Parijs wemelt van democratie. Echte democratie. Zij stroomt over de straten en pleinen. Mensen spreken en luisteren naar elkaar in bijeenkomst na bijeenkomst. Zij groeit in getal, verspreiding en diversiteit. De beweging die eerst begonnen is met middelbarescholieren die in opstand waren over de moord op een scholier door de politie, toen massaal verzet werd tegen een mogelijk ongedaan maken van lang verworven bescherming van arbeiders, zij breidde zich uit tot mensen die spraken op pleinen, die ze in de nacht trachtten te bezetten, die werden onderdrukt, en die de volgende dag terugkwamen, en de volgens, en de volgende.
Dit is geen protest. Mensen zijn hier iets anders aan het scheppen Zij stekken niet een enkele eis, zij praten met elkaar over de noodzaak van “echte democratie”, hetgeen discussies van mens tot mens inhoudt over hun eigen leven en wat het belangrijkst is voor hen. En in het geval zij met eisen komen, zal dit het gevolg zijn van deze soort discussies – horizontaal en gezamenlijk besloten. Er zijn nu tientallen pleinen waar ’s nachts vergaderingen worden gehouden, alleen in Frankrijk. Meer tientallen van op de zelfde wijze georganiseerde bewegingen kome op in andere delen van Europa en Canada op het moment van schrijven.
ROAR over Nuit Debout, alwaar ook een proeve van een programma voor de naaste toekomst, mede ondertekend door bijvoorbeeld Noam Chomsky.
