijnbedrijven die er fossiele brandstoffen en uranium willen gaan winnen. Iets dat een landschap compleet vernielt, zoals u zult begrijpen.
Nog afgelopen week kondigde de regering Trump aan de emissiestandaarden voor auto’s te willen versoepelen terwijl we in deze contreien zomers meemaken zoals die nog nooit zijn vertoond. Alles ten gevolge van de hoax die klimaatverandering heet blijkbaar. Het betreft hier inderdaad een regeling van Obama, die specifiek ter bestrijding van de globale opwarming was bedoeld.
Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, en deze lijst is niet eens uitputtend, heeft de regering Trump ook een verbod op het gebruik van pesticiden opgeheven, die onder andere neonicotinoïden bevatten. De stof die er sterk van verdacht wordt de dramatische teruggang in de bijenstand te hebben veroorzaakt. U weet wel, die beestjes die essentieel zijn voor onze voedselvoorziening. De Republikeinen kan dat alles niets schelen, zolang zij binnen hun eigen paar jaar die ze nog te leven hebben maar twintig keer binnenlopen.
Een algemener en zo mogelijk nog angstwekkender beeld van de verderfelijke agenda van de Republikeinen, ook op politiek en grondwettelijk gebied, schetst hoogleraar geschiedenis Nancy McLean hier in een interview met Bill Maher.
Volgens haar is er sprake van een lange termijnstrategie van Charles Koch om de Amerikaanse grondwet definitief in het voordeel van zijn smerig rijke soortgenoten te wijzigen. Zoals bijvoorbeeld het terugdraaien van directe verkiezingen van senatoren per staat, en ze weer door de staatsregeringen aan te laten stellen, omdat die staatsregeringen doorgaans veel gevoeliger zijn voor beïnvloeding door grote bedrijven. ”Instead of a constitution of checks and balances, they want a constitution of locks and bolts”
Toch is zelfs dit niet het hele verhaal denk ik, alhoewel zeker een heel belangrijk deel ervan, in elk geval wat betreft de binnenlandse politiek. Maar internationaal gezien is Trump zelf wel degelijk van belang.
Inmiddels hoef je geen ontzettende complotdenker meer te zijn om te vermoeden dat er in elk geval íets speelt tussen Trump en Rusland. De eindeloze reeks contacten tussen mensen gelieerd aan zijn campagne en de Russen, zijn gedrag ten aanzien van Poetin, en dan vooral zijn verbijsterende optreden te Helsinki, dat hij probeerde te corrigeren met de absurde leugen dat hij “wouldn’t” had willen zeggen in plaats van “would”. Met daarbij ook nog eens het geheime overleg tussen hem en Poetin, de inhoud waarover zelfs de directeur van National Inelligence Dan Coats nog steeds niet ingelicht is.
In een ander interview van afgelopen vrijdag door Bill Maher met voormalig NSA-medewerker Malcolm Nance, laat die laatste weten dat hij denkt dat het geheime gesprek tussen Trump en Poetin een soort van geheim Jalta-overleg was, waar ze de wereld tussen hen twee verdeelden. Twee autocratische machten, die Europa uit elkaar zullen spelen, en daar aparte autocratische machten zullen installeren. Hier het interview vanaf 8.50 ( maar ik weet niet hoe lang het er zal staan vanwege auteursrechten).
Trump ontwijkt systematisch elke controle op wat hij doet. Een van de eerste maatregelen die hij nam toen hij het Witte Huis in trok was het afschaffen van het logboek waarin bijgehouden werd wie er het Witte Huis in- en uitging. Hij bleef ook steeds zijn eigen telefoon gebruiken in plaats van de telefoon die je in het Witte Huis verondersteld wordt te gebruiken, natuurlijk omdat hij vreesde dat er anders meegeluisterd werd, of dat de gesprekken terug te vinden zouden zijn. Hij denkt blijkbaar dat zijn veiligheidsdiensten zijn eigen telefoon desgewenst niet zouden kunnen hacken, maar dat komt omdat hij denkt dat hij intelligenter dan iedereen om hem heen is, terwijl bij een IQ van 95 zo’n 65% van de mensen intelligenter zijn dan jij. Zijn belastingaangiften heeft hij ook nooit geopenbaard, alles moet geheim blijven en daar zijn redenen voor. Overigens is een van de redenen die me hoop geven dat Trump uiteindelijk ten onder zal gaan dat hij te stompzinnig is om hiermee weg te kunnen komen.
Welk belang heeft Poetin bij Trump in het Witte Huis? Hij heeft zelf ronduit toegegeven in Helsinki dat hij Trump graag in het Witte Huis zag. Poetin ziet de gekte in de VS en beseft met een duivels genoegen dat het geen flikker uitmaakt als hij dat openlijk toegeeft.Trump wist van gekkigheid niet meer wat hij moest doen dus tweette daarna weer dat er nog nooit iemand harder voor Rusland geweest was dan hijzelf.
Lange termijndoelen van Poetin zijn de NAVO en de EU uit elkaar te spelen, zoals Malcolm Nance stelt. Dat is inderdaad in het belang van Rusland, om die militaire en economische machtsblokken op te breken. Op zichzelf is Trump daar het juiste type nuttige idioot voor, omdat hij werkelijk met iedereen ruzie krijgt die langer dan een kwartier in zijn nabijheid moet verkeren. Nu is Trump wel bijzonder moeilijk te beheersen, zoals diverse medewerkers van hem gemerkt hebben. Ook een ijzervreter als ex-mariniersgeneraal John Kelly heeft zijn tanden erop stuk gebeten. Dat lukt gewoonweg niet bij dit soort dictatoriale kleuters, tenzij onder zeer zware druk.
Het kan zijn dat dit het is, dat Poetin dat gezien heeft en dacht “Als ik die mafketel president van de VS kan maken veroorzaakt dat genoeg chaos in mijn voordeel”.
Maar het kan ook verder gegaan zijn. Ik geef direct toe dat dit speculatie is, maar denkt u even over het volgende na: het is bekend dat de geniale zakenman Trump na zes faillissementen geen leningen meer kon krijgen in de jaren negentig, en dat dat uiteindelijk alleen nog maar lukte bij Russische banken. Ik vind het dan niet zo’n vreemde gedachte dat Poetin dat ook opgevallen moet zijn, en vervolgens bedacht dat het ideaal zou zijn om iemand die financieel aan Rusland vasthangt als president van de Verenigde Staten te hebben. Die financiële druk zou waarschijnlijk zelfs voor een losgeslagen psychopaat als Trump voldoende moeten zijn om hem onder de duim te houden. De door zeventien Amerikaanse veiligheidsdiensten bevestigde en alleen door Trump en FOX News ontkende bemoeienis van Rusland met de Amerikaanse verkiezingen volgde.
Tot slot: zoals bleek uit mijn vorige artikel over het regime Trump denk ik zelf ook wel eens “kun je het nu niet eens over iemand anders hebben?” Maar dan realiseer ik me weer dat we het over een onwaarschijnlijk walgelijk individu hebben, met een volslagen corrupte en malicieuze partij achter zich die aan het hoofd staan van wat vooralsnog de grootste economie en verreweg sterkste militaire macht ter wereld is. Dat mag niet genegeerd worden, en we kunnen het ons niet veroorloven ons murw te laten maken door hun permanente stroom van kwaadaardige leugens en volslagen waanzinnige beweringen.
