De visstand in de Waddenzee staat momenteel op een zeer laag niveau. Volgens het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ), dat onderzoek in de Waddenzee doet, zijn hier vier oorzaken voor te noemen. De verhoogde watertemperatuur, vernietiging van de leefomgeving door onder andere visserij, veranderingen in stromingen en de jacht door roofdieren zoals de zeehond.
Bron.
De twee eerste genoemde oorzaken liggen aan mensen. Dat valt niet goed bij mensen, en dus heeft de Vissersbond een weerwoord:
Het aantal beroepsvissers op de Waddenzee is al jaren lang beperkt door het aantal vergunningen. Voor de visserij met passieve vistuigen geldt zelfs een uitsterfconstructie. De garnalenvisserij die er plaatsvindt maakt gebruik van lichte tuigen die de bodem nauwelijks beroeren, bijvangst van vooral jonge platvis gaat direct weer overboord. Bovendien wordt er doorlopend onderzoek gedaan naar de effecten van de garnalenvisserij op het ecosysteem en zijn er gebieden gesloten voor natuurontwikkeling. De mosselzaad visserij is aan banden gelegd. De mechanische kokkelvisserij is verdwenen. De afgelopen jaren is de visserijdruk gereduceerd en is de bodemimpact afgenomen. Dat vertaalt zich blijkbaar niet in meer vis in de komfuiken van de onderzoekers. De visserij zal op zichzelf geen belemmering vormen voor herstel van de visstand in de Waddenzee.
Bron.
Ooit werd gejuicht dat de kolgans weer helemaal terug was in Nederland, dankzij de spontaan ontstane Oostvaardersplassen. En de aalscholver ging het ook goed. Het afschieten van aalscholvers is nog niet van hogerhand bevorderd maar het uitroeien van ganzen is een voorwerp van aanhoudende zorg voor de regering.
En de geesten moeten nu rijp gemaakt worden voor de jacht op zeehonden die wel een scholletje lusten.
