Vorig jaar november legde de Leidse burgemeester Henri Lenferink beperkingen op aan de protestmanifestatie van Doorbraak bij de Eureka-prijsuitreiking van het dwangarbeidcentrum DZB. Zo mochten we geen actieflyers uitdelen buiten een aan ons toegewezen vak van anderhalve meter breed. We spanden daartegen een kort geding aan, dat we verloren, daarna vroegen ook nog om een hoorzitting van de bezwaarschriftencommissie. Bij beide gelegenheden probeerde de gemeente-advocaat Doorbraak zwart te maken door erop los te fantaseren dat wij zouden bedreigen en intimideren. De commissieleden achtte hem niet erg geloofwaardig, zo blijkt uit hun beslissing bijna anderhalf jaar later. In hun advies aan de burgemeester wijzen ze het flyerverbod af, maar die lapt dat aan zijn laars. Met dezelfde kromme argumenten die de commissie terecht verwerpt tracht hij zijn repressie toch weer recht te praten..
Hoe zat het ook alweer? Het Leidse dwangarbeidcentrum DZB loofde in oktober 2013 een prijs uit. Het bedrijf met het “beste” ondernemingsplan kon een geldprijs, kantoorruimte en arbeidskrachten winnen. Nergens stond vermeld dat deze arbeidskrachten salaris en een contract zouden krijgen, en dat trok onze aandacht
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via: Doorbraak
Deze soort Burgemeesters, die eigenlijk slavendrijvers zijn, maken pijnlijk duidelijk waarom Burgemeesters direct gekozen moeten worden en niet “aangewezen”.
Helaas Nexus, deze burgemeester is destijds door de Leidenaren gekozen… We konden kiezen tussen hem en een VVD-er waar al een vlekje aan zat.
Dan mijn excuses voor mijn opmerking, wist ik het niet. Het is tussen twee kwaden kiezen, geweest.
Misschien zodra de verkiezing van Burgemeester de normale praktijk wordt, zullen meer mensen zich kandidaat durven stellen?