Vluchtelingen in Duinkerke: Leven en laten leven is geen leven!

Al maandenlang wordt de vluchtelingen in de kampen geen deftige hulp geboden door de overheid. De mensen verkommeren in mensonwaardige omstandigheden! Maar er wordt een deftig kamp gebouwd! Wordt dit een tweesterren- of een driesterrenkamping? We zullen er maar geen etiket opplakken.

Frankrijk, land van gespeten Chauvinisme:

Frankrijk och meneer… niet meer dan een gespleten chauvinisme… Zo verwoordde een nauwe betrokkene het bij de vluchtelingencrisis in Duinkerke.
In Duinkerke zijn enkele NGO’s aanwezig waarvan de meest opvallende MSF of Artsen Zonder Grenzen is. Zij zorgen tenminste voor de douchegelegenheden, medische ondersteuning en begeleiding in deze geïmproviseerde camping, de noodoplossing waar vluchtelingen en grassroot vrijwilligers er het beste van willen maken. En ja…waar is de rode maan, het Franse Rode Kruis?… jammerlijk genoeg afzijdig.

Ploeteren in het moeras
Maar waarom zitten al die mensen in godsnaam op die plaats! Een soort moeras, de kleigrond heeft hen verraden en de vluchtelingen verdrinken in de modder. Er zijn veel pluimen te geven aan de Britse en vele Belgische vrijwilligers. Gewone mensen die de hulpverlening brengen waar de Franse overheid moedwillig faalt.

Men mag veel vrijwillige hulpverleners amateurs noemen, terecht, maar dan wel met een professionele ingesteldheid en een voldragen professionele motivatie. Ja, schrap maar het woord amateurisme voor deze mensen. Het zou een betere, efficiëntere strategie zijn om deze mensen te ondersteunen in het schitterende werk dat ze dagdagelijks leveren, liever dan ze het moeilijk te maken.

De kostuumparade van de lokale politie met plastiekzakken om de voeten, en hun boos gemoed indien er een modderspetter op hun uniformen terechtkomt. Zij spelen het spel van mister overheid aan de poort. Zij zijn de bodyguards! Nee, ze beschermen niet de vluchtelingen, maar symboliseren de macht en de provocatie.

Ze vullen hun dagen met het tegenhouden van de wagens van hulpverleners, van ngo’s en vrijwilligers. Mensen die ze dagelijks zien en intussen goed kennen blijven ze toch nog fouilleren en hun rugzakken doorzoeken. Waarom? Tja, entreekaartjes aan de ingang zou nu ook geen zicht zijn.

Kampbewoners vertellen: “…’s Morgens moet je in het kamp geen wekker plaatsten. De heren politie nemen dit voor hun rekening met zwaar geschut. Op arrogante wijze steken ze hun geweren in de tenten van de vluchtelingen, brabbelen iets onverstaanbaar, slaan op de tenten, roepen …”. De vluchtelingen antwoorden dan gedwee steeds met goodmorning, yes sir, thank you… Met hun weinig Engels willen ze problemen vermijden. Ja geef me maar een pot koffie. Hoe houden ze het vol? En later in de dag zorgt de nationale politie, de gendarmerie nationale, voor de wissel van de macht.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be