Goedgoed, de Revolutionaire Liederen gaan wel door hoor, maar ik heb al losgelaten dat mei 1968 ook de maand was waarin ik van de ketenen van de middelbare school verlost werd.
Een gevoel van bevrijding en een gevoel van gemis. Dit nummer uit die dagen symboliseerde voor mij het eerste, was lang mijn Favoriete Who-nummer (geschoolde mods tikten op hun voorhoofd bij deze confidentie, maar ik ben dan ook toch geen mod).
Morgen nog zo een en dan stap ik weer af van deze egotrip. Nou ja, is niet alle schrijven/bloggen een egotrip?
See that girl who’s smiling so brightly
Well I reckon she’s cool and I reckon rightly
She’s good looking and I ain’t frightened
I’m gonna show you why they call me lightning
Hey little girl who’s dancing so lightly
My XKE is shining so brightly
The noose around us is slowly tightening
I’m gonna show you why they call me lightning
Hey little girl who’s dancing so lightly
My XKE is shining so brightly
The noose around us is slowly tightening
I’m gonna show you why they call me lightning
You can’t catch me, I’m as fast as can be
Call me lightning, I’m as fast as can be
No you can’t catch me, no you can’t catch me
Het refrein is Dum dum dum doo day mocht het u ontgaan zijn.
Ik verneem nu pas dat het ’t eerst is uitgebracht in de VS, het kwam dus wat later naar Europa.
Call me lightning
